Proverbes 12

1 Celui qui aime la correction, aime la science; mais celui qui hait d'être repris, est un insensé.

Orang yang mau ditegur berarti mau belajar, tetapi orang bebal membenci teguran.

2 L'homme de bien attire la faveur de l'Éternel; mais Dieu condamnera l'homme qui est plein de malice.

TUHAN berkenan kepada orang yang baik, tetapi menghukum orang yang merencanakan kejahatan.

3 L'homme ne sera point affermi par la méchanceté; mais la racine des justes ne sera point ébranlée.

Orang yang hidup dengan berbuat jahat akan jatuh. Orang yang hidupnya benar tidak akan goyah.

4 Une femme vertueuse est la couronne de son mari; mais celle qui fait honte est comme la carie à ses os.

Istri yang baik bagaikan mahkota kehormatan bagi suaminya, tetapi istri yang bertingkah buruk bagaikan penyakit yang menggerogoti tulang suaminya.

5 Les pensées des justes ne sont que justice; mais les conseils des méchants ne sont que fraude.

Orang benar membuat rencana yang adil. Nasihat orang jahat penuh dengan tipuan.

6 Les paroles des méchants sont des embûches, pour répandre le sang; mais la bouche des hommes droits les délivrera.

Nasihat orang jahat berbahaya karena menyembunyikan ancaman yang dapat mematikan, tetapi nasihat orang jujur menyelamatkan.

7 Sitôt que les méchants sont renversés, ils ne sont plus; mais la maison des justes se maintiendra.

Orang jahat akan dihancurkan sampai lenyap, tetapi keturunan orang benar akan tetap hidup.

8 L'homme sera loué suivant sa prudence; mais le cœur dépravé sera dans le mépris.

Orang akan dipuji bila dia berpikiran jernih. Orang yang berpikiran serong akan dihina.

9 L'homme qui est humble bien qu'il ait un serviteur, vaut mieux que celui qui se glorifie et qui manque de pain.

Lebih baik menjadi orang biasa tetapi punya pelayan, daripada berlagak kaya padahal kekurangan makanan.

10 Le juste a soin de la vie de sa bête; mais les entrailles des méchants sont cruelles.

Orang benar merawat hewan peliharaannya, tetapi berbuat baik kepada hewan tak pernah ada dalam benak orang jahat.

11 Celui qui cultive sa terre, sera rassasié de pain; mais celui qui suit les fainéants, est dépourvu de sens.

Orang yang rajin mengerjakan ladangnya akan puas dengan hasilnya, tetapi orang yang melamun saja tidaklah berakal.

12 Le méchant convoite ce qu'ont pris les méchants; mais la racine du juste donne du fruit.

Orang yang hidup benar tidak perlu kuatir, karena dia bagaikan pohon subur yang berbuah lebat. Orang jahat selalu cemas. Dia kuatir hasil kekerasannya direbut oleh sesama penjahat.

13 Il y a un piège funeste dans le péché des lèvres; mais le juste sortira de la détresse.

Orang jahat mencelakai diri sendiri dengan perkataannya yang berdosa, tetapi orang benar luput dari kesusahan.

14 L'homme sera rassasié de biens par le fruit de sa bouche, et on rendra à chacun selon l'œuvre de ses mains.

Perkataan yang bijak menguntungkan bagi yang mengucapkannya. Demikian juga perbuatan yang baik bagi yang melakukannya.

15 La voie de l'insensé est droite à ses yeux; mais celui qui écoute le conseil, est sage.

Orang bebal menganggap cara hidupnya sudah benar, tetapi orang bijak selalu mau menerima nasihat.

16 Le dépit de l'insensé se connaît le jour même; mais celui qui est bien avisé, dissimule l'injure.

Orang bijak tetap tenang ketika dihina, tetapi orang bebal cepat marah.

17 Celui qui dit la vérité, rend un témoignage juste; mais le faux témoin soutient la fraude.

Orang jujur memberikan kesaksian yang benar. Saksi dusta mengucapkan kebohongan.

18 Il y a tel homme dont les paroles blessent comme des pointes d'épée; mais la langue des sages est guérison.

Perkataan yang kasar melukai hati. Perkataan orang bijak menyembuhkan.

19 La lèvre véridique est affermie pour toujours; mais la langue fausse n'est que pour un moment.

Perkataan yang benar akan terbukti benar sampai kapan pun, tetapi kebohongan pasti terungkap cepat atau lambat.

20 La tromperie est dans le cœur de ceux qui machinent le mal; mais la joie est pour ceux qui conseillent la paix.

Penipuan selalu memenuhi hati orang yang merencanakan kejahatan, tetapi sukacita memenuhi hati orang yang mengusahakan damai.

21 Aucun malheur n'arrivera au juste; mais les méchants seront accablés de maux.

Orang benar akan terhindar dari persoalan, tetapi orang jahat akan dirundung masalah.

22 Les lèvres fausses sont en abomination à l'Éternel; mais ceux qui agissent sincèrement, lui sont agréables.

TUHAN berkenan kepada orang yang selalu menepati janji, tetapi Dia membenci pembohong.

23 L'homme prudent cache ce qu'il sait; mais le cœur des insensés publie leur folie.

Orang bijak tidak memamerkan pengetahuannya, tetapi ucapan orang bebal justru menunjukkan kebodohannya.

24 La main des diligents dominera; mais la main paresseuse sera tributaire.

Orang yang rajin akan menjadi pemimpin. Orang malas akan menjadi budak.

25 Le chagrin qui est dans le cœur de l'homme, l'accable; mais une bonne parole le réjouit.

Pikiran yang cemas membebani hati. Perkataan yang baik menggembirakan.

26 Le juste l'emporte sur son voisin; mais la voie des méchants les égare.

Orang benar memberi pengaruh baik kepada temannya, tetapi orang jahat menyesatkan.

27 Le paresseux ne rôtira point sa chasse; mais les biens les plus précieux sont à l'homme diligent.

Si pemalas pergi berburu, namun dia terlalu malas untuk mengolah hasilnya, sedangkan orang rajin menghasilkan keuntungan dengan apa pun yang didapatnya.

28 La vie est dans le chemin de la justice, et la voie de son sentier ne tend point à la mort.

Jalan yang benar menuju kehidupan. Orang yang menempuhnya tak akan binasa.