Psaumes 18
1 Il dit donc: Je t'aimerai, ô Éternel, qui es ma force!
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم! |
2 Éternel, mon rocher, ma forteresse et mon libérateur! Mon Dieu, mon rocher où je me réfugie! Mon bouclier, la force qui me délivre, ma haute retraite!
| خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. |
3 Je m'écrie: Loué soit l'Éternel! et je suis délivré de mes ennemis.
| او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! |
4 Les liens de la mort m'avaient enveloppé, et les torrents de la destruction m'avaient épouvanté;
| مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. |
| مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) |
6 Dans ma détresse, j'invoquai l'Éternel, et je criai à mon Dieu. De son palais, il entendit ma voix, et les cris que je poussais vers lui parvinrent à ses oreilles.
| اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. |
7 Alors la terre fut ébranlée et trembla; les fondements des montagnes s'agitèrent et s'ébranlèrent, parce qu'il était courroucé.
| آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. |
8 Une fumée montait de ses narines, et de sa bouche un feu dévorant; il en jaillissait des charbons embrasés.
| دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. |
9 Il abaissa les cieux et descendit, ayant l'obscurité sous ses pieds.
| او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. |
10 Il était monté sur un chérubin, et il volait; il était porté sur les ailes du vent.
| سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت. |
11 Il fit des ténèbres sa retraite; il mit autour de lui, comme une tente, des eaux ténébreuses, de noirs nuages.
| او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. |
12 De la splendeur qui était devant lui, s'échappaient des nuées, avec de la grêle et des charbons de feu.
| درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. |
13 Et l'Éternel tonna dans les cieux, le Très-Haut fit retentir sa voix, avec de la grêle et des charbons de feu.
| آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. |
14 Il lança ses flèches, et dispersa mes ennemis; il lança des éclairs nombreux, et les mit en déroute.
| او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. |
15 Alors le fond des eaux apparut, et les fondements du monde furent mis à découvert, au bruit de ta menace, ô Éternel, au souffle du vent de ta colère.
| آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد. |
16 Il étendit sa main d'en haut, et me prit; il me tira des grosses eaux.
| خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. |
17 Il me délivra de mon ennemi puissant, et de mes adversaires qui étaient plus forts que moi.
| مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید. |
18 Ils m'avaient surpris au jour de ma calamité; mais l'Éternel fut mon appui.
| وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. |
19 Il m'a mis au large, il m'a délivré, parce qu'il a pris son plaisir en moi.
| او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. |
20 L'Éternel m'a traité selon ma justice; il m'a rendu selon la pureté de mes mains.
| خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، |
21 Car j'ai gardé les voies de l'Éternel, et je n'ai point été infidèle à mon Dieu.
| زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. |
22 Car toutes ses ordonnances sont devant moi, et je ne m'écarte point de ses statuts.
| همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. |
23 J'ai été intègre avec lui, et je me suis gardé de mon péché.
| در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. |
24 Aussi l'Éternel m'a rendu selon ma justice, selon la pureté de mes mains devant ses yeux.
| خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام. |
25 Avec celui qui est bon, tu es bon; avec l'homme intègre, tu es intègre.
| خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. |
26 Avec celui qui est pur, tu te montres pur; mais avec le pervers, tu agis selon sa perversité.
| اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی. |
27 Car c'est toi qui sauves le peuple affligé, et qui abaisses les yeux des superbes.
| تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. |
28 C'est toi qui fais luire ma lampe; c'est l'Éternel mon Dieu qui éclaire mes ténèbres.
| ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. |
29 Car avec toi je fonds sur une troupe; avec mon Dieu je franchis la muraille.
| با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. |
30 La voie de Dieu est parfaite; la parole de l'Éternel est éprouvée; il est un bouclier pour tous ceux qui se retirent vers lui.
| راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. |
31 Car qui est Dieu, sinon l'Éternel? Et qui est un rocher, sinon notre Dieu?
| کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟ |
32 Le Dieu qui me ceint de force, et qui a rendu mon chemin sûr;
| خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. |
33 Qui rend mes pieds semblables à ceux des biches, et me fait tenir sur mes hauteurs;
| پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. |
34 Qui forme mes mains au combat, et mes bras bandent un arc d'airain.
| او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. |
35 Tu m'as donné le bouclier de ton salut; ta droite me soutient, et ta bonté me rend puissant.
| خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. |
36 Tu élargis le chemin sous mes pas, et mes talons ne chancellent point.
| زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. |
37 Je poursuis mes ennemis; je les atteins, et je ne reviens qu'après les avoir exterminés.
| دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. |
38 Je les frappe, et ils ne peuvent se relever; ils tombent sous mes pieds.
| آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. |
39 Car tu m'as ceint de force pour le combat, tu fais plier sous moi mes adversaires.
| تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. |
40 Tu fais tourner le dos à mes ennemis devant moi; ceux qui me haïssaient, je les détruis.
| تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. |
41 Ils crient, mais il n'y a point de libérateur; ils crient à l'Éternel, mais il ne leur répond pas.
| فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. |
42 Je les broie comme la poussière livrée au vent, je les jette au loin comme la boue des rues.
| من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. |
43 Tu me sauves des dissensions du peuple; tu me mets à la tête des nations; le peuple que je ne connaissais pas m'est assujetti.
| تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. |
44 Au bruit de mon nom, ils m'obéissent; les fils de l'étranger viennent me flatter.
| بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. |
45 Les fils de l'étranger défaillent, et sortent tremblants de leur retraite.
| آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. |
46 L'Éternel est vivant! Et béni soit mon rocher! Que le Dieu de mon salut soit exalté,
| خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! |
47 Le Dieu qui me donne la vengeance, et qui range les peuples sous moi!
| خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، |
48 Toi qui me délivres de mes ennemis, qui m'élèves au-dessus de mes adversaires, qui me délivres de l'homme violent!
| و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. |
49 C'est pourquoi je te louerai, ô Éternel, parmi les nations, et je chanterai à ton nom.
| ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. |
50 C'est lui qui délivre magnifiquement son roi, qui fait miséricorde à son Oint, à David et à sa postérité à jamais.
| خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند. |
