Psaumes 147

1 Louez l'Éternel! Car il est bon de psalmodier à notre Dieu, car il est doux, il est bienséant de le louer.

۱ هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

2 C'est l'Éternel qui bâtit Jérusalem, qui rassemble les dispersés d'Israël;

۲ خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Qui guérit ceux qui ont le cœur brisé, et qui bande leurs plaies.

۳ شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.

4 Il compte le nombre des étoiles; il les appelle toutes par leur nom.

۴ عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.

5 Notre Seigneur est grand, et d'une grande puissance; son intelligence est infinie.

۵ خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

6 L'Éternel soutient les humbles, et il abaisse les méchants jusqu'à terre.

۶ خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.

7 Chantez à l'Éternel avec des actions de grâces; psalmodiez sur la harpe à notre Dieu,

۷ خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

8 Qui couvre les cieux de nuées, qui prépare la pluie pour la terre; qui fait germer l'herbe sur les montagnes;

۸ که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.

9 Qui donne au bétail sa nourriture, et aux petits du corbeau qui crient.

۹ که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

10 Il ne se complaît point en la force du cheval; il ne fait point cas des hommes légers à la course.

۱۰ در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

11 L'Éternel prend son plaisir en ceux qui le craignent, en ceux qui s'attendent à sa bonté.

۱۱ رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

12 Jérusalem, loue l'Éternel; Sion, célèbre ton Dieu!

۱۲ ‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

13 Car il a renforcé les barres de tes portes; il a béni tes enfants au milieu de toi.

۱۳ زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

14 Il donne la paix à ton territoire, il te rassasie de la mœlle du froment.

۱۴ که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.

15 Il envoie ses ordres sur la terre, et sa parole court avec vitesse;

۱۵ که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.

16 Il fait tomber la neige comme de la laine, et répand le givre comme de la cendre;

۱۶ که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.

17 Il jette sa glace comme par morceaux. Qui peut résister devant son froid?

۱۷ که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

18 Il envoie sa parole, et les fait fondre; il fait souffler son vent, et les eaux s'écoulent.

۱۸ کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.

19 Il a révélé sa parole à Jacob, ses statuts et ses ordonnances à Israël.

۱۹ کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

20 Il n'a pas agi ainsi pour toutes les nations; et elles ne connaissent pas ses ordonnances. Louez l'Éternel!

۲۰ با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!