Psaumes 95

1 Venez, chantons à l'Éternel; jetons des cris de joie au rocher de notre salut.

Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

2 Présentons-nous à lui avec des louanges; offrons-lui nos joyeux cantiques.

Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

3 Car l'Éternel est un Dieu grand, il est un grand roi au-dessus de tous les dieux.

Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

4 C'est en sa main que sont les abîmes de la terre; à lui sont les sommets des montagnes.

W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

5 A lui appartient la mer, car il l'a faite, et ses mains ont formé la terre.

Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

6 Venez, prosternons-nous, inclinons-nous; fléchissons les genoux devant l'Éternel qui nous a faits.

Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

7 Car il est notre Dieu, nous sommes le peuple qu'il fait paître et les brebis qu'il conduit.

Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

8 Aujourd'hui, si vous entendez sa voix, n'endurcissez pas votre cœur comme à Mériba (Querelle), comme au jour de Massa (Tentation), dans le désert,

Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

9 Où vos pères m'ont tenté et m'ont éprouvé, où ils ont aussi vu mes œuvres.

Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

10 Pendant quarante ans j'eus cette génération en dégoût, et je dis: C'est un peuple dont le cœur s'égare; ils n'ont point connu mes voies.

Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

11 Aussi je l'ai juré dans ma colère: S'ils entrent dans mon repos!

Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.