Psaumes 94
1 Dieu des vengeances, Éternel, Dieu des vengeances, fais briller ta splendeur!
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 Élève-toi, juge de la terre, rends la récompense aux orgueilleux!
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 Jusques à quand les méchants, ô Éternel, jusques à quand les méchants triompheront-ils?
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 Jusques à quand tous les ouvriers d'iniquité se répandront-ils en discours insolents et se glorifieront-ils?
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 Éternel, ils écrasent ton peuple, et ils oppriment ton héritage.
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 Ils tuent la veuve et l'étranger, et mettent à mort les orphelins.
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 Et ils disent: L'Éternel ne le voit pas, le Dieu de Jacob n'y prend pas garde.
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Prenez garde, vous les plus stupides du peuple! Insensés, quand serez-vous intelligents?
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 Celui qui plante l'oreille n'entendra-t-il pas? Celui qui forme l'œil ne verra-t-il pas?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 Celui qui châtie les nations, ne punira-t-il pas, lui qui enseigne aux hommes la science?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 L'Éternel connaît que les pensées de l'homme ne sont que vanité.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Heureux l'homme que tu châties, ô Éternel, et que tu instruis par ta loi,
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 Pour le mettre à l'abri des jours d'adversité, jusqu'à ce que la fosse soit creusée pour le méchant.
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 Car l'Éternel ne délaisse point son peuple et n'abandonne point son héritage.
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 Car le jugement sera conforme à la justice; et tous ceux qui sont droits de cœur le suivront.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui m'assistera contre les ouvriers d'iniquité?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Si l'Éternel n'eût été mon secours, bientôt mon âme eût habité le lieu du silence.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 Lorsque j'ai dit: Mon pied a glissé, ta bonté, ô Éternel, m'a soutenu.
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 Quand j'avais beaucoup de pensées au-dedans de moi, tes consolations ont réjoui mon âme.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Serais-tu l'allié du trône de méchanceté, qui forge des injustices contre la loi?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 Ils s'assemblent contre l'âme du juste et condamnent le sang innocent.
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 Mais l'Éternel est ma haute retraite; mon Dieu est le rocher de mon refuge.
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 Il fera retomber sur eux leur iniquité, et les détruira par leur propre méchanceté; l'Éternel notre Dieu les détruira.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
