Proverbes 8
1 La sagesse ne crie-t-elle pas, et l'intelligence ne fait-elle pas entendre sa voix?
Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
2 Elle se place au sommet des hauteurs, sur le chemin, aux carrefours.
Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
3 Près des portes, devant la ville, à l'entrée des rues, elle s'écrie:
Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
4 O hommes! je vous appelle, et ma voix s'adresse aux enfants des hommes.
“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
5 Vous, stupides, apprenez le discernement; vous, insensés, devenez intelligents de cœur.
Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
6 Écoutez, car je dirai des choses importantes, et j'ouvrirai mes lèvres pour enseigner ce qui est droit.
Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
7 Car ma bouche dit la vérité, et mes lèvres ont en horreur le mensonge.
Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
8 Toutes les paroles de ma bouche sont selon la justice; il n'y a rien en elles de faux ni de trompeur.
Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
9 Toutes sont claires pour l'homme intelligent, et droites pour ceux qui ont trouvé la science.
Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
10 Recherchez mon instruction, plus que de l'argent; et la science, plus que de l'or choisi.
Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
11 Car la sagesse est meilleure que les perles, et tout ce qu'on pourrait souhaiter ne la vaut pas.
Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
12 Moi, la sagesse, j'habite avec le discernement, et je possède la science des sages pensées.
Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
13 La crainte de l'Éternel, c'est la haine du mal; je hais l'orgueil et l'arrogance, la voie du mal et la bouche perverse.
RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
14 C'est à moi qu'appartient le conseil et l'habileté; je suis la prudence; la force est à moi.
Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
15 Par moi les rois règnent, et les princes ordonnent ce qui est juste.
Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
16 Par moi dominent les puissants et les grands, et tous les juges de la terre.
Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
17 J'aime ceux qui m'aiment; et ceux qui me cherchent me trouvent.
Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
18 Avec moi sont les richesses et la gloire, les biens durables et la justice.
Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
19 Mon fruit est meilleur que l'or fin, même que l'or raffiné, et ce que je rapporte est meilleur que l'argent le plus pur.
Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
20 Je fais marcher par le chemin de la justice, et par le milieu des sentiers de la droiture,
Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
21 Pour donner en héritage des biens à ceux qui m'aiment, et pour remplir leurs trésors.
Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
22 L'Éternel m'a possédée dès le commencement de ses voies, avant qu'il fît aucune de ses œuvres.
RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
23 J'ai été établie depuis l'éternité, dès le commencement, dès l'origine de la terre.
Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
24 J'ai été engendrée lorsqu'il n'y avait point encore d'abîmes, ni de fontaines riches en eaux.
Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
25 J'ai été engendrée avant que les montagnes fussent assises, et avant les coteaux;
Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
26 Avant qu'il eût fait la terre, et les campagnes, et le commencement de la poussière du monde.
27 Quand il agençait les cieux, j'y étais; quand il traçait le cercle au-dessus de l'abîme,
RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
28 Quand il fixait les nuages en haut, quand il faisait jaillir les fontaines de l'abîme.
Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
29 Quand il imposait à la mer sa loi, afin que ses eaux n'en franchissent pas les limites, quand il posait les fondements de la terre,
Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
30 Alors j'étais auprès de lui son ouvrière, j'étais ses délices de tous les jours, et je me réjouissais sans cesse en sa présence.
Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
31 Je trouvais ma joie dans le monde et sur la terre, et mon bonheur parmi les enfants des hommes.
O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
32 Maintenant donc, mes enfants, écoutez-moi. Heureux ceux qui garderont mes voies!
Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
33 Écoutez l'instruction, pour devenir sages, et ne la rejetez point.
Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
34 Heureux l'homme qui m'écoute, qui veille à mes portes chaque jour, et qui garde les poteaux de l'entrée de ma maison!
Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
35 Car celui qui me trouve, trouve la vie, et obtient la faveur de l'Éternel;
Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
36 Mais celui qui m'offense fait tort à son âme. Tous ceux qui me haïssent, aiment la mort.
Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”
