Psaumes 5

1 Prête l'oreille à mes paroles, ô Éternel, entends mon gémissement!

Drottinn, hlustaðu á orð mín. Heyr þú mína einlægu bæn.

2 Mon roi et mon Dieu, sois attentif à la voix de mon cri, car c'est toi que je prie!

Hlustaðu á kveinstafi mína, þú Guð, konungur minn, því að ég mun aldrei biðja til neins nema þín.

3 Éternel, dès le matin tu entends ma voix; dès le matin je me tourne vers toi, et je regarde.

Á hverjum morgni horfi ég til himins, já til þín, og legg bænir mínar fram fyrir þig.

4 Car tu n'es pas un Dieu qui prenne plaisir à l'iniquité; le méchant n'habitera point avec toi.

Ég veit að þú fyrirlítur óguðleika og að þeir sem iðka hið illa fá ekki að dveljast hjá þér.

5 Les hommes superbes ne subsisteront pas devant tes yeux; tu hais tous les ouvriers d'iniquité.

Hrokafullir syndarar standast augnaráð þitt ekki, því að þú hatar illgjörðir þeirra.

6 Tu feras périr ceux qui profèrent le mensonge; l'Éternel a en abomination l'homme de sang et de fraude.

Þú munt eyða þeim sem tala lygi og þú hefur andstyggð á morðum og svikum.

7 Mais moi, dans l'abondance de ta grâce, j'entrerai dans ta maison, je me prosternerai dans ton saint temple, avec crainte.

En hvað um mig? Af náð þinni fæ ég að ganga inn í musteri þitt, umvafinn vernd þinni og ást. Ég vil tilbiðja þig í djúpri lotningu.

8 Éternel, conduis-moi par ta justice, à cause de mes ennemis; aplanis ta voie devant moi.

Drottinn, leiddu mig eins og þú lofaðir mér, annars munu óvinir mínir sigra mig. Segðu mér skýrt hvað ég á að gera, og hvert ég á að fara,

9 Car il n'y a point de sincérité dans leur bouche; leur cœur n'est que malice, leur gosier est un tombeau ouvert; ils flattent avec leur langue.

því að þeir reyna að blekkja mig. Hjörtu þeirra eru full af illsku. Tortíming og dauði býr í ráðum þeirra og þeir nota svik og pretti sér til framdráttar.

10 Condamne-les, ô Dieu! Qu'ils échouent dans leurs desseins; renverse-les à cause de la multitude de leurs crimes; car ils se sont révoltés contre toi.

Ó, Guð láttu þá fá makleg málagjöld. Þeir lendi í eigin gildru. Hrintu þeim burt vegna hinna mörgu afbrota þeirra, því að þeir storka þér.

11 Mais que tous ceux qui se retirent vers toi se réjouissent! qu'ils chantent de joie à jamais! Sois leur protecteur, et que ceux qui aiment ton nom, triomphent en toi!

En þeir sem treysta þér gleðjast og kætast. Þeir hrópa af gleði því þú verndar þá. Þeir sem elska þig gleðjast yfir þér.

12 Car toi, Éternel, tu bénis le juste; tu l'environnes de ta bienveillance comme d'un bouclier.

Því að þú, ó Guð, blessar hinn trúaða, þú verndar hann með skildi elsku þinnar.