< Cantiques 1 >
1 Le cantique des cantiques, qui est de Salomon.
Rũrũ nĩruo rwĩmbo rwa Solomoni rũrĩa rwega gũkĩra nyĩmbo ciothe.
2 Qu'il me baise des baisers de sa bouche! Car tes amours sont plus agréables que le vin.
Ta nĩamumunye na mamumunya ma kanua gake: nĩ ũndũ wendo waku nĩ mwega gũkĩra ndibei.
3 Tes parfums ont une odeur suave, ton nom est comme un parfum répandu; c'est pourquoi les jeunes filles t'ont aimé.
Mũtararĩko wa maguta macio wĩhakĩte nĩ mwega; rĩĩtwa rĩaku no ta mũtararĩko wa maguta manungi wega magĩitanĩrĩrio. Na nokĩo wendetwo nĩ airĩtu!
4 Entraîne-moi, et nous courrons après toi! Le roi m'a fait entrer dans ses appartements. Nous nous égaierons et nous réjouirons en toi; nous célébrerons tes amours plus que le vin. Les hommes droits t'ont aimé.
Ndũkandige, nĩtũthiĩ nawe; reke twĩhĩke! Mũthamaki nĩandoonyie nyũmba ciake cia thĩinĩ. Arata Tũgũcanjamũka na tũkene nĩ ũndũ waku; tũrĩkumagia wendo waku gũkĩra ndibei. Mwendwa Kaĩ marĩ na kĩhooto gĩa gũkwenda-ĩ!
5 O filles de Jérusalem, je suis brune, mais belle. Je suis comme les tentes de Kédar, et comme les pavillons de Salomon.
Niĩ ndĩ mũirũ, no ndĩ mũthaka, inyuĩ aarĩ a Jerusalemu, njirĩte o ta hema cia Kedari, ngaagĩra o ta itambaya cia gũcuuria hema cia Solomoni.
6 Ne prenez pas garde que je suis brune, car le soleil m'a regardée; les enfants de ma mère se sont irrités contre moi, ils m'ont mise à garder les vignes. Ma vigne, à moi, je ne l'ai point gardée.
Tigai kũndora nĩ ũndũ ndĩ mũirũ, tondũ njirĩte nĩ kũhĩa nĩ riũa. Ariũ a maitũ nĩmandakarĩire, makĩndua mũrori wa mĩgũnda ya mĩthabibũ; no mũgũnda wakwa wa mĩthabibũ nĩndĩũrekereirie.
7 Dis-moi, ô toi qu'aime mon âme, où tu pais ton troupeau, et où tu le fais reposer sur le midi; car pourquoi serais-je comme une femme errante auprès des troupeaux de tes compagnons?
Atĩrĩrĩ, wee nyendete, ta njĩra harĩa ũrarĩithĩria rũũru rwaku rwa mbũri, njĩĩra harĩa ũkwarahia ngʼondu ciaku mĩaraho. Ingĩikara atĩa ta mũtumia mũhumbe maitho ndũũru-inĩ cia arata aku?
8 Si tu ne le sais pas, ô la plus belle d'entre les femmes, sors sur les traces du troupeau, et pais tes chevrettes auprès des cabanes des bergers.
We mũthaka kũrĩ andũ-a-nja othe, akorwo ndũũĩ-rĩ, umagara ũrũmĩrĩre makinya ma ngʼondu, ũkarĩithĩrie tũũri twaku hakuhĩ na hema cia arĩithi.
9 Ma bien-aimée, je te compare à ma cavale qu'on attelle aux chars de Pharaon.
Wee, mwendwa wakwa-rĩ, ngũgerekanagia na mbarathi ya mũgoma yohereirwo ngaari ĩmwe ya ngaari cia ita rĩa Firaũni.
10 Tes joues ont bonne grâce avec les atours, et ton cou avec les colliers.
Makai maku-rĩ, mathakarĩirwo mũno nĩ icũhĩ cia matũ, nayo ngingo yaku ĩkaagĩrĩrwo nĩ mĩgathĩ ya tũhiga twa goro.
11 Nous te ferons des atours d'or, avec des boutons d'argent.
Tũgũgũthondekera icũhĩ cia matũ cia thahabu, ciohanĩtio na tũbungo twa betha.
12 Tandis que le roi était assis à table, mon nard exhalait son parfum.
Rĩrĩa mũthamaki aarĩ metha-inĩ yake-rĩ, maguta makwa manungi wega maiyũrĩtie mũtararĩko wamo kũu.
13 Mon bien-aimé est pour moi un sachet de myrrhe; il reposera sur mon sein.
Mwendwa wakwa harĩ niĩ-rĩ, ahaana ta koohe ka manemane gakomeire gatagatĩ ka nyondo ciakwa.
14 Mon bien-aimé est pour moi une grappe de troëne, dans les vignes d'En-guédi.
Mwendwa wakwa harĩ niĩ-rĩ, nĩ ta kamanja ka mahũa ma mũhanuni kuuma mĩgũnda-inĩ ya mĩthabibũ ya Eni-Gedi.
15 Que tu es belle, ma bien-aimée, que tu es belle! Tes yeux sont ceux des colombes.
Hĩ! Kaĩ wee mwendwa wakwa ũkĩrĩ mũthaka-ĩ! Hĩ, ti-itherũ ũrĩ mũthaka! Maitho maku magĩrĩte o ta ma ndutura.
16 Que tu es beau, mon bien-aimé; que tu es agréable!
Hĩ! Kaĩ wee mwendwa wakwa ũkĩrĩ mũthaka-ĩ! Kaĩ ũkĩrĩ wa kwendeka-ĩ! Na ũrĩrĩ witũ nĩ ta nyeki ĩrĩa nduru.
17 Notre couche est un lit de verdure. Les poutres de nos maisons sont des cèdres, et nos lambris des cyprès.
Mĩratho ya nyũmba iitũ nĩ ya mĩtarakwa; nayo mĩitĩrĩro yayo nĩ ya mĩkarakaba.