Actes 14
1 Or, il advint qu'à Icône ils entrèrent ensemble dans la synagogue des Juifs, et qu'ils parlèrent de manière qu'une grande multitude de Juifs et de Grecs crurent;
തൗ ദ്വൗ ജനൗ യുഗപദ് ഇകനിയനഗരസ്ഥയിഹൂദീയാനാം ഭജനഭവനം ഗത്വാ യഥാ ബഹവോ യിഹൂദീയാ അന്യദേശീയലോകാശ്ച വ്യശ്വസൻ താദൃശീം കഥാം കഥിതവന്തൗ|
2 mais ceux des Juifs qui refusèrent de croire soulevèrent et aigrirent l'esprit des Gentils contre les frères.
കിന്തു വിശ്വാസഹീനാ യിഹൂദീയാ അന്യദേശീയലോകാൻ കുപ്രവൃത്തിം ഗ്രാഹയിത്വാ ഭ്രാതൃഗണം പ്രതി തേഷാം വൈരം ജനിതവന്തഃ|
3 Aussi, après que, pendant un long espace de temps, ils eurent agi avec une pleine assurance, grâce au Seigneur qui rendait témoignage à la parole de Sa grâce en permettant que des miracles et des prodiges s'opérassent par leurs mains,
അതഃ സ്വാനുഗ്രഹകഥായാഃ പ്രമാണം ദത്വാ തയോ ർഹസ്തൈ ർബഹുലക്ഷണമ് അദ്ഭുതകർമ്മ ച പ്രാകാശയദ് യഃ പ്രഭുസ്തസ്യ കഥാ അക്ഷോഭേന പ്രചാര്യ്യ തൗ തത്ര ബഹുദിനാനി സമവാതിഷ്ഠേതാം|
4 la multitude de l'endroit se divisa, les uns tenant pour les Juifs et les autres pour les apôtres.
കിന്തു കിയന്തോ ലോകാ യിഹൂദീയാനാം സപക്ഷാഃ കിയന്തോ ലോകാഃ പ്രേരിതാനാം സപക്ഷാ ജാതാഃ, അതോ നാഗരികജനനിവഹമധ്യേ ഭിന്നവാക്യത്വമ് അഭവത്|
5 Mais, s'étant aperçus que les Gentils et les Juifs avec leurs chefs étaient prêts à les outrager et à les lapider,
അന്യദേശീയാ യിഹൂദീയാസ്തേഷാമ് അധിപതയശ്ച ദൗരാത്മ്യം കുത്വാ തൗ പ്രസ്തരൈരാഹന്തുമ് ഉദ്യതാഃ|
6 ils se réfugièrent dans les villes de Lycaonie, Lystre et Derbe, et dans le pays circonvoisin;
തൗ തദ്വാർത്താം പ്രാപ്യ പലായിത്വാ ലുകായനിയാദേശസ്യാന്തർവ്വർത്തിലുസ്ത്രാദർബ്ബോ
7 et ils y prêchaient la bonne nouvelle.
തത്സമീപസ്ഥദേശഞ്ച ഗത്വാ തത്ര സുസംവാദം പ്രചാരയതാം|
8 Et, à Lystre, se tenait assis un certain homme impotent des pieds, estropié de naissance qui jamais n'avait marché.
തത്രോഭയപാദയോശ്ചലനശക്തിഹീനോ ജന്മാരഭ്യ ഖഞ്ജഃ കദാപി ഗമനം നാകരോത് ഏതാദൃശ ഏകോ മാനുഷോ ലുസ്ത്രാനഗര ഉപവിശ്യ പൗലസ്യ കഥാം ശ്രുതവാൻ|
9 Cet individu entendait parler Paul qui, ayant fixé ses regards sur lui, et ayant vu qu'il avait foi en sa guérison,
ഏതസ്മിൻ സമയേ പൗലസ്തമ്പ്രതി ദൃഷ്ടിം കൃത്വാ തസ്യ സ്വാസ്ഥ്യേ വിശ്വാസം വിദിത്വാ പ്രോച്ചൈഃ കഥിതവാൻ
10 lui dit à voix haute: « Lève-toi tout droit sur tes pieds; » et il sauta, et il marchait.
പദ്ഭ്യാമുത്തിഷ്ഠൻ ഋജു ർഭവ| തതഃ സ ഉല്ലമ്ഫം കൃത്വാ ഗമനാഗമനേ കുതവാൻ|
11 Et la foule, ayant vu ce que Paul avait fait, éleva la voix en disant en lycaonien: « Les dieux, ayant pris la ressemblance des hommes, sont descendus vers nous; »
തദാ ലോകാഃ പൗലസ്യ തത് കാര്യ്യം വിലോക്യ ലുകായനീയഭാഷയാ പ്രോച്ചൈഃ കഥാമേതാം കഥിതവന്തഃ, ദേവാ മനുഷ്യരൂപം ധൃത്വാസ്മാകം സമീപമ് അവാരോഹൻ|
12 et ils appelaient Barnabas Jupiter, et Paul Mercure, parce qu'il portait la parole.
തേ ബർണബ്ബാം യൂപിതരമ് അവദൻ പൗലശ്ച മുഖ്യോ വക്താ തസ്മാത് തം മർകുരിയമ് അവദൻ|
13 Et le prêtre du Jupiter qui est devant l'entrée de la ville, ayant amené vers les portes des taureaux avec des bandelettes, voulait offrir un sacrifice avec la foule;
തസ്യ നഗരസ്യ സമ്മുഖേ സ്ഥാപിതസ്യ യൂപിതരവിഗ്രഹസ്യ യാജകോ വൃഷാൻ പുഷ്പമാലാശ്ച ദ്വാരസമീപമ് ആനീയ ലോകൈഃ സർദ്ധം താവുദ്ദിശ്യ സമുത്സൃജ്യ ദാതുമ് ഉദ്യതഃ|
14 mais les apôtres Barnabas et Paul l'ayant appris déchirèrent leurs vêtements et se jetèrent au milieu de la foule, en s'écriant: «
തദ്വാർത്താം ശ്രുത്വാ ബർണബ്ബാപൗലൗ സ്വീയവസ്ത്രാണി ഛിത്വാ ലോകാനാം മധ്യം വേഗേന പ്രവിശ്യ പ്രോച്ചൈഃ കഥിതവന്തൗ,
15 O hommes, pourquoi agissez-vous ainsi? Nous aussi, nous sommes des hommes de même espèce que vous, qui vous annonçons une bonne nouvelle pour que vous vous détourniez de toutes ces vanités, et que vous vous convertissiez au Dieu vivant, qui a fait le ciel et la terre, et la mer et tout ce qui s'y trouve;
ഹേ മഹേച്ഛാഃ കുത ഏതാദൃശം കർമ്മ കുരുഥ? ആവാമപി യുഷ്മാദൃശൗ സുഖദുഃഖഭോഗിനൗ മനുഷ്യൗ, യുയമ് ഏതാഃ സർവ്വാ വൃഥാകൽപനാഃ പരിത്യജ്യ യഥാ ഗഗണവസുന്ധരാജലനിധീനാം തന്മധ്യസ്ഥാനാം സർവ്വേഷാഞ്ച സ്രഷ്ടാരമമരമ് ഈശ്വരം പ്രതി പരാവർത്തധ്വേ തദർഥമ് ആവാം യുഷ്മാകം സന്നിധൗ സുസംവാദം പ്രചാരയാവഃ|
16 qui, dans les générations passées, a laissé tous les Gentils suivre leurs propres voies,
സ ഈശ്വരഃ പൂർവ്വകാലേ സർവ്വദേശീയലോകാൻ സ്വസ്വമാർഗേ ചലിതുമനുമതിം ദത്തവാൻ,
17 quoiqu'il ne se soit pas laissé sans témoignage par Ses bienfaits, vous donnant du ciel des pluies et des saisons fertiles, remplissant vos cœurs d'aliments et de joie. »
തഥാപി ആകാശാത് തോയവർഷണേന നാനാപ്രകാരശസ്യോത്പത്യാ ച യുഷ്മാകം ഹിതൈഷീ സൻ ഭക്ഷ്യൈരാനനദേന ച യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി തർപയൻ താനി ദാനാനി നിജസാക്ഷിസ്വരൂപാണി സ്ഥപിതവാൻ|
18 Et, tout en parlant ainsi, ils eurent grand peine à empêcher la foule de leur offrir un sacrifice.
കിന്തു താദൃശായാം കഥായാം കഥിതായാമപി തയോഃ സമീപ ഉത്സർജനാത് ലോകനിവഹം പ്രായേണ നിവർത്തയിതും നാശക്നുതാമ്|
19 Mais il survint d'Antioche et d'Icône des Juifs qui gagnèrent la foule, et qui, après avoir lapidé Paul, le traînèrent hors de la ville, croyant qu'il était mort;
ആന്തിയഖിയാ-ഇകനിയനഗരാഭ്യാം കതിപയയിഹൂദീയലോകാ ആഗത്യ ലോകാൻ പ്രാവർത്തയന്ത തസ്മാത് തൈ പൗലം പ്രസ്തരൈരാഘ്നൻ തേന സ മൃത ഇതി വിജ്ഞായ നഗരസ്യ ബഹിസ്തമ് ആകൃഷ്യ നീതവന്തഃ|
20 mais, les disciples s'étant rangés en cercle autour de lui, il se leva et entra dans la ville, et le lendemain il partit avec Barnabas pour Derbe.
കിന്തു ശിഷ്യഗണേ തസ്യ ചതുർദിശി തിഷ്ഠതി സതി സ സ്വയമ് ഉത്ഥായ പുനരപി നഗരമധ്യം പ്രാവിശത് തത്പരേഽഹനി ബർണബ്ബാസഹിതോ ദർബ്ബീനഗരം ഗതവാൻ|
21 Et, après avoir évangélisé dans cette ville et y avoir fait de nombreux disciples, ils revinrent à Lystre, et à Icône, et à Antioche,
തത്ര സുസംവാദം പ്രചാര്യ്യ ബഹുലോകാൻ ശിഷ്യാൻ കൃത്വാ തൗ ലുസ്ത്രാമ് ഇകനിയമ് ആന്തിയഖിയാഞ്ച പരാവൃത്യ ഗതൗ|
22 fortifiant l'âme des disciples, les exhortant à persister dans la foi, et leur apprenant que c'est par beaucoup de tribulations qu'il faut que nous entrions dans le royaume de Dieu.
ബഹുദുഃഖാനി ഭുക്ത്വാപീശ്വരരാജ്യം പ്രവേഷ്ടവ്യമ് ഇതി കാരണാദ് ധർമ്മമാർഗേ സ്ഥാതും വിനയം കൃത്വാ ശിഷ്യഗണസ്യ മനഃസ്ഥൈര്യ്യമ് അകുരുതാം|
23 Puis, après avoir élu dans chaque église des anciens, ils les recommandèrent, par des prières accompagnées de jeûnes, au Seigneur en qui ils avaient cru.
മണ്ഡലീനാം പ്രാചീനവർഗാൻ നിയുജ്യ പ്രാർഥനോപവാസൗ കൃത്വാ യത്പ്രഭൗ തേ വ്യശ്വസൻ തസ്യ ഹസ്തേ താൻ സമർപ്യ
24 Et, ayant traversé la Pisidie, ils vinrent en Pamphylie,
പിസിദിയാമധ്യേന പാമ്ഫുലിയാദേശം ഗതവന്തൗ|
25 et, après avoir prêché la parole à Perge, ils descendirent à Attalie,
പശ്ചാത് പർഗാനഗരം ഗത്വാ സുസംവാദം പ്രചാര്യ്യ അത്താലിയാനഗരം പ്രസ്ഥിതവന്തൗ|
26 et de là ils firent voile pour Antioche, d'où ils avaient été recommandés à la grâce de Dieu pour l'œuvre qu'ils venaient d'accomplir.
തസ്മാത് സമുദ്രപഥേന ഗത്വാ താഭ്യാം യത് കർമ്മ സമ്പന്നം തത്കർമ്മ സാധയിതും യന്നഗരേ ദയാലോരീശ്വരസ്യ ഹസ്തേ സമർപിതൗ ജാതൗ തദ് ആന്തിയഖിയാനഗരം ഗതവന്താ|
27 Puis, après qu'ils furent arrivés et qu'ils eurent réuni l'église, ils racontaient tout ce que Dieu avait fait avec eux, et comment Il avait ouvert aux Gentils la porte de la foi.
തത്രോപസ്ഥായ തന്നഗരസ്ഥമണ്ഡലീം സംഗൃഹ്യ സ്വാഭ്യാമ ഈശ്വരോ യദ്യത് കർമ്മകരോത് തഥാ യേന പ്രകാരേണ ഭിന്നദേശീയലോകാൻ പ്രതി വിശ്വാസരൂപദ്വാരമ് അമോചയദ് ഏതാൻ സർവ്വവൃത്താന്താൻ താൻ ജ്ഞാപിതവന്തൗ|
28 Or, pendant qu'ils faisaient un séjour assez prolongé auprès des disciples,
തതസ്തൗ ശിര്യ്യൈഃ സാർദ്ധം തത്ര ബഹുദിനാനി ന്യവസതാമ്|
