Psaumes 55

1 O Dieu, prête l'oreille à ma prière, et ne te cache pas loin de ma supplication!

Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa nauczająca. W uszy swe przyjmij, o Boże! modlitwę moję, a nie kryj się przed prośbą moją:

2 Écoute-moi et réponds-moi; je m'agite dans ma plainte, et je gémis,

Posłuchaj mię z pilnością, a wysłuchaj mię; boć się uskarżam w modlitwie swej, i trwożę sobą:

3 A la voix de l'ennemi, devant l'oppression du méchant; car ils font tomber sur moi le malheur, et me poursuivent avec furie.

Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia od bezbożnika; albowiem mię zarzucają kłamstwem, a w popędliwości swej sprzeciwiają mi się.

4 Mon cœur frémit au-dedans de moi, et des frayeurs mortelles sont tombées sur moi.

Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.

5 La crainte et le tremblement viennent sur moi; l'effroi m'enveloppe.

Bojaźń ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga.

6 Et j'ai dit: Oh! qui me donnera les ailes de la colombe? Je m'envolerais, et j'irais me poser ailleurs.

I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.

7 Voilà, je m'enfuirais bien loin, je me tiendrais au désert. (Sélah)

Otobym daleko zaleciał, a mieszkałbym na puszczy. (Sela)

8 Je me hâterais de m'échapper, loin du vent violent, loin de la tempête.

Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem.

9 Anéantis-les, Seigneur; confonds leurs langues; car je ne vois que violence et querelles dans la ville.

Zatrać ich, Panie! rozdziel język ich; bom widział bezprawie i rozruch w mieście.

10 Elles en font le tour, jour et nuit, sur ses murailles; la ruine et le tourment sont au milieu d'elle.

We dnie i w nocy otaczają ich po murach jego, a złość i przewrotność jest w pośrodku jego.

11 La malice est au milieu d'elle; l'oppression et la fraude ne s'éloignent point de ses places.

Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada.

12 Car ce n'est pas un ennemi qui m'outrage, je pourrais le supporter; mon adversaire n'est pas celui qui me haïssait, je me cacherais loin de lui.

Albowiem nie nieprzyjaciel jaki zelżył mię, inaczej zniósłbym to był; ani ten, który mię miał w nienawiści, powstał przeciwko mnie; bobym się wżdy był skrył przed nim;

13 Mais c'est toi, un homme traité comme mon égal, mon compagnon et mon ami!

Ale ty, człowiecze mnie równy, wodzu mój, i znajomy mój.

14 Nous prenions plaisir à nous entretenir ensemble, nous allions à la maison de Dieu avec la foule.

Którzyśmy się z sobą mile w tajności naradzali, i do domu Bożego społecznie chadzali.

15 Que la mort les surprenne! Qu'ils descendent vivants au Sépulcre! Car la malice est dans leurs demeures, dans leurs cœurs. (Sheol h7585)

Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich. (Sheol h7585)

16 Mais moi, je crierai à Dieu, et l'Éternel me sauvera.

Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi.

17 Le soir, et le matin, et à midi, je crierai et je gémirai, et il entendra ma voix.

W wieczór i rano, i w południe modlić się, i z trzaskiem wołać będę, aż wysłucha głos mój.

18 Il mettra mon âme en paix, la délivrant de la guerre qu'on lui fait, car j'ai affaire à beaucoup de gens.

Odkupi duszę moję, abym był w pokoju od wojny przeciwko mnie; bo ich wiele było przy mnie.

19 Dieu l'entendra, et il les humiliera, lui qui règne de tout temps (Sélah) parce qu'il n'y a point en eux de changement, et qu'ils ne craignent point Dieu.

Wysłucha Bóg i utrapi ich, (jako ten, który siedzi od wieku. (Sela) przeto, że nie masz w nich poprawy, ani się Boga boją.

20 Chacun jette la main sur ceux qui vivaient en paix avec lui; il viole son alliance.

Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.

21 Les paroles de sa bouche sont plus douces que le beurre, mais la guerre est dans son cœur; ses paroles sont plus onctueuses que l'huile, mais ce sont des épées nues.

Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:

22 Décharge-toi de ton fardeau sur l'Éternel, et il te soutiendra; il ne permettra jamais que le juste soit ébranlé.

Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy.

23 Toi, ô Dieu, tu les précipiteras au fond de la fosse; les hommes de sang et de fraude n'atteindront pas la moitié de leurs jours; mais moi, je me confie en toi.

Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę.