Psaumes 78
1 Maskil (cantique) d'Asaph. Écoute ma loi, ô mon peuple! Prêtez l'oreille aux paroles de ma bouche.
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
2 J'ouvrirai ma bouche pour prononcer des discours sententieux; je publierai les secrets des temps anciens,
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
3 Que nous avons entendus et connus, et que nos pères nous ont racontés.
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
4 Nous ne les cacherons point à leurs enfants; nous raconterons à la race future les louanges de l'Éternel, et sa force, et les merveilles qu'il a faites.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
5 Il établit un témoignage en Jacob; il mit en Israël une loi, qu'il ordonna à nos pères de faire connaître à leurs enfants;
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
6 Afin que la génération suivante, les enfants à venir, la connussent, et qu'en grandissant ils la racontassent à leurs enfants;
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
7 Qu'ils missent en Dieu leur confiance, qu'ils n'oubliassent pas les œuvres de Dieu, et qu'ils gardassent ses commandements;
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
8 Et qu'ils ne fussent pas, comme leurs pères, une génération rebelle et indocile, génération qui ne disposa point son cœur, et dont l'esprit ne fut pas fidèle à Dieu.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
9 Les fils d'Éphraïm, armés et tirant de l'arc, ont tourné le dos au jour du combat.
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
10 Ils n'ont point gardé l'alliance de Dieu, et n'ont pas voulu marcher dans sa loi.
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
11 Ils ont mis en oubli ses exploits, et ses merveilles qu'il leur avait fait voir.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
12 Il fit des prodiges devant leurs pères, au pays d'Égypte, aux champs de Tsoan.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
13 Il fendit la mer et les fit passer; il dressa les eaux comme en un monceau;
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
14 Et il les conduisit, le jour par la nuée, et toute la nuit par la clarté du feu.
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
15 Il fendit les rochers au désert, et les abreuva comme à flots abondants.
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
16 De la pierre il fit sortir des ruisseaux; il fit descendre les eaux comme des rivières.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
17 Mais ils continuèrent à pécher contre lui, se rebellant contre le Très-Haut dans le désert.
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
18 Ils tentèrent Dieu dans leur cœur, demandant des mets selon leur désir.
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19 Ils parlèrent contre Dieu et dirent: Dieu pourrait-il dresser une table au désert?
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20 Voici, il a frappé la roche, et des eaux ont coulé, et des torrents se sont répandus: pourra-t-il bien donner du pain, préparer de la chair à son peuple?
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21 Aussi l'Éternel l'entendit et s'indigna; un feu s'alluma contre Jacob, et la colère s'éleva contre Israël;
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22 Parce qu'ils n'avaient pas cru en Dieu, et ne s'étaient pas confiés en son salut.
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23 Alors il commanda aux nuées en haut, et ouvrit les portes des cieux.
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24 Il fit pleuvoir sur eux la manne pour nourriture, et leur donna le froment des cieux.
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25 Chacun mangea le pain des puissants; il leur envoya des vivres à souhait.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
26 Il fit lever le vent d'orient dans les cieux, et amena par sa force le vent du midi.
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
27 Il fit pleuvoir sur eux de la chair comme de la poussière, et des oiseaux ailés, comme le sable des mers.
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
28 Il les fit tomber au milieu de leur camp, et tout autour de leurs tentes.
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
29 Ils mangèrent et furent abondamment repus; il leur accorda ce qu'ils désiraient.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
30 Ils n'en avaient pas perdu l'envie, les mets étaient encore dans leur bouche,
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
31 Que la colère de Dieu monta contre eux, qu'il tua leurs hommes forts, et abattit l'élite d'Israël.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
32 Et pourtant ils péchèrent encore, et ne crurent point à ses merveilles.
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
33 Il consuma leurs jours par un souffle, et leurs années par un effroi soudain.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
34 Quand il les tuait, ils s'enquéraient de lui, et se remettaient à chercher Dieu.
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
35 Ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, et le Dieu Très-Haut leur rédempteur.
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
36 Mais ils faisaient beau semblant de leur bouche, et de leur langue ils lui mentaient.
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
37 Leur cœur n'était pas droit envers lui, et ils n'étaient pas fidèles à son alliance.
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
38 Mais lui, miséricordieux, pardonnait le crime et ne les détruisait pas; souvent il revint de sa colère, et n'éveilla pas toute sa fureur.
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
39 Et il se souvint qu'ils n'étaient que chair, un vent qui passe et ne revient pas.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
40 Que de fois ils se rebellèrent contre lui au désert, et le contristèrent dans la solitude!
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
41 Ils recommencèrent à tenter Dieu et à provoquer le Saint d'Israël;
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
42 Ils ne se souvinrent plus de sa main, du jour où il les délivra de l'oppresseur,
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
43 Lorsqu'il manifesta ses prodiges en Égypte, et ses miracles dans les champs de Tsoan;
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
44 Qu'il changea leurs fleuves en sang, et ils n'en burent plus les ondes;
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
45 Qu'il envoya contre eux des insectes pour les dévorer et des grenouilles pour les infester;
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
46 Qu'il livra leur récolte aux vermisseaux, et leur travail aux sauterelles;
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
47 Qu'il tua leurs vignes par la grêle, et leurs sycomores par les frimas;
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
48 Qu'il livra leur bétail à la grêle, et leurs troupeaux à la foudre;
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
49 Qu'il envoya contre eux l'ardeur de son courroux, l'indignation, la colère, la détresse, déchaînant les messagers de malheur.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
50 Il donna carrière à sa colère, et ne préserva point leur âme de la mort; il livra leur vie à la mortalité.
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
51 Il frappa dans l'Égypte tous les premiers-nés, les prémices de la force dans les tentes de Cham.
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
52 Il fit partir son peuple comme des brebis, et les conduisit par le désert comme un troupeau.
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
53 Il les mena en sûreté et sans crainte; mais la mer couvrit leurs ennemis.
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
54 Il les fit parvenir dans ses frontières saintes, à la montagne que sa droite a conquise.
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
55 Il chassa devant eux des nations; il les leur fit échoir en portions d'héritage, et logea les tribus d'Israël dans leurs tentes.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
56 Mais ils tentèrent et irritèrent le Dieu Très-Haut, et ne gardèrent point ses témoignages.
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
57 Ils reculèrent et furent infidèles comme leurs pères; ils tournèrent comme un arc qui trompe.
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
58 Ils le provoquèrent par leurs hauts lieux, et l'émurent à jalousie par leurs idoles.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
59 Dieu l'entendit et s'indigna; il prit Israël en aversion.
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
60 Il abandonna la demeure de Silo, la tente qu'il avait dressée parmi les hommes.
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
61 Il livra sa gloire à la captivité, et sa majesté aux mains de l'ennemi.
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
62 Il abandonna son peuple à l'épée, et s'indigna contre son héritage.
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
63 Le feu dévora ses jeunes hommes, et ses vierges ne furent point chantées.
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
64 Ses sacrificateurs tombèrent par l'épée, et ses veuves ne pleurèrent pas.
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
65 Alors le Seigneur s'éveilla comme un homme qui dort, comme un guerrier à qui le vin fait jeter des cris.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
66 Il refoula ses adversaires; il les chargea d'un opprobre éternel.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
67 Mais il rejeta la tente de Joseph, et ne choisit pas la tribu d'Éphraïm.
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
68 Il choisit la tribu de Juda, la montagne de Sion qu'il aime.
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
69 Il bâtit son sanctuaire comme les lieux très hauts, comme la terre qu'il a fondée pour toujours.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Il choisit David son serviteur, et le prit des parcs des brebis.
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
71 Il l'amena d'auprès de celles qui allaitent, pour paître Jacob, son peuple, et Israël, son héritage.
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
72 Alors David les fit paître suivant l'intégrité de son cœur, et les conduisit par la sagesse de ses mains.
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
