Matthieu 8
1 Quand Jésus fut descendu de la montagne, une grande multitude de peuple le suivit.
ਯਦਾ ਸ ਪਰ੍ੱਵਤਾਦ੍ ਅਵਾਰੋਹਤ੍ ਤਦਾ ਬਹਵੋ ਮਾਨਵਾਸ੍ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵਵ੍ਰਜੁਃ|
2 Et voici, un lépreux vint se prosterner devant lui, et lui dit: Seigneur, si tu le veux, tu peux me nettoyer.
ਏਕਃ ਕੁਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤੰ ਪ੍ਰਣਮ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਯਦਿ ਭਵਾਨ੍ ਸੰਮਨ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਾਂ ਨਿਰਾਮਯੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
3 Et Jésus, étendant la main le toucha, et lui dit: Je le veux, sois nettoyé. Et aussitôt il fut nettoyé de sa lèpre.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਤਸ੍ਯਾਙ੍ਗੰ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ਨ੍ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ, ਸੰਮਨ੍ਯੇ(ਅ)ਹੰ ਤ੍ਵੰ ਨਿਰਾਮਯੋ ਭਵ; ਤੇਨ ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਕੁਸ਼਼੍ਠੇਨਾਮੋਚਿ|
4 Puis Jésus lui dit: Garde-toi de le dire à personne; mais va-t'en, montre-toi au sacrificateur, et offre le don que Moïse a ordonné, afin que cela leur serve de témoignage.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਅਵਧੇਹਿ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਸ਼੍ਚਿਦਪਿ ਮਾ ਬ੍ਰੂਹਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾਤ੍ਮਾਨੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯ ਮਨੁਜੇਭ੍ਯੋ ਨਿਜਨਿਰਾਮਯਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਮਾਣਯਿਤੁੰ ਮੂਸਾਨਿਰੂਪਿਤੰ ਦ੍ਰਵ੍ਯਮ੍ ਉਤ੍ਸ੍ਰੁʼਜ ਚ|
5 Et Jésus étant entré dans Capernaüm, un centenier vint à lui, le priant, et lui disant:
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ਨਾਮਨਿ ਨਗਰੇ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਸ੍ਤਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਵਿਨੀਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ,
6 Seigneur! mon serviteur est au lit dans la maison, malade de paralysie, et fort tourmenté.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਮਦੀਯ ਏਕੋ ਦਾਸਃ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਵ੍ਯਾਧਿਨਾ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵ੍ਯਥਿਤਃ, ਸਤੁ ਸ਼ਯਨੀਯ ਆਸ੍ਤੇ|
7 Et Jésus lui dit: J'irai, et je le guérirai.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਅਹੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੰ ਨਿਰਾਮਯੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
8 Et le centenier répondit, et lui dit: Seigneur! je ne suis pas digne que tu entres sous mon toit; mais dis seulement une parole, et mon serviteur sera guéri.
ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਭਵਾਨ੍ ਯਤ੍ ਮਮ ਗੇਹਮਧ੍ਯੰ ਯਾਤਿ ਤਦ੍ਯੋਗ੍ਯਭਾਜਨੰ ਨਾਹਮਸ੍ਮਿ; ਵਾਙ੍ਮਾਤ੍ਰਮ੍ ਆਦਿਸ਼ਤੁ, ਤੇਨੈਵ ਮਮ ਦਾਸੋ ਨਿਰਾਮਯੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
9 Car quoique je sois un homme soumis à la puissance d'autrui, j'ai sous moi des soldats, et je dis à l'un: Va, et il va; et à l'autre: Viens, et il vient; et à mon serviteur: Fais cela, et il le fait.
ਯਤੋ ਮਯਿ ਪਰਨਿਧ੍ਨੇ(ਅ)ਪਿ ਮਮ ਨਿਦੇਸ਼ਵਸ਼੍ਯਾਃ ਕਤਿ ਕਤਿ ਸੇਨਾਃ ਸਨ੍ਤਿ, ਤਤ ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਾਹੀਤ੍ਯੁਕ੍ਤੇ ਸ ਯਾਤਿ, ਤਦਨ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਏਹੀਤ੍ਯੁਕ੍ਤੇ ਸ ਆਯਾਤਿ, ਤਥਾ ਮਮ ਨਿਜਦਾਸੇ ਕਰ੍ੰਮੈਤਤ੍ ਕੁਰ੍ੱਵਿਤ੍ਯੁਕ੍ਤੇ ਸ ਤਤ੍ ਕਰੋਤਿ|
10 Jésus l'ayant entendu, en fut étonné, et il dit à ceux qui le suivaient: Je vous dis en vérité que je n'ai point trouvé une si grande foi, pas même en Israël.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਯੈਤਤ੍ ਵਚੋ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਵਿਸ੍ਮਯਾਪੰਨੋ(ਅ)ਭੂਤ੍; ਨਿਜਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨੋ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਅਵੋੱਚ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਚ੍ਮਿ, ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਪਿ ਨੈਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਮਯਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਃ|
11 Aussi je vous dis que plusieurs viendront d'Orient et d'Occident, et seront à table dans le royaume des cieux, avec Abraham, Isaac et Jacob,
ਅਨ੍ਯੱਚਾਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਬਹਵਃ ਪੂਰ੍ੱਵਸ੍ਯਾਃ ਪਸ਼੍ਚਿਮਾਯਾਸ਼੍ਚ ਦਿਸ਼ ਆਗਤ੍ਯ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਾ ਇਸ੍ਹਾਕਾ ਯਾਕੂਬਾ ਚ ਸਾਕਮ੍ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਸਮੁਪਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ;
12 Mais que les enfants du royaume seront jetés dans les ténèbres de dehors; là seront les pleurs et les grincements de dents.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਰੋਦਨਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣੇ ਭਵਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਹਿਰ੍ਭੂਤਤਮਿਸ੍ਰੇ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਸ੍ਯਨ੍ਤੇ|
13 Alors Jésus dit au centenier: Va, et qu'il te soit fait selon que tu as cru; et à l'heure même son serviteur fut guéri.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿੰ ਜਗਾਦ, ਯਾਹਿ, ਤਵ ਪ੍ਰਤੀਤ੍ਯਨੁਸਾਰਤੋ ਮਙ੍ਗਲੰ ਭੂਯਾਤ੍; ਤਦਾ ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਦਣ੍ਡੇ ਤਦੀਯਦਾਸੋ ਨਿਰਾਮਯੋ ਬਭੂਵ|
14 Puis Jésus, étant venu à la maison de Pierre, vit sa belle-mère couchée au lit et ayant la fièvre.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਗੇਹਮੁਪਸ੍ਥਾਯ ਜ੍ਵਰੇਣ ਪੀਡਿਤਾਂ ਸ਼ਯਨੀਯਸ੍ਥਿਤਾਂ ਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਵਸ਼੍ਰੂੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
15 Et il lui toucha la main, et la fièvre la quitta; puis elle se leva, et les servit.
ਤਤਸ੍ਤੇਨ ਤਸ੍ਯਾਃ ਕਰਸ੍ਯ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਤਵਾਤ੍ ਜ੍ਵਰਸ੍ਤਾਂ ਤਤ੍ਯਾਜ, ਤਦਾ ਸਾ ਸਮੁੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਸਿਸ਼਼ੇਵੇ|
16 Sur le soir, on lui présenta plusieurs démoniaques, dont il chassa les mauvais esprits par sa parole; il guérit aussi tous ceux qui étaient malades;
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਬਹੁਸ਼ੋ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਮਨੁਜਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨਿਨ੍ਯੁਃ ਸ ਚ ਵਾਕ੍ਯੇਨ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਾਮਾਸ, ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਪੀਡਿਤਜਨਾਂਸ਼੍ਚ ਨਿਰਾਮਯਾਨ੍ ਚਕਾਰ;
17 Afin que s'accomplît ce qui avait été dit par Ésaïe le prophète en ces termes: Il a pris nos langueurs, et s'est chargé de nos maladies.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍, ਸਰ੍ੱਵਾ ਦੁਰ੍ੱਬਲਤਾਸ੍ਮਾਕੰ ਤੇਨੈਵ ਪਰਿਧਾਰਿਤਾ| ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸਕਲੰ ਵ੍ਯਾਧਿੰ ਸਏਵ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍| ਯਦੇਤਦ੍ਵਚਨੰ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋਕ੍ਤਮਾਸੀਤ੍, ਤੱਤਦਾ ਸਫਲਮਭਵਤ੍|
18 Or, Jésus, voyant une grande foule de peuple autour de lui, ordonna qu'on passât à l'autre bord du lac.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਜਨਨਿਵਹੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਟਿਨ੍ਯਾਃ ਪਾਰੰ ਯਾਤੁੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਆਦਿਦੇਸ਼|
19 Alors un scribe, s'étant approché, lui dit: Maître! je te suivrai partout où tu iras.
ਤਦਾਨੀਮ੍ ਏਕ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯ ਆਗਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ, ਭਵਾਨ੍ ਯਤ੍ਰ ਯਾਸ੍ਯਤਿ ਤਤ੍ਰਾਹਮਪਿ ਭਵਤਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ|
20 Et Jésus lui dit: Les renards ont des tanières, et les oiseaux de l'air des nids; mais le Fils de l'homme n'a pas où reposer sa tête.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਜਗਾਦ, ਕ੍ਰੋਸ਼਼੍ਟੁਃ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਵਿਹਾਯਸੋ ਵਿਹਙ੍ਗਮਾਨਾਂ ਨੀਡਾਨਿ ਚ ਸਨ੍ਤਿ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰਃ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
21 Et un autre de ses disciples lui dit: Seigneur! permets que j'aille auparavant ensevelir mon père.
ਅਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਅਪਰ ਏਕਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਮਮ ਪਿਤਰੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਨਿਧਾਤੁੰ ਗਮਨਾਰ੍ਥੰ ਮਾਮ੍ ਅਨੁਮਨ੍ਯਸ੍ਵ|
22 Mais Jésus lui dit: Suis-moi, et laisse les morts ensevelir leurs morts.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਨਿਦਧਤੁ, ਤ੍ਵੰ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛ|
23 Ensuite il entra dans la barque, et ses disciples le suivirent.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਨਾਵਮਾਰੂਢੇ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਜਗ੍ਮੁਃ|
24 Et il s'éleva tout à coup une grande tourmente sur la mer, en sorte que la barque était couverte par les flots; mais il dormait.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸਾਗਰਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਪ੍ਰਬਲੋ ਝਞ੍ਭ੍ਸ਼ਨਿਲ ਉਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍, ਯੇਨ ਮਹਾਤਰਙ੍ਗ ਉੱਥਾਯ ਤਰਣਿੰ ਛਾਦਿਤਵਾਨ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਨਿਦ੍ਰਿਤ ਆਸੀਤ੍|
25 Et ses disciples, s'approchant, le réveillèrent, et lui dirent: Seigneur, sauve-nous, nous périssons.
ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਨਿਦ੍ਰਾਭਙ੍ਗੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਵਯੰ ਮ੍ਰਿਯਾਮਹੇ, ਭਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤੁ|
26 Et il leur dit: Pourquoi avez-vous peur, gens de petite foi? Et s'étant levé, il parla avec autorité aux vents et à la mer, et il se fit un grand calme.
ਤਦਾ ਸ ਤਾਨ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਅਲ੍ਪਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੋ ਯੂਯੰ ਕੁਤੋ ਵਿਭੀਥ? ਤਤਃ ਸ ਉੱਥਾਯ ਵਾਤੰ ਸਾਗਰਞ੍ਚ ਤਰ੍ਜਯਾਮਾਸ, ਤਤੋ ਨਿਰ੍ੱਵਾਤਮਭਵਤ੍|
27 Et ces gens-là furent dans l'admiration, et ils disaient: Quel est cet homme, à qui les vents mêmes et la mer obéissent?
ਅਪਰੰ ਮਨੁਜਾ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਅਹੋ ਵਾਤਸਰਿਤ੍ਪਤੀ ਅਸ੍ਯ ਕਿਮਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣੌ? ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ(ਅ)ਯੰ ਮਾਨਵਃ|
28 Quand il fut arrivé à l'autre bord, dans le pays des Gergéséniens, deux démoniaques, étant sortis des sépulcres, vinrent à lui, si furieux que personne n'osait passer par ce chemin-là;
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਪਾਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਗਿਦੇਰੀਯਦੇਸ਼ਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍; ਤਦਾ ਦ੍ਵੌ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਮਨੁਜੌ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਸ੍ਥਾਨਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੌ, ਤਾਵੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੌ ਪ੍ਰਚਣ੍ਡਾਵਾਸ੍ਤਾਂ ਯਤ੍ ਤੇਨ ਸ੍ਥਾਨੇਨ ਕੋਪਿ ਯਾਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੋਤ੍|
29 Et ils se mirent à crier en disant: Qu'y a-t-il entre nous et toi, Jésus, Fils de Dieu? Es-tu venu ici pour nous tourmenter avant le temps?
ਤਾਵੁਚੈਃ ਕਥਯਾਮਾਸਤੁਃ, ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੂਨੋ ਯੀਸ਼ੋ, ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਕਮ੍ ਆਵਯੋਃ ਕਃ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਃ? ਨਿਰੂਪਿਤਕਾਲਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਗੇਵ ਕਿਮਾਵਾਭ੍ਯਾਂ ਯਾਤਨਾਂ ਦਾਤੁਮ੍ ਅਤ੍ਰਾਗਤੋਸਿ?
30 Or, il y avait assez loin d'eux un grand troupeau de pourceaux qui paissait.
ਤਦਾਨੀਂ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਦੂਰੇ ਵਰਾਹਾਣਾਮ੍ ਏਕੋ ਮਹਾਵ੍ਰਜੋ(ਅ)ਚਰਤ੍|
31 Et les démons le prièrent, et lui dirent: Si tu nous chasses, permets-nous d'entrer dans ce troupeau de pourceaux.
ਤਤੋ ਭੂਤੌ ਤੌ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਵਿਨੀਯ ਕਥਯਾਮਾਸਤੁਃ, ਯਦ੍ਯਾਵਾਂ ਤ੍ਯਾਜਯਸਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਵਰਾਹਾਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇਵ੍ਰਜਮ੍ ਆਵਾਂ ਪ੍ਰੇਰਯ|
32 Et il leur dit: Allez. Et étant sortis, ils allèrent dans le troupeau de pourceaux; et aussitôt tout le troupeau de pourceaux se précipita avec impétuosité dans la mer, et ils moururent dans les eaux.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਯਾਤੰ, ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੌ ਯਦਾ ਮਨੁਜੌ ਵਿਹਾਯ ਵਰਾਹਾਨ੍ ਆਸ਼੍ਰਿਤਵਨ੍ਤੌ, ਤਦਾ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਰਾਹਾ ਉੱਚਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਮਹਾਜਵੇਨ ਧਾਵਨ੍ਤਃ ਸਾਗਰੀਯਤੋਯੇ ਮੱਜਨ੍ਤੋ ਮਮ੍ਰੁਃ|
33 Alors ceux qui les paissaient s'enfuirent; et étant venus dans la ville, ils y racontèrent tout et ce qui était arrivé aux démoniaques.
ਤਤੋ ਵਰਾਹਰਕ੍ਸ਼਼ਕਾਃ ਪਲਾਯਮਾਨਾ ਮਧ੍ਯੇਨਗਰੰ ਤੌ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤੌ ਪ੍ਰਤਿ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਅਘਟਤ, ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਵਾਰ੍ੱਤਾ ਅਵਦਨ੍|
34 Aussitôt toute la ville sortit au-devant de Jésus; et dès qu'ils le virent, ils le prièrent de se retirer de leurs quartiers.
ਤਤੋ ਨਾਗਰਿਕਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਨੁਜਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਿਰਾਯਾਤਾਃ ਤਞ੍ਚ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ ਭਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸੀਮਾਤੋ ਯਾਤੁ|
