Josué 17

1 On jeta aussi le sort pour la tribu de Manassé, car il était le premier-né de Joseph. Quant à Makir, premier-né de Manassé et père de Galaad, comme c'était un homme de guerre, il avait eu Galaad et Bassan.

۱ و قسمت سبط منسی این شد، زیرا که او نخست زاده یوسف بود، و اما ماکیرنخست زاده منسی که پدر جلعاد باشد، چونکه مرد جنگی بود جلعاد و باشان به او رسید.

2 On jeta donc le sort pour les autres enfants de Manassé, selon leurs familles: pour les enfants d'Abiézer, pour les enfants de Hélek, pour les enfants d'Asriel, pour les enfants de Sichem, pour les enfants de Hépher, et pour les enfants de Shemida. Ce sont les enfants mâles de Manassé, fils de Joseph, selon leurs familles.

۲ وبرای پسران دیگر منسی به حسب قبایل ایشان قسمتی شد، یعنی برای پسران ابیعزر، و برای پسران هالک، و برای پسران اسرئیل، و برای پسران شکیم، و برای پسران حافر، و برای پسران شمیداع. اینان اولاد ذکور منسی بن یوسف برحسب قبایل ایشان می‌باشند.

3 Or, Tsélophcad, fils de Hépher, fils de Galaad, fils de Makir, fils de Manassé, n'eut point de fils, mais il n'eut que des filles, dont voici les noms: Machla, Noa, Hogla, Milca, et Thirtsa.

۳ و اما صلفحاد بن حافر بن جلعاد بن ماکیربن منسی را پسران نبود، بلکه دختران، و اینهاست نامهای دخترانش: محله و نوعه و حجله و ملکه وترصه.

4 Elles se présentèrent devant Éléazar le sacrificateur, et devant Josué, fils de Nun, et devant les princes, en disant: L'Éternel a commandé à Moïse qu'on nous donnât un héritage parmi nos frères. Et on leur donna, selon le commandement de l'Éternel, un héritage parmi les frères de leur père.

۴ پس ایشان نزد العازار کاهن و نزد یوشع بن نون و نزد روسا آمده، گفتند که «خداوند موسی را امر فرمود که ملکی در میان برادران ما به مابدهد.» پس برحسب فرمان خداوند، ملکی درمیان برادران پدرشان به ایشان داد.

5 Dix portions échurent donc à Manassé, outre les pays de Galaad et de Bassan, qui sont au delà du Jourdain;

۵ و به منسی سوای زمین جلعاد و باشان که به آن طرف اردن واقع است، ده حصه رسید.

6 Car les filles de Manassé eurent un héritage parmi ses enfants; et le pays de Galaad fut pour les autres enfants de Manassé.

۶ زیرا که دختران منسی، ملکی در میان پسرانش یافتند، و پسران دیگر منسی، جلعاد را یافتند.

7 Or la frontière de Manassé fut d'Asser à Micmethath, qui est en face de Sichem; puis la frontière allait à Jamin vers les habitants d'En-Thappuach.

۷ و حد منسی از اشیر تا مکمته که مقابل شکیم است، بود، و حدش به طرف راست تا ساکنان عین تفوح رسید.

8 Le pays de Thappuach appartenait à Manassé; mais Thappuach, près de la frontière de Manassé, était aux enfants d'Éphraïm.

۸ و زمین تفوح از آن منسی بود، اماتفوح که به‌سرحد منسی واقع است از آن بنی افرایم بود.

9 Et de là la frontière descendait au torrent de Kana, au midi du torrent; ces villes-là étaient à Éphraïm, au milieu des villes de Manassé. Or, la frontière de Manassé était au nord du torrent, et elle aboutissait à la mer.

۹ و حدش به وادی قانه یعنی به طرف جنوب وادی برآمد، و این شهرها از میان شهرهای منسی، ملک افرایم بود، و حد منسی به طرف شمال وادی و انتهایش به دریا بود.

10 Ce qui était au midi, était à Éphraïm; ce qui était au nord, était à Manassé, et la mer était sa frontière; ils touchaient à Asser au nord, et à Issacar à l'orient.

۱۰ جنوب آن از آن افرایم، و شمال آن از آن منسی و دریا حد او بود، و ایشان به سوی شمال تااشیر و به سوی مشرق تا یساکار رسیدند.

11 Manassé eut, en Issacar et en Asser, Beth-Shéan et les villes de son ressort, Gibleam et les villes de son ressort, les habitants de Dor et les villes de son ressort, les habitants d'En-Dor et les villes de son ressort, les habitants de Thaanac et les villes de son ressort, les habitants de Méguiddo et les villes de son ressort, trois contrées.

۱۱ ومنسی در یساکار و در اشیر بیت‌شان وقصبه هایش، و یبلعام و قصبه هایش، و ساکنان دور و قصبه هایش، و ساکنان عین دور وقصبه هایش، و ساکنان تعناک و قصبه هایش، وساکنان مجدو و قصبه هایش، یعنی سه محال کوهستانی داشت.

12 Les enfants de Manassé ne purent prendre possession de ces villes, et les Cananéens persistèrent à demeurer dans ce pays-là.

۱۲ لیکن بنی منسی ساکنان آن شهرها را نتوانستند بیرون کنند، و کنعانیان جازم بودند که در آن زمین ساکن باشند.

13 Mais lorsque les enfants d'Israël se furent fortifiés, ils rendirent les Cananéens tributaires; toutefois ils ne les dépossédèrent point entièrement.

۱۳ و واقع شدکه چون بنی‌اسرائیل قوت یافتند، از کنعانیان جزیه گرفتند، لیکن ایشان را بالکل بیرون نکردند.

14 Or, les enfants de Joseph parlèrent à Josué, en disant: Pourquoi m'as-tu donné en héritage un seul lot et une seule part, quand je suis un peuple nombreux, parce que jusqu'ici l'Éternel m'a béni?

۱۴ و بنی یوسف یوشع را خطاب کرده، گفتند: «چرا یک قرعه و یک حصه فقط به من برای ملکیت دادی؟ و حال آنکه من قوم بزرگ هستم، چونکه خداوند تا الان مرا برکت داده است.»

15 Et Josué leur dit: Si tu es un peuple nombreux, monte à la forêt, et coupe-la, pour te faire place dans le pays des Phéréziens et des Réphaïm, puisque la montagne d'Éphraïm est trop étroite pour toi.

۱۵ یوشع به ایشان گفت: «اگر تو قوم بزرگ هستی به جنگل برآی و در آنجا در زمین فرزیان ورفائیان برای خود مکانی صاف کن، چونکه کوهستان افرایم برای تو تنگ است.»

16 Mais les enfants de Joseph répondirent: La montagne ne nous suffira pas; et tous les Cananéens qui habitent la région de la vallée ont des chars de fer, ceux qui habitent à Beth-Shéan et dans les villes de son ressort, et ceux qui habitent dans la vallée de Jizréel.

۱۶ بنی یوسف گفتند: «کوهستان برای ما کفایت نمی کند، و جمیع کنعانیان که در زمین وادی ساکنند، ارابه های آهنین دارند، چه آنانی که دربیت‌شان و قصبه هایش، و چه آنانی که در وادی یزرعیل هستند.»

17 Alors Josué parla à la maison de Joseph, à Éphraïm et à Manassé, et leur dit: Tu es un peuple nombreux, et tu as une grande force; tu n'auras pas un simple lot.

۱۷ پس یوشع به خاندان یوسف یعنی به افرایم و منسی خطاب کرده، گفت: «توقوم بزرگ هستی و قوت بسیار داری، برای تو یک قرعه نخواهد بود.

18 Mais tu auras la montagne; puisque c'est une forêt, tu la couperas, et ses issues t'appartiendront; car tu déposséderas les Cananéens, quoiqu'ils aient des chars de fer, et quelque puissants qu'ils soient.

۱۸ بلکه کوهستان نیز از آن توخواهد بود، و اگر‌چه آن جنگل است آن راخواهی برید، و تمامی حدودش مال تو خواهدبود زیرا که کنعانیان را بیرون خواهی کرد، اگر‌چه ارابه های آهنین داشته، و زورآور باشند.»