Psaumes 132
1 Cantique de Maaloth. Éternel, souviens-toi de David et de toute son affliction;
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 Lui qui jura à l'Éternel, et fit ce vœu au Puissant de Jacob:
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 Si j'entre sous l'abri de ma maison, et si je monte sur le lit où je repose;
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 Si je donne du sommeil à mes yeux, du repos à mes paupières;
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 Jusqu'à ce que j'aie trouvé un lieu pour l'Éternel, une demeure pour le Puissant de Jacob!
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Voici, nous en avons entendu parler à Éphrath; nous l'avons trouvée dans les champs de Jaar.
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Entrons dans ses demeures; prosternons-nous devant son marche-pied!
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 Lève-toi, ô Éternel, viens au lieu de ton repos, toi et l'arche de ta force!
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 Que tes sacrificateurs soient revêtus de justice, et que tes bien-aimés chantent de joie!
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Pour l'amour de David, ton serviteur, ne rejette pas la face de ton Oint!
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 L'Éternel a juré la vérité à David, et il n'en reviendra pas: Je mettrai sur ton trône le fruit de tes entrailles.
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 Si tes fils gardent mon alliance et mes témoignages que je leur enseignerai, leurs fils aussi, à perpétuité, seront assis sur ton trône.
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Car l'Éternel a fait choix de Sion; il l'a préférée pour y faire son séjour.
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 Elle est, dit-il, le lieu de mon repos, à perpétuité; j'y habiterai, car je l'ai choisie.
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 Je bénirai abondamment ses vivres; je rassasierai de pain ses pauvres.
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 Je revêtirai de salut ses sacrificateurs, et ses fidèles chanteront d'une grande joie.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 C'est là que je ferai lever une corne à David, et que je prépare une lampe à mon Oint.
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 Je couvrirai de honte ses ennemis, et sur lui brillera son diadème.
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
