Lamentations 3
1 Je suis l'homme qui ai vu l'affliction sous la verge de sa fureur.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 Il m'a conduit et fait marcher dans les ténèbres, et non dans la lumière.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Contre moi seul il tourne et retourne sa main tout le jour.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 Il a fait vieillir ma chair et ma peau; il a brisé mes os.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 Il a bâti contre moi, et m'a environné d'amertume et de peine.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 Il m'a fait habiter dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts dès longtemps.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 Il a élevé autour de moi un mur, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes fers.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Même quand je crie et que j'appelle du secours, il repousse ma prière.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 Il a fermé mes chemins avec des pierres de taille; il a ruiné mes sentiers.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 Il a été pour moi un ours en embuscade, un lion dans les lieux cachés.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 Il a détourné mes chemins, il m'a déchiré, et il m'a mis dans la désolation.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 Il a tendu son arc, et m'a placé comme un but pour la flèche.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 Il a fait entrer dans mes reins les flèches de son carquois.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 Je suis la risée de tout mon peuple, et leur chanson tout le jour.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 Il m'a rassasié d'amertume; il m'a enivré d'absinthe.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 Il m'a brisé les dents avec du gravier; il m'a couvert de cendre.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 Tu as éloigné la paix de mon âme; j'ai oublié le bonheur.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 Et j'ai dit: Ma force est perdue, et l'espérance que j'avais en l'Éternel!
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Souviens-toi de mon affliction et de ma misère; ce n'est qu'absinthe et que poison.
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Mon âme s'en souvient sans cesse, et elle est abattue au-dedans de moi.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 Voici ce que je veux rappeler à mon cœur, et c'est pourquoi j'aurai de l'espérance:
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 Ce sont les bontés de l'Éternel, que nous n'ayons pas été consumés; ses compassions n'ont point défailli.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 Elles se renouvellent chaque matin; ta fidélité est grande!
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 L'Éternel est mon partage, dit mon âme; c'est pourquoi j'espérerai en lui!
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 L'Éternel est bon pour ceux qui s'attendent à lui, pour l'âme qui le recherche.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 Il est bon d'attendre en repos la délivrance de l'Éternel.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 Il est bon à l'homme de porter le joug dès sa jeunesse.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 Il sera assis solitaire et silencieux, parce que Dieu le lui impose.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 Il mettra sa bouche dans la poussière, en disant: Peut-être y a-t-il quelque espérance!
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Il tendra la joue à celui qui le frappe, il sera rassasié d'opprobres.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 Car le Seigneur ne rejette pas à toujours.
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 Mais s'il afflige, il a aussi compassion, selon la grandeur de sa miséricorde.
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 Car ce n'est pas volontiers qu'il afflige et contriste les fils des hommes.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 Quand on foule sous les pieds tous les prisonniers du pays;
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 Quand on pervertit le droit de quelqu'un en la présence du Très-Haut;
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 Quand on fait tort à quelqu'un dans sa cause, le Seigneur ne le voit-il pas?
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Qui est-ce qui dit qu'une chose est arrivée, sans que le Seigneur l'ait commandé?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 Les maux et les biens ne procèdent-ils pas de la volonté du Très-Haut?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Pourquoi l'homme vivant se plaindrait-il? - Que chacun se plaigne de ses péchés!
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Recherchons nos voies, et les sondons, et retournons à l'Éternel.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Élevons nos cœurs avec nos mains vers Dieu qui est au ciel:
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 Nous avons péché, nous avons été rebelles, et toi, tu n'as point pardonné.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 Tu t'es enveloppé dans ta colère, et tu nous as poursuivis; tu as tué, tu n'as point épargné.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Tu t'es enveloppé d'un nuage, afin que notre requête ne te parvienne point.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Tu as fait de nous, au milieu des peuples, des balayures et un objet de mépris.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 Tous nos ennemis ouvrent la bouche contre nous.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 La frayeur et la fosse ont été pour nous, avec la destruction et la ruine!
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Mon œil se fond en ruisseaux d'eaux, à cause de la ruine de la fille de mon peuple.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 Mon œil pleure et ne cesse point, parce qu'il n'y a point de relâche,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 Jusqu'à ce que l'Éternel regarde et qu'il voie des cieux!
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 Mon œil afflige mon âme, à cause de toutes les filles de ma ville.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Ceux qui sont mes ennemis sans cause, m'ont donné la chasse comme à un oiseau.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, ils ont jeté des pierres sur moi.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Les eaux montèrent par-dessus ma tête; je disais: C'en est fait de moi!
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 J'ai invoqué ton nom, ô Éternel! du fond de la fosse.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 Tu as entendu ma voix; ne cache point ton oreille à mes soupirs, à mes cris!
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Au jour où je t'ai invoqué, tu t'es approché, tu as dit: Ne crains rien!
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 Seigneur, tu as plaidé la cause de mon âme, tu as racheté ma vie.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 Tu as vu, Éternel, le tort qu'on me fait; fais-moi justice!
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Tu as vu toutes leurs vengeances, tous leurs complots contre moi.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Tu as entendu, ô Éternel! leurs outrages et tous leurs complots contre moi;
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 Les discours de ceux qui s'élèvent contre moi, et les desseins qu'ils forment contre moi tout le jour.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Regarde: quand ils s'asseyent ou quand ils se lèvent, je suis le sujet de leur chanson.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 Tu leur rendras leur récompense, ô Éternel! selon l'œuvre de leurs mains.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 Tu leur donneras l'aveuglement du cœur; ta malédiction sera pour eux.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 Tu les poursuivras dans ta colère, tu les extermineras, ô Éternel! de dessous les cieux.
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
