Matthieu 20
1 Car le royaume des cieux est semblable à un père de famille, qui sortit dès la pointe du jour, afin de louer des ouvriers pour sa vigne.
స్వర్గరాజ్యమ్ ఏతాదృశా కేనచిద్ గృహస్యేన సమం, యోఽతిప్రభాతే నిజద్రాక్షాక్షేత్రే కృషకాన్ నియోక్తుం గతవాన్|
2 Et étant convenu avec les ouvriers d'un denier par jour, il les envoya à sa vigne.
పశ్చాత్ తైః సాకం దినైకభృతిం ముద్రాచతుర్థాంశం నిరూప్య తాన్ ద్రాక్షాక్షేత్రం ప్రేరయామాస|
3 Il sortit encore vers la troisième heure, et il en vit d'autres qui étaient sur la place sans rien faire,
అనన్తరం ప్రహరైకవేలాయాం గత్వా హట్టే కతిపయాన్ నిష్కర్మ్మకాన్ విలోక్య తానవదత్,
4 Et il leur dit: Allez, vous aussi, à ma vigne, et je vous donnerai ce qui sera raisonnable.
యూయమపి మమ ద్రాక్షాక్షేత్రం యాత, యుష్మభ్యమహం యోగ్యభృతిం దాస్యామి, తతస్తే వవ్రజుః|
5 Et ils y allèrent. Il sortit encore vers la sixième et la neuvième heure, et fit la même chose.
పునశ్చ స ద్వితీయతృతీయయోః ప్రహరయో ర్బహి ర్గత్వా తథైవ కృతవాన్|
6 Et vers la onzième heure, il sortit et en trouva d'autres qui étaient sans rien faire, et il leur dit: Pourquoi vous tenez-vous ici tout le jour sans rien faire?
తతో దణ్డద్వయావశిష్టాయాం వేలాయాం బహి ర్గత్వాపరాన్ కతిపయజనాన్ నిష్కర్మ్మకాన్ విలోక్య పృష్టవాన్, యూయం కిమర్థమ్ అత్ర సర్వ్వం దినం నిష్కర్మ్మాణస్తిష్ఠథ?
7 Ils lui répondirent: Parce que personne ne nous a loués. Il leur dit: Allez, vous aussi, à ma vigne, et vous recevrez ce qui sera raisonnable.
తే ప్రత్యవదన్, అస్మాన్ న కోపి కర్మమణి నియుంక్తే| తదానీం స కథితవాన్, యూయమపి మమ ద్రాక్షాక్షేత్రం యాత, తేన యోగ్యాం భృతిం లప్స్యథ|
8 Quand le soir fut venu, le maître de la vigne dit à son intendant: Appelle les ouvriers, et leur paye leur salaire, en allant des derniers jusqu'aux premiers.
తదనన్తరం సన్ధ్యాయాం సత్యాం సఏవ ద్రాక్షాక్షేత్రపతిరధ్యక్షం గదివాన్, కృషకాన్ ఆహూయ శేషజనమారభ్య ప్రథమం యావత్ తేభ్యో భృతిం దేహి|
9 Et ceux de la onzième heure, étant venus, reçurent chacun un denier.
తేన యే దణ్డద్వయావస్థితే సమాయాతాస్తేషామ్ ఏకైకో జనో ముద్రాచతుర్థాంశం ప్రాప్నోత్|
10 Les premiers, étant aussi venus, s'attendaient à recevoir davantage; mais ils reçurent aussi chacun un denier.
తదానీం ప్రథమనియుక్తా జనా ఆగత్యానుమితవన్తో వయమధికం ప్రప్స్యామః, కిన్తు తైరపి ముద్రాచతుర్థాంశోఽలాభి|
11 Et l'ayant reçu, ils murmuraient contre le père de famille,
తతస్తే తం గృహీత్వా తేన క్షేత్రపతినా సాకం వాగ్యుద్ధం కుర్వ్వన్తః కథయామాసుః,
12 En disant: Ces derniers n'ont travaillé qu'une heure, et tu les as égalés à nous qui avons supporté le poids du jour et la chaleur.
వయం కృత్స్నం దినం తాపక్లేశౌ సోఢవన్తః, కిన్తు పశ్చాతాయా సే జనా దణ్డద్వయమాత్రం పరిశ్రాన్తవన్తస్తేఽస్మాభిః సమానాంశాః కృతాః|
13 Mais il répondit et dit à l'un d'eux: Mon ami, je ne te fais point de tort; n'es-tu pas convenu avec moi d'un denier?
తతః స తేషామేకం ప్రత్యువాచ, హే వత్స, మయా త్వాం ప్రతి కోప్యన్యాయో న కృతః కిం త్వయా మత్సమక్షం ముద్రాచతుర్థాంశో నాఙ్గీకృతః?
14 Prends ce qui est à toi, et t'en va. Je veux donner à ce dernier autant qu'à toi.
తస్మాత్ తవ యత్ ప్రాప్యం తదాదాయ యాహి, తుభ్యం యతి, పశ్చాతీయనియుక్తలోకాయాపి తతి దాతుమిచ్ఛామి|
15 Ne m'est-il pas permis de faire ce que je veux de ce qui est à moi? Ton œil est-il méchant parce que je suis bon?
స్వేచ్ఛయా నిజద్రవ్యవ్యవహరణం కిం మయా న కర్త్తవ్యం? మమ దాతృత్వాత్ త్వయా కిమ్ ఈర్ష్యాదృష్టిః క్రియతే?
16 Ainsi les derniers seront les premiers, et les premiers seront les derniers; car il y en a beaucoup d'appelés, mais peu d'élus.
ఇత్థమ్ అగ్రీయలోకాః పశ్చతీయా భవిష్యన్తి, పశ్చాతీయజనాశ్చగ్రీయా భవిష్యన్తి, అహూతా బహవః కిన్త్వల్పే మనోభిలషితాః|
17 Et Jésus, montant à Jérusalem, prit à part sur le chemin ses douze disciples, et leur dit:
తదనన్తరం యీశు ర్యిరూశాలమ్నగరం గచ్ఛన్ మార్గమధ్యే శిష్యాన్ ఏకాన్తే వభాషే,
18 Nous montons à Jérusalem, et le Fils de l'homme sera livré aux principaux sacrificateurs et aux scribes, et ils le condamneront à la mort,
పశ్య వయం యిరూశాలమ్నగరం యామః, తత్ర ప్రధానయాజకాధ్యాపకానాం కరేషు మనుష్యపుత్రః సమర్పిష్యతే;
19 Et ils le livreront aux gentils, pour être moqué, et fouetté et crucifié; mais il ressuscitera le troisième jour.
తే చ తం హన్తుమాజ్ఞాప్య తిరస్కృత్య వేత్రేణ ప్రహర్త్తుం క్రుశే ధాతయితుఞ్చాన్యదేశీయానాం కరేషు సమర్పయిష్యన్తి, కిన్తు స తృతీయదివసే శ్మశానాద్ ఉత్థాపిష్యతే|
20 Alors la mère des fils de Zébédée s'approcha de lui avec ses fils, et se prosterna pour lui demander quelque chose.
తదానీం సివదీయస్య నారీ స్వపుత్రావాదాయ యీశోః సమీపమ్ ఏత్య ప్రణమ్య కఞ్చనానుగ్రహం తం యయాచే|
21 Et il lui dit: Que veux-tu? Elle lui dit: Ordonne que mes deux fils, qui sont ici, soient assis l'un à ta droite et l'autre à ta gauche, dans ton royaume.
తదా యీశుస్తాం ప్రోక్తవాన్, త్వం కిం యాచసే? తతః సా బభాషే, భవతో రాజత్వే మమానయోః సుతయోరేకం భవద్దక్షిణపార్శ్వే ద్వితీయం వామపార్శ్వ ఉపవేష్టుమ్ ఆజ్ఞాపయతు|
22 Mais Jésus, répondant, leur dit: vous ne savez ce que vous demandez. Pouvez-vous boire la coupe que je dois boire, ou être baptisés du baptême dont je dois être baptisé? Ils lui dirent: Nous le pouvons.
యీశుః ప్రత్యువాచ, యువాభ్యాం యద్ యాచ్యతే, తన్న బుధ్యతే, అహం యేన కంసేన పాస్యామి యువాభ్యాం కిం తేన పాతుం శక్యతే? అహఞ్చ యేన మజ్జేనేన మజ్జిష్యే, యువాభ్యాం కిం తేన మజ్జయితుం శక్యతే? తే జగదుః శక్యతే|
23 Et il leur dit: Il est vrai que vous boirez ma coupe, et que vous serez baptisés du baptême dont je serai baptisé; mais d'être assis à ma droite et à ma gauche, ce n'est pas à moi à l'accorder; cela ne sera donné qu'à ceux à qui mon Père l'a destiné.
తదా స ఉక్తవాన్, యువాం మమ కంసేనావశ్యం పాస్యథః, మమ మజ్జనేన చ యువామపి మజ్జిష్యేథే, కిన్తు యేషాం కృతే మత్తాతేన నిరూపితమ్ ఇదం తాన్ విహాయాన్యం కమపి మద్దక్షిణపార్శ్వే వామపార్శ్వే చ సముపవేశయితుం మమాధికారో నాస్తి|
24 Les dix autres, ayant entendu cela, furent indignés contre ces deux frères.
ఏతాం కథాం శ్రుత్వాన్యే దశశిష్యాస్తౌ భ్రాతరౌ ప్రతి చుకుపుః|
25 Et Jésus, les ayant appelés, leur dit: Vous savez que les princes des nations les dominent, et que les grands leur commandent avec autorité.
కిన్తు యీశుః స్వసమీపం తానాహూయ జగాద, అన్యదేశీయలోకానాం నరపతయస్తాన్ అధికుర్వ్వన్తి, యే తు మహాన్తస్తే తాన్ శాసతి, ఇతి యూయం జానీథ|
26 Mais il n'en doit pas être ainsi parmi vous; au contraire, quiconque voudra être grand parmi vous, qu'il soit votre serviteur.
కిన్తు యుష్మాకం మధ్యే న తథా భవేత్, యుష్మాకం యః కశ్చిత్ మహాన్ బుభూషతి, స యుష్మాన్ సేవేత;
27 Et quiconque voudra être le premier entre vous, qu'il soit votre esclave,
యశ్చ యుష్మాకం మధ్యే ముఖ్యో బుభూషతి, స యుష్మాకం దాసో భవేత్|
28 Comme le Fils de l'homme est venu, non pour être servi, mais pour servir et donner sa vie en rançon pour plusieurs.
ఇత్థం మనుజపుత్రః సేవ్యో భవితుం నహి, కిన్తు సేవితుం బహూనాం పరిత్రాణమూల్యార్థం స్వప్రాణాన్ దాతుఞ్చాగతః|
29 Et comme ils partaient de Jérico, une grande foule le suivit.
అనన్తరం యిరీహోనగరాత్ తేషాం బహిర్గమనసమయే తస్య పశ్చాద్ బహవో లోకా వవ్రజుః|
30 Et deux aveugles qui étaient assis près du chemin, ayant entendu que Jésus passait, crièrent en disant: Seigneur, Fils de David, aie pitié de nous!
అపరం వర్త్మపార్శ్వ ఉపవిశన్తౌ ద్వావన్ధౌ తేన మార్గేణ యీశో ర్గమనం నిశమ్య ప్రోచ్చైః కథయామాసతుః, హే ప్రభో దాయూదః సన్తాన, ఆవయో ర్దయాం విధేహి|
31 Et le peuple les reprit, pour les faire taire; mais ils criaient plus fort: Seigneur, Fils de David, aie pitié de nous!
తతో లోకాః సర్వ్వే తుష్ణీమ్భవతమిత్యుక్త్వా తౌ తర్జయామాసుః; తథాపి తౌ పునరుచ్చైః కథయామాసతుః హే ప్రభో దాయూదః సన్తాన, ఆవాం దయస్వ|
32 Et Jésus, s'arrêtant, les appela et leur dit: Que voulez-vous que je vous fasse?
తదానీం యీశుః స్థగితః సన్ తావాహూయ భాషితవాన్, యువయోః కృతే మయా కిం కర్త్తర్వ్యం? యువాం కిం కామయేథే?
33 Ils lui dirent: Seigneur, que nos yeux soient ouverts.
తదా తావుక్తవన్తౌ, ప్రభో నేత్రాణి నౌ ప్రసన్నాని భవేయుః|
34 Et Jésus, ému de compassion, toucha leurs yeux, et aussitôt ils virent, et ils le suivirent.
తదానీం యీశుస్తౌ ప్రతి ప్రమన్నః సన్ తయో ర్నేత్రాణి పస్పర్శ, తేనైవ తౌ సువీక్షాఞ్చక్రాతే తత్పశ్చాత్ జగ్ముతుశ్చ|
