< Actes 27 >
1 Or, quand il eut été décidé que nous nous rendrions par mer en Italie, on remit Paul et quelques autres prisonniers à un centurion nommé Julius, de la cohorte Auguste;
১জলপথেনাস্মাকম্ ইতোলিযাদেশং প্রতি যাত্রাযাং নিশ্চিতাযাং সত্যাং তে যূলিযনাম্নো মহারাজস্য সংঘাতান্তর্গতস্য সেনাপতেঃ সমীপে পৌলং তদন্যান্ কতিনযজনাংশ্চ সমার্পযন্|
2 puis nous étant embarqués sur un vaisseau d'Adramytte, qui devait faire escale dans les ports d'Asie, nous partîmes, ayant avec nous Aristarque, Macédonien de Thessalonique.
২ৱযম্ আদ্রামুত্তীযং পোতমেকম্ আরুহ্য আশিযাদেশস্য তটসমীপেন যাতুং মতিং কৃৎৱা লঙ্গরম্ উত্থাপ্য পোতম্ অমোচযাম; মাকিদনিযাদেশস্থথিষলনীকীনিৱাস্যারিস্তার্খনামা কশ্চিদ্ জনোঽস্মাভিঃ সার্দ্ধম্ আসীৎ|
3 Le jour suivant nous touchâmes à Sidon, et Julius, par bienveillance pour Paul, lui permit de se rendre auprès des amis pour profiter de leurs bons soins.
৩পরস্মিন্ দিৱসে ঽস্মাভিঃ সীদোন্নগরে পোতে লাগিতে তত্র যূলিযঃ সেনাপতিঃ পৌলং প্রতি সৌজন্যং প্রদর্থ্য সান্ত্ৱনার্থং বন্ধুবান্ধৱান্ উপযাতুম্ অনুজজ্ঞৌ|
4 Partis de là, nous rangeâmes la côte de Chypre parce que les vents étaient contraires,
৪তস্মাৎ পোতে মোচিতে সতি সম্মুখৱাযোঃ সম্ভৱাদ্ ৱযং কুপ্রোপদ্ৱীপস্য তীরসমীপেন গতৱন্তঃ|
5 et, traversant la mer qui baigne la Cilicie et la Pamphylie, nous abordâmes à Myrrha en Lycie.
৫কিলিকিযাযাঃ পাম্ফূলিযাযাশ্চ সমুদ্রস্য পারং গৎৱা লূকিযাদেশান্তর্গতং মুরানগরম্ উপাতিষ্ঠাম|
6 Et là, le centurion ayant trouvé un vaisseau d'Alexandrie en partance pour l'Italie, il nous y embarqua.
৬তৎস্থানাদ্ ইতালিযাদেশং গচ্ছতি যঃ সিকন্দরিযানগরস্য পোতস্তং তত্র প্রাপ্য শতসেনাপতিস্তং পোতম্ অস্মান্ আরোহযৎ|
7 Mais, après plusieurs jours d'une lente navigation, nous arrivâmes à grand'peine à la hauteur de Cnide, et le vent ne nous ayant pas permis d'y aborder nous rangeâmes la côte de la Crète du côté de Salmone;
৭ততঃ পরং বহূনি দিনানি শনৈঃ শনৈঃ র্গৎৱা ক্নীদপার্শ্ৱোপস্থ্তিঃ পূর্ৱ্ৱং প্রতিকূলেন পৱনেন ৱযং সল্মোন্যাঃ সম্মুখম্ উপস্থায ক্রীত্যুপদ্ৱীপস্য তীরসমীপেন গতৱন্তঃ|
8 et, après l'avoir côtoyée avec peine, nous arrivâmes à un endroit appelé Beauxports, près duquel était la ville de Lasée.
৮কষ্টেন তমুত্তীর্য্য লাসেযানগরস্যাধঃ সুন্দরনামকং খাতম্ উপাতিষ্ঠাম|
9 Cependant, un temps considérable s'étant écoulé et la navigation étant devenue dangereuse, car l'époque même du jeûne était déjà passée, Paul leur adressait des représentations en disant:
৯ইত্থং বহুতিথঃ কালো যাপিত উপৱাসদিনঞ্চাতীতং, তৎকারণাৎ নৌৱর্ত্মনি ভযঙ্করে সতি পৌলো ৱিনযেন কথিতৱান্,
10 « Je prévois que c'est au péril et au grand détriment, non seulement de la cargaison et du navire, mais encore de nos vies, que se fera la navigation. »
১০হে মহেচ্ছা অহং নিশ্চযং জানামি যাত্রাযামস্যাম্ অস্মাকং ক্লেশা বহূনামপচযাশ্চ ভৱিষ্যন্তি, তে কেৱলং পোতসামগ্র্যোরিতি নহি, কিন্ত্ৱস্মাকং প্রাণানামপি|
11 Mais le centurion se fia au pilote et au patron plutôt qu'à ce que disait Paul.
১১তদা শতসেনাপতিঃ পৌলোক্তৱাক্যতোপি কর্ণধারস্য পোতৱণিজশ্চ ৱাক্যং বহুমংস্ত|
12 D'ailleurs le port étant impropre pour un hivernage, la plupart émirent l'avis de s'en éloigner et de chercher à atteindre, pour passer l'hiver, Phénix, port de Crète qui regardait le sud-ouest et le nord-ouest.
১২তৎ খাতং শীতকালে ৱাসার্হস্থানং ন তস্মাদ্ অৱাচীপ্রতীচোর্দিশোঃ ক্রীত্যাঃ ফৈনীকিযখাতং যাতুং যদি শক্নুৱন্তস্তর্হি তত্র শীতকালং যাপযিতুং প্রাযেণ সর্ৱ্ৱে মন্ত্রযামাসুঃ|
13 Le vent du sud s'étant légèrement levé, ils s'imaginèrent réussir dans leur projet, et, ayant levé l'ancre, ils côtoyèrent la Crète de plus près.
১৩ততঃ পরং দক্ষিণৱাযু র্মন্দং ৱহতীতি ৱিলোক্য নিজাভিপ্রাযস্য সিদ্ধেঃ সুযোগো ভৱতীতি বুদ্ধ্ৱা পোতং মোচযিৎৱা ক্রীত্যুপদ্ৱীপস্য তীরসমীপেন চলিতৱন্তঃ|
14 Mais bientôt, un vent impétueux, nommé Euraquilon, se déchaîna contre le rivage,
১৪কিন্ত্ৱল্পক্ষণাৎ পরমেৱ উরক্লুদোন্নামা প্রতিকূলঃ প্রচণ্ডো ৱাযু র্ৱহন্ পোতেঽলগীৎ
15 et, comme le navire était entraîné sans pouvoir tenir contre le vent, nous nous voyions aller à la dérive.
১৫তস্যাভিমুখং গন্তুম্ পোতস্যাশক্তৎৱাদ্ ৱযং ৱাযুনা স্ৱযং নীতাঃ|
16 Et, ayant dépassé une petite île nommé Cauda, nous réussîmes avec peine à nous rendre maîtres du canot;
১৬অনন্তরং ক্লৌদীনাম্ন উপদ্ৱীপস্য কূলসমীপেন পোতং গমযিৎৱা বহুনা কষ্টেন ক্ষুদ্রনাৱম্ অরক্ষাম|
17 après l'avoir hissé, ils se servirent d'engins pour ceindre le navire. Puis, craignant d'être jetés sur la Syrte, ils descendirent les agrès et ils voguaient ainsi;
১৭তে তামারুহ্য রজ্জ্চা পোতস্যাধোভাগম্ অবধ্নন্ তদনন্তরং চেৎ পোতো সৈকতে লগতীতি ভযাদ্ ৱাতৱসনান্যমোচযন্ ততঃ পোতো ৱাযুনা চালিতঃ|
18 mais, comme nous étions violemment battus par la tempête, ils lancèrent le lendemain la cargaison à la mer,
১৮কিন্তু ক্রমশো ৱাযোঃ প্রবলৎৱাৎ পোতো দোলাযমানোঽভৱৎ পরস্মিন্ দিৱসে পোতস্থানি কতিপযানি দ্রৱ্যাণি তোযে নিক্ষিপ্তানি|
19 et le jour suivant ils y jetèrent de leurs propres mains le mobilier du navire.
১৯তৃতীযদিৱসে ৱযং স্ৱহস্তৈঃ পোতসজ্জনদ্রৱ্যাণি নিক্ষিপ্তৱন্তঃ|
20 Privés, pendant plusieurs jours, de la vue du soleil et des étoiles, et constamment en butte à une violente tempête, tout espoir de salut nous était ravi.
২০ততো বহুদিনানি যাৱৎ সূর্য্যনক্ষত্রাদীনি সমাচ্ছন্নানি ততো ঽতীৱ ৱাত্যাগমাদ্ অস্মাকং প্রাণরক্ষাযাঃ কাপি প্রত্যাশা নাতিষ্ঠৎ|
21 Et, comme on se livrait à une grande abstinence, Paul, s'étant alors levé au milieu d'eux, dit: « Il aurait fallu, sans doute, suivre le conseil que je vous avais donné de ne point quitter la Crète, et éviter ainsi cette détresse et cette perte;
২১বহুদিনেষু লোকৈরনাহারেণ যাপিতেষু সর্ৱ্ৱেষাং সাক্ষৎ পৌলস্তিষ্ঠন্ অকথযৎ, হে মহেচ্ছাঃ ক্রীত্যুপদ্ৱীপাৎ পোতং ন মোচযিতুম্ অহং পূর্ৱ্ৱং যদ্ অৱদং তদ্গ্রহণং যুষ্মাকম্ উচিতম্ আসীৎ তথা কৃতে যুষ্মাকম্ এষা ৱিপদ্ এষোঽপচযশ্চ নাঘটিষ্যেতাম্|
22 toutefois, dans l'état des choses, je vous invite à prendre courage, car aucune de nos vies ne sera perdue, mais seulement le navire.
২২কিন্তু সাম্প্রতং যুষ্মান্ ৱিনীয ব্রৱীম্যহং, যূযং ন ক্ষুভ্যত যুষ্মাকম্ একস্যাপি প্রাণিনো হানি র্ন ভৱিষ্যতি, কেৱলস্য পোতস্য হানি র্ভৱিষ্যতি|
23 En effet, cette nuit même, un ange du Dieu auquel j'appartiens et à qui je rends un culte, m'est apparu,
২৩যতো যস্যেশ্ৱরস্য লোকোঽহং যঞ্চাহং পরিচরামি তদীয একো দূতো হ্যো রাত্রৌ মমান্তিকে তিষ্ঠন্ কথিতৱান্,
24 en disant: « Ne crains point, Paul, il faut que tu comparaisses devant l'empereur, et voici, Dieu t'a octroyé tous ceux qui naviguent avec toi. »
২৪হে পৌল মা ভৈষীঃ কৈসরস্য সম্মুখে ৎৱযোপস্থাতৱ্যং; তৱৈতান্ সঙ্গিনো লোকান্ ঈশ্ৱরস্তুভ্যং দত্তৱান্|
25 C'est pourquoi prenez courage, car j'ai cette foi en Dieu qu'il en sera comme il m'a été dit;
২৫অতএৱ হে মহেচ্ছা যূযং স্থিরমনসো ভৱত মহ্যং যা কথাকথি সাৱশ্যং ঘটিষ্যতে মমৈতাদৃশী ৱিশ্ৱাস ঈশ্ৱরে ৱিদ্যতে,
26 c'est sur quelque île que nous devons être jetés. »
২৬কিন্তু কস্যচিদ্ উপদ্ৱীপস্যোপরি পতিতৱ্যম্ অস্মাভিঃ|
27 Or, la quatorzième nuit, comme nous étions ballottés sur l'Adriatique, vers le milieu de la nuit, les matelots se crurent dans le voisinage d'une terre,
২৭ততঃ পরম্ আদ্রিযাসমুদ্রে পোতস্তথৈৱ দোলাযমানঃ সন্ ইতস্ততো গচ্ছন্ চতুর্দশদিৱসস্য রাত্রে র্দ্ৱিতীযপ্রহরসমযে কস্যচিৎ স্থলস্য সমীপমুপতিষ্ঠতীতি পোতীযলোকা অন্ৱমন্যন্ত|
28 et, ayant jeté la sonde, ils trouvèrent vingt brasses, puis, s'étant un peu éloignés et l'ayant jetée de nouveau, ils trouvèrent quinze brasses.
২৮ততস্তে জলং পরিমায তত্র ৱিংশতি র্ৱ্যামা জলানীতি জ্ঞাতৱন্তঃ| কিঞ্চিদ্দূরং গৎৱা পুনরপি জলং পরিমিতৱন্তঃ| তত্র পঞ্চদশ ৱ্যামা জলানি দৃষ্ট্ৱা
29 Craignant alors que nous ne fussions jetés sur des récifs, ils jetèrent quatre ancres de la poupe et implorèrent l'arrivée du jour.
২৯চেৎ পাষাণে লগতীতি ভযাৎ পোতস্য পশ্চাদ্ভাগতশ্চতুরো লঙ্গরান্ নিক্ষিপ্য দিৱাকরম্ অপেক্ষ্য সর্ৱ্ৱে স্থিতৱন্তঃ|
30 Mais, comme les matelots cherchaient à s'enfuir du navire, et qu'ils avaient mis le canot à la mer, sous prétexte de porter en avant des ancres de la proue,
৩০কিন্তু পোতীযলোকাঃ পোতাগ্রভাগে লঙ্গরনিক্ষেপং ছলং কৃৎৱা জলধৌ ক্ষুদ্রনাৱম্ অৱরোহ্য পলাযিতুম্ অচেষ্টন্ত|
31 Paul dit au centurion et aux soldats: « Si ces gens-là ne restent pas dans le navire, vous ne pouvez être sauvés. »
৩১ততঃ পৌলঃ সেনাপতযে সৈন্যগণায চ কথিতৱান্, এতে যদি পোতমধ্যে ন তিষ্ঠন্তি তর্হি যুষ্মাকং রক্ষণং ন শক্যং|
32 Alors les soldats coupèrent les cordes du canot et le laissèrent s'éloigner.
৩২তদা সেনাগণো রজ্জূন্ ছিৎৱা নাৱং জলে পতিতুম্ অদদাৎ|
33 Cependant, en attendant le jour, Paul exhortait tout le monde à prendre de la nourriture, en disant: « Voici aujourd'hui le quatorzième jour d'attente que vous passez dans l'abstinence sans rien prendre;
৩৩প্রভাতসমযে পৌলঃ সর্ৱ্ৱান্ জনান্ ভোজনার্থং প্রার্থ্য ৱ্যাহরৎ, অদ্য চতুর্দশদিনানি যাৱদ্ যূযম্ অপেক্ষমানা অনাহারাঃ কালম্ অযাপযত কিমপি নাভুংগ্ধং|
34 c'est pourquoi je vous invite aussi à prendre de la nourriture, car votre salut en dépend; en effet il ne se perdra pas un cheveu de la tête d'aucun de vous. »
৩৪অতো ৱিনযেঽহং ভক্ষ্যং ভুজ্যতাং ততো যুষ্মাকং মঙ্গলং ভৱিষ্যতি, যুষ্মাকং কস্যচিজ্জনস্য শিরসঃ কেশৈকোপি ন নংক্ষ্যতি|
35 Après avoir ainsi parlé, il prit du pain, et ayant rendu grâces à Dieu devant tous, il le rompit et se mit à manger;
৩৫ইতি ৱ্যাহৃত্য পৌলং পূপং গৃহীৎৱেশ্ৱরং ধন্যং ভাষমাণস্তং ভংক্ত্ৱা ভোক্তুম্ আরব্ধৱান্|
36 et tous, reprenant courage, prirent aussi de la nourriture.
৩৬অনন্তরং সর্ৱ্ৱে চ সুস্থিরাঃ সন্তঃ খাদ্যানি পর্প্যগৃহ্লন্|
37 Nous étions en tout dans le navire environ soixante-seize personnes.
৩৭অস্মাকং পোতে ষট্সপ্তত্যধিকশতদ্ৱযলোকা আসন্|
38 Quand ils se furent rassasiés de nourriture, ils allégèrent le navire en jetant les provisions à la mer.
৩৮সর্ৱ্ৱেষু লোকেষু যথেষ্টং ভুক্তৱৎসু পোতস্থন্ গোধূমান্ জলধৌ নিক্ষিপ্য তৈঃ পোতস্য ভারো লঘূকৃতঃ|
39 Mais, lorsque le jour fut venu, ils ne reconnaissaient pas la terre; cependant ils aperçurent un golfe avec une plage sur laquelle ils résolurent, si cela leur était possible, de mettre le navire à l'abri;
৩৯দিনে জাতেঽপি স কো দেশ ইতি তদা ন পর্য্যচীযত; কিন্তু তত্র সমতটম্ একং খাতং দৃষ্ট্ৱা যদি শক্নুমস্তর্হি ৱযং তস্যাভ্যন্তরং পোতং গমযাম ইতি মতিং কৃৎৱা তে লঙ্গরান্ ছিত্ত্ৱা জলধৌ ত্যক্তৱন্তঃ|
40 puis, ayant coupé les ancres, ils les abandonnèrent à la mer; en même temps, relâchant les attaches des gouvernails, et mettant la voile au vent, ils se dirigèrent vers la plage.
৪০তথা কর্ণবন্ধনং মোচযিৎৱা প্রধানং ৱাতৱসনম্ উত্তোল্য তীরসমীপং গতৱন্তঃ|
41 Mais, ayant touché sur une langue de terre, ils firent échouer le navire, et, tandis que, d'un côté, la proue soulevée demeurait hors de l'eau, de l'autre, la poupe était fracassée par la violence du choc.
৪১কিন্তু দ্ৱযোঃ সমুদ্রযোঃ সঙ্গমস্থানে সৈকতোপরি পোতে নিক্ষিপ্তে ঽগ্রভাগে বাধিতে পশ্চাদ্ভাগে প্রবলতরঙ্গোঽলগৎ তেন পোতো ভগ্নঃ|
42 Alors les soldats formèrent le projet de tuer les prisonniers, de peur que l'un d'eux ne s'échappât à la nage;
৪২তস্মাদ্ বন্দযশ্চেদ্ বাহুভিস্তরন্তঃ পলাযন্তে ইত্যাশঙ্কযা সেনাগণস্তান্ হন্তুম্ অমন্ত্রযৎ;
43 mais le centurion, qui voulait sauver Paul, les empêcha d'exécuter ce dessein, et il ordonna que ceux qui savaient nager se jetassent les premiers dans l'eau pour parvenir à terre,
৪৩কিন্তু শতসেনাপতিঃ পৌলং রক্ষিতুং প্রযত্নং কৃৎৱা তান্ তচ্চেষ্টাযা নিৱর্ত্য ইত্যাদিষ্টৱান্, যে বাহুতরণং জানন্তি তেঽগ্রে প্রোল্লম্প্য সমুদ্রে পতিৎৱা বাহুভিস্তীর্ত্ত্ৱা কূলং যান্তু|
44 et, quant aux autres, qu'ils s'aidassent, ceux-ci de planches, et ceux-là de quelque pièce du navire. Et de cette manière il advint que tous arrivèrent à terre sains et saufs.
৪৪অপরম্ অৱশিষ্টা জনাঃ কাষ্ঠং পোতীযং দ্রৱ্যং ৱা যেন যৎ প্রাপ্যতে তদৱলম্ব্য যান্তু; ইত্থং সর্ৱ্ৱে ভূমিং প্রাপ্য প্রাণৈ র্জীৱিতাঃ|