< Psaumes 66 >

1
Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.
2 Chantez la gloire de son nom; louez-le, et lui rendez gloire!
Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.
3 Dites à Dieu: Que tes œuvres sont redoutables! A cause de la grandeur de ta force, tes ennemis viendront se soumettre à toi.
Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.
4 Toute la terre se prosternera devant toi; elle chantera en ton honneur, elle chantera ton nom. (Sélah)
La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)
5 Venez, et voyez les œuvres de Dieu; il est redoutable dans ce qu'il fait envers les fils des hommes.
Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.
6 Il a changé la mer en terre sèche; on passait à pied dans le fleuve; là nous nous sommes réjouis en lui.
Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.
7 Il domine éternellement par sa puissance; ses yeux observent les nations, pour que les rebelles ne s'élèvent pas. (Sélah)
Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)
8 Peuples, bénissez notre Dieu, et faites entendre la voix de sa louange!
Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.
9 Lui qui a conservé la vie à notre âme, et qui n'a pas permis que nos pieds bronchassent.
Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.
10 Car tu nous as éprouvés, ô Dieu; tu nous as fait passer au creuset comme l'argent.
Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.
11 Tu nous avais amenés dans le filet; tu avais mis sur nos reins un pesant fardeau;
Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;
12 Tu avais fait monter les hommes sur nos têtes; nous étions entrés dans le feu et dans l'eau; mais tu nous as mis au large et dans l'abondance.
Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.
13 J'entrerai dans ta maison avec des holocaustes; et je te rendrai mes vœux,
Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,
14 Que mes lèvres ont proférés et que ma bouche a prononcés dans ma détresse.
Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.
15 Je t'offrirai des brebis grasses en holocauste, avec les béliers fumant sur l'autel; je sacrifierai des taureaux avec des boucs. (Sélah)
Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)
16 Vous tous qui craignez Dieu, venez, écoutez, et je raconterai ce qu'il a fait à mon âme.
Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.
17 Je l'ai invoqué de ma bouche; aussi ma langue l'exaltera.
Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.
18 Si j'eusse pensé quelque iniquité dans mon cœur, le Seigneur ne m'eût point écouté.
Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;
19 Mais certainement Dieu m'a écouté; il a prêté l'oreille à la voix de ma prière.
Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.
20 Béni soit Dieu qui n'a point rejeté ma prière, ni retiré de moi sa bonté!
Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.

< Psaumes 66 >