Psaumes 66
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 Chantez la gloire de son nom; louez-le, et lui rendez gloire!
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Dites à Dieu: Que tes œuvres sont redoutables! A cause de la grandeur de ta force, tes ennemis viendront se soumettre à toi.
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 Toute la terre se prosternera devant toi; elle chantera en ton honneur, elle chantera ton nom. (Sélah)
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Venez, et voyez les œuvres de Dieu; il est redoutable dans ce qu'il fait envers les fils des hommes.
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 Il a changé la mer en terre sèche; on passait à pied dans le fleuve; là nous nous sommes réjouis en lui.
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 Il domine éternellement par sa puissance; ses yeux observent les nations, pour que les rebelles ne s'élèvent pas. (Sélah)
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 Peuples, bénissez notre Dieu, et faites entendre la voix de sa louange!
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 Lui qui a conservé la vie à notre âme, et qui n'a pas permis que nos pieds bronchassent.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 Car tu nous as éprouvés, ô Dieu; tu nous as fait passer au creuset comme l'argent.
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 Tu nous avais amenés dans le filet; tu avais mis sur nos reins un pesant fardeau;
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 Tu avais fait monter les hommes sur nos têtes; nous étions entrés dans le feu et dans l'eau; mais tu nous as mis au large et dans l'abondance.
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 J'entrerai dans ta maison avec des holocaustes; et je te rendrai mes vœux,
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 Que mes lèvres ont proférés et que ma bouche a prononcés dans ma détresse.
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 Je t'offrirai des brebis grasses en holocauste, avec les béliers fumant sur l'autel; je sacrifierai des taureaux avec des boucs. (Sélah)
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Vous tous qui craignez Dieu, venez, écoutez, et je raconterai ce qu'il a fait à mon âme.
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 Je l'ai invoqué de ma bouche; aussi ma langue l'exaltera.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 Si j'eusse pensé quelque iniquité dans mon cœur, le Seigneur ne m'eût point écouté.
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 Mais certainement Dieu m'a écouté; il a prêté l'oreille à la voix de ma prière.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Béni soit Dieu qui n'a point rejeté ma prière, ni retiré de moi sa bonté!
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
