Psaumes 139
1 Au maître-chantre. Psaume de David. Éternel, tu m'as sondé, et tu m'as connu.
Drottinn, þú rannsakar mig út og inn og veist allt um mig.
2 Tu sais quand je m'assieds et quand je me lève; tu découvres de loin ma pensée.
Hvort ég sit eða stend, það veist þú. Og þú lest hugsanir mínar úr fjarlægð!
3 Tu vois quand je marche et quand je me couche; tu connais parfaitement toutes mes voies.
Þú veist hvert ég stefni og þekkir langanir mínar. Og hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það. Þú veist öllum stundum hvar ég er.
4 Même avant que la parole soit sur ma langue, voici, ô Éternel, tu la connais tout entière.
Þú þekkir orðin á tungu minni áður en ég opna munninn!
5 Tu me tiens serré par-derrière et par-devant, et tu as mis ta main sur moi.
Þú bæði fylgir mér og ferð á undan mér, leggur hönd þína á höfuð mitt og blessar mig.
6 Science trop merveilleuse pour moi, si élevée que je n'y puis atteindre!
Þetta er stórkostlegt! Já, næstum of gott til að vera satt!
7 Où irais-je loin de ton Esprit, et où fuirais-je loin de ta face?
Hvert get ég farið frá anda þínum eða flúið frá augliti þínu?
Fari ég til himna, þá ertu þar, til dánarheima, þá ertu líka þar! (Sheol h7585)
9 Si je prends les ailes de l'aube du jour, et que j'aille habiter au bout de la mer,
Ef ég svifi á skýjum morgunroðans og settist við fjarlæga strönd,
10 Là même, ta main me conduira, et ta droite me saisira.
einnig þar mundi hönd þín leiða mig og ég finna styrk þinn og vernd.
11 Si je dis: Au moins les ténèbres me couvriront; la nuit devient lumière autour de moi;
Og þótt ég reyndi að læðast frá þér inn í myrkrið, þá myndi nóttin lýsa eins og dagur!
12 Les ténèbres mêmes ne sont pas obscures pour toi, et la nuit resplendit comme le jour; les ténèbres sont comme la lumière.
Því að myrkrið hylur ekkert fyrir Guði, dagur og nótt eru jöfn fyrir þér.
13 Car c'est toi qui as formé mes reins, qui m'as façonné dans le sein de ma mère.
Öll líffæri mín hefur þú skapað, ofið þau í kviði móður minnar.
14 Je te loue de ce que j'ai été fait d'une étrange et merveilleuse manière; tes œuvres sont merveilleuses, et mon âme le sait très bien.
Þökk, að þú skapaðir mig eins undursamlega og raun ber vitni! Þetta er dásamlegt um að hugsa! Handaverk þín eru stórkostleg – það er mér alveg ljóst.
15 Mes os ne t'étaient point cachés, lorsque j'étais formé dans le secret, ouvré comme un tissu dans les lieux bas de la terre.
Þú varst til staðar þegar ég var myndaður í leyni.
16 Tes yeux m'ont vu, lorsque j'étais comme une masse informe, et sur ton livre étaient inscrits tous les jours qui m'étaient réservés, quand aucun d'eux n'existait.
Þú þekktir mig þegar ég var fóstur í móðurkviði og áður en ég sá dagsins ljós hafðir þú ákvarðað alla mína ævidaga – sérhver dagur var skráður í bók þína!
17 Que tes pensées me sont précieuses, ô Dieu, et combien le nombre en est grand!
Hugsanir þínar, ó Guð, eru mér torskildar, en samt eru þær stórkostlegar!
18 Les veux-je compter? Elles sont plus nombreuses que le sable. Suis-je réveillé? Je suis encore avec toi.
Ef ég reyndi að telja þær, þá yrði það mér ofviða því að þær eru fleiri en sandkorn á sjávarströnd! Já, ég mundi vakna eins og af draumi, en hugur minn, hann væri enn hjá þér!
19 O Dieu, ne feras-tu pas mourir le méchant? Hommes de sang, éloignez-vous de moi!
Vissulega munt þú, Guð, útrýma níðingunum. Já, burt með ykkur, þið morðingjar!
20 Ils parlent de toi pour mal faire; tes ennemis jurent faussement par ton nom.
Þeir guðlasta og hreykja sér upp gegn þér – hvílík heimska!
21 Éternel, ne haïrais-je pas ceux qui te haïssent? N'aurais-je pas horreur de ceux qui s'élèvent contre toi?
Drottinn, ætti ég ekki að hata þá sem þig hata? Og ætti ég ekki að hafa viðbjóð á þeim?
22 Je les hais d'une parfaite haine; je les tiens pour mes ennemis.
Jú, ég hata þá, því að þínir óvinir eru mínir óvinir.
23 Sonde-moi, ô Dieu, et connais mon cœur; éprouve-moi, et connais mes pensées.
Prófaðu mig Guð. Rannsakaðu hjarta mitt og hugsanir mínar.
24 Vois si je suis dans une voie d'injustice, et conduis-moi dans la voie de l'éternité!
Sýndu mér það í fari mínu sem hryggir þig og leiddu mig svo áfram veginn til eilífs lífs.
