< Psaumes 44 >
1 O Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, nos pères nous ont raconté l'œuvre que tu as faite en leur temps, aux jours d'autrefois.
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 Par ta main tu as chassé les nations et tu as établi nos pères; tu as brisé les peuples pour leur faire place.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 Car ce n'est pas par leur épée qu'ils ont conquis le pays, et ce n'est pas leur bras qui les a sauvés; c'est ta droite, et ton bras, et la lumière de ta face, car tu les aimais.
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 C'est toi, ô Dieu! qui es mon Roi; ordonne la délivrance de Jacob.
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 Par toi nous frapperons nos ennemis; par ton nom nous foulerons ceux qui s'élèvent contre nous.
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 Car je ne me confie pas en mon arc; ce n'est pas mon épée qui me sauvera.
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 C'est toi qui nous as sauvés de nos ennemis, et qui as rendu confus ceux qui nous haïssent.
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 C'est en Dieu que nous nous glorifions chaque jour; nous célébrerons ton nom à jamais. (Sélah, pause)
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 Cependant tu nous as rejetés et couverts d'opprobre, et tu ne sors plus avec nos armées.
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 Tu nous fais reculer devant l'ennemi, et ceux qui nous haïssent ont pris leur butin.
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 Tu nous livres comme des brebis qu'on mange; tu nous as dispersés parmi les nations.
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 Tu vends ton peuple pour rien, et tu les mets à vil prix.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 Tu fais de nous l'opprobre de nos voisins, la risée et le jouet de nos alentours.
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 Tu fais de nous la fable des nations; en nous voyant, les peuples hochent la tête.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 Mon ignominie est toujours devant moi, et la confusion couvre mon visage,
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 A la voix de celui qui insulte et qui outrage, à la vue de l'ennemi et du vindicatif.
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 Tout cela nous est arrivé; et cependant nous ne t'avons pas oublié, nous n'avons pas forfait à ton alliance.
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 Notre cœur ne s'est point retiré en arrière; nos pas ne se sont point écartés de ton sentier,
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 Quand tu nous as foulés parmi les chacals et couverts de l'ombre de la mort.
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 Si nous eussions oublié le nom de notre Dieu, si nous eussions étendu nos mains vers un dieu étranger,
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 Dieu n'en aurait-il pas fait enquête, lui qui connaît les secrets du cœur?
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 Mais, à cause de toi, nous sommes mis à mort tous les jours, et regardés comme des brebis destinées à la boucherie.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 Lève-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi, ne nous rejette pas à toujours!
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 Car notre âme est abattue jusque dans la poussière; notre ventre est attaché à la terre.
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 Lève-toi, viens à notre aide, et rachète-nous à cause de ta bonté!
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.