Psaumes 88
1 Éternel, Dieu de ma délivrance, je crie jour et nuit devant toi.
pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.
2 Que ma prière parvienne en ta présence; incline ton oreille à mon cri.
Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.
Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol h7585)
4 Je suis compté parmi ceux qui descendent dans la fosse; je suis comme un homme sans vigueur,
Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.
5 Gisant parmi les morts, tel que les blessés à mort, qui sont couchés dans le tombeau, dont tu ne te souviens plus, et qui sont séparés de ta main.
Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
6 Tu m'as mis dans la fosse la plus basse, dans les lieux ténébreux, dans les abîmes.
Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
7 Ta colère pèse sur moi, et tu m'accables de tous tes flots. (Sélah)
Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)
8 Tu as éloigné de moi ceux que je connais; tu m'as rendu pour eux un objet d'horreur; je suis enfermé et je ne puis sortir.
Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
9 Mon œil se consume par l'affliction; je t'invoque, ô Éternel, tous les jours; j'étends mes mains vers toi.
Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
10 Feras-tu quelque merveille pour les morts? Ou les trépassés se lèveront-ils pour te louer? (Sélah)
Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)
11 Annoncera-t-on ta bonté dans le tombeau, et ta fidélité dans l'abîme?
Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
12 Connaîtra-t-on tes merveilles dans les ténèbres, et ta justice dans la terre d'oubli?
Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
13 Et moi, Éternel, je crie à toi; ma prière te prévient dès le matin.
Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
14 Éternel, pourquoi rejettes-tu mon âme, et me caches-tu ta face?
Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
15 Je suis affligé et comme expirant dès ma jeunesse; je suis chargé de tes terreurs, je suis éperdu.
Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
16 Tes fureurs ont passé sur moi; tes épouvantes me tuent.
Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.
17 Elles m'environnent comme des eaux chaque jour; elles m'enveloppent toutes à la fois.
Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.
18 Tu as éloigné de moi amis et compagnons; ceux que je connais, ce sont les ténèbres.
Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.
