< Proverbes 11 >
1 La balance fausse est en abomination à l'Éternel; mais le poids juste lui est agréable.
Ubangiji yana ƙyamar ma’aunan zamba, amma ma’aunin da suke daidai ne abin farin cikinsa.
2 L'orgueil est-il venu, aussitôt vient l'ignominie; mais la sagesse est avec les humbles.
Sa’ad da girman kai ya zo, sai shan kunya ta zo, amma hikima kan zo tare da ƙasƙantar da kai.
3 L'intégrité des hommes droits les conduit; mais la perversité des perfides les détruit.
Mutuncin masu aikata gaskiya takan bi da su, amma marasa aminci sukan hallaka ta wurin cin amanar da suke yi.
4 Les biens ne serviront de rien au jour de l'indignation; mais la justice délivrera de la mort.
Dukiya ba ta da amfani a ranar fushi, amma adalci kan yi ceto daga mutuwa.
5 La justice de l'homme intègre aplanit son chemin; mais le méchant tombera par sa méchanceté.
Adalcin marasa laifi kan miƙe hanyarsu, amma akan ƙasƙantar da mugaye ta wurin muguntarsu.
6 La justice des hommes droits les délivre; mais les perfides sont pris par leur malice.
Adalcin masu aikata gaskiya kan cece su, amma rashin aminci tarko ne ga mugayen sha’awace-sha’awace.
7 Quand l'homme méchant meurt, son attente périt, et l'espérance des violents est anéantie.
Sa’ad da mugu ya mutu, sa zuciyarsa kan hallaka; dukan abin da ya sa zuciya daga ikonsa ba ya amfana kome.
8 Le juste est délivré de la détresse; mais le méchant y tombe à sa place.
Akan kuɓutar da mai adalci daga wahala, sai ta dawo wa mugu a maimako.
9 L'impie ruine son prochain par ses paroles; mais les justes sont délivrés par la science.
Da bakinsa marar sanin Allah kan hallaka maƙwabcinsa, amma ta wurin sani mai adalci kan kuɓuta.
10 La ville se réjouit du bien des justes; mais il y a un chant de triomphe quand les méchants périssent.
Sa’ad da adali ya yi nasara, birnin kan yi farin ciki; sa’ad da mugu ya hallaka, akwai sowa ta farin ciki.
11 La ville est élevée par la bénédiction des hommes droits; mais elle est renversée par la bouche des méchants.
Ta wurin albarkar mai aikata gaskiya birni kan ƙasaita, amma ta wurin bakin mugu akan hallaka birnin.
12 Celui qui méprise son prochain, est dépourvu de sens; mais l'homme prudent se tait.
Mutum da ba shi da azanci kan ki maƙwabci, amma mutum mai fahimi kan ƙame harshensa.
13 Celui qui va médisant, révèle le secret; mais celui qui a un cœur loyal, le cache.
Gulma yakan lalace yarda, amma mutum mai aminci kan kiyaye asiri.
14 Le peuple tombe, faute de prudence; mais la délivrance est dans la multitude des gens de bon conseil.
Saboda rashin jagora al’umma takan fāɗi, amma masu ba da shawara da yawa kan tabbatar da nasara.
15 Celui qui cautionne un étranger, ne peut manquer d'avoir du mal; mais celui qui hait ceux qui frappent dans la main, est en sécurité.
Duk wanda ya ɗauki lamunin wani tabbatacce zai sha wahala, amma duk wanda ya ƙi ya sa hannu a ɗaukar lamuni ba ruwansa.
16 La femme gracieuse obtient de l'honneur, et les hommes violents obtiennent des richesses.
Mace mai hankali na samu bangirma, amma azzalumai za su sami dukiya.
17 L'homme bienfaisant se fait du bien à soi-même; mais celui qui est cruel trouble sa propre chair.
Mutumin kirki kan ribance kansa, amma mugu kan kawo wa kansa wahala.
18 Le méchant fait une œuvre qui le trompe; mais la récompense est assurée à celui qui sème la justice.
Mugun mutum kan sami albashin ƙarya amma shi da ya shuka adalci zai girbe lada tabbatacce.
19 Ainsi la justice mène à la vie; mais celui qui poursuit le mal cherche la mort.
Mutum mai adalci da gaske yakan sami rai, amma shi da ya duƙufa ga aikata mugunta kan tarar da mutuwarsa.
20 Ceux qui ont le cœur dépravé, sont en abomination à l'Éternel; mais ceux qui marchent en intégrité, lui sont agréables.
Ubangiji yana ƙyamar mutane masu muguwar zuciya amma yana jin daɗin waɗanda hanyoyinsu ba su da laifi.
21 Tôt ou tard, le méchant ne demeurera point impuni; mais la race des justes sera délivrée.
Ka tabbata da wannan. Mugaye ba za su tafi babu hukunci ba, amma waɗanda suke masu adalci za su tafi babu hukunci.
22 Une belle femme, qui se détourne de la raison, est comme une bague d'or au groin d'un pourceau.
Kamar zinariya a hancin alade haka kyan mace wadda ba ta da hankali.
23 Le souhait des justes n'est que le bien; mais l'attente des méchants c'est l'indignation.
Sha’awar adalai kan ƙare kawai a aikata alheri, amma sa zuciyar mugaye kan ƙarasa kawai a fushi.
24 Tel répand son bien, qui l'augmentera encore davantage; et tel le resserre plus qu'il ne faut, qui sera dans la disette.
Wani mutum kan bayar hannu sake, duk da haka yakan sami fiye; wani yakan riƙe abin da ba nasa ba, amma sai ya ƙarasa cikin talauci.
25 Celui qui est bienfaisant sera rassasié, et celui qui arrose, sera aussi arrosé lui-même.
Mutum mai kyauta zai azurta; shi da yakan taimake waɗansu, za a taimake shi.
26 Celui qui retient le blé est maudit du peuple; mais la bénédiction est sur la tête de celui qui le vend.
Mutane kan la’anci mai ɓoye hatsi yana jira ya yi tsada, amma albarka kan zauna a kan wanda yake niyya ya sayar.
27 Celui qui recherche le bien, acquiert de la faveur; mais le mal arrivera à celui qui le poursuit.
Duk mai nema alheri kan sami alheri, amma mugu kan zo wa wanda yake nemansa.
28 Celui qui se fie en ses richesses, tombera; mais les justes reverdiront comme la feuille.
Duk wanda ya dogara ga arzikinsa zai fāɗi, amma adali zai yi nasara kamar koren ganye.
29 Celui qui ne gouverne pas sa maison avec ordre, aura le vent pour héritage; et le fou sera le serviteur de celui qui a le cœur sage.
Duk wanda ya kawo wahala wa iyalinsa zai gāji iska kawai, kuma wawa zai zama bawan masu hikima.
30 Le fruit du juste est un arbre de vie, et le sage gagne les cœurs.
’Ya’yan itacen adali itacen rai ne, kuma duk mai samun rayuka mai hikima ne.
31 Voici, le juste reçoit sur la terre sa rétribution; combien plus le méchant et le pécheur?
In masu adalci sun sami abin da ya dace da su a duniya, yaya zai zama ga marasa sanin Allah da kuma masu zunubi!