Job 9
1 Et Job prit la parole, et dit:
Eyüp şöyle yanıtladı:
2 Certainement, je sais qu'il en est ainsi; et comment l'homme serait-il juste devant Dieu?
“Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı'nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
3 S'il veut plaider avec lui, il ne lui répondra pas une fois sur mille.
Biri O'nunla tartışmak istese, Binde bir bile O'na yanıt veremez.
4 Il est habile en son intelligence, et puissant en sa force: qui lui a résisté et s'en est bien trouvé?
O'nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O'na direndi de ayakta kaldı?
5 Il transporte les montagnes, et elles ne le savent pas; il les bouleverse en sa fureur;
O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.
6 Il fait trembler la terre sur sa base, et ses colonnes sont ébranlées.
Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.
7 Il parle au soleil, et le soleil ne se lève pas; et il met un sceau sur les étoiles.
Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.
8 Seul, il étend les cieux, et il marche sur les hauteurs de la mer.
O'dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
9 Il a créé la grande Ourse, l'Orion, et la Pléiade, et les régions cachées du midi.
Büyük Ayı'yı, Oryon'u, Ülker'i, Güney takımyıldızlarını yaratan O'dur.
10 Il fait de grandes choses qu'on ne peut sonder, de merveilleuses choses qu'on ne peut compter.
Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.
11 Voici, il passe près de moi, et je ne le vois pas; il passe encore, et je ne l'aperçois pas.
İşte, yanımdan geçer, O'nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.
12 S'il ravit, qui le lui fera rendre? Qui lui dira: Que fais-tu?
Evet, O avını kaparsa, kim O'nu durdurabilir? Kim O'na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?
13 Dieu ne revient pas sur sa colère; sous lui sont abattus les plus puissants rebelles.
Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav'ın yardımcıları bile O'nun ayağına kapanır.
14 Combien moins lui pourrais-je répondre, moi, et choisir mes paroles pour lui parler!
“Nerde kaldı ki, ben O'na yanıt vereyim, O'nunla tartışmak için söz bulayım?
15 Quand j'aurais raison, je ne lui répondrais pas; je demanderais grâce à mon juge!
Haklı olsam da O'na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
16 Si je le citais, et qu'il me répondît, je ne croirais pas qu'il voulût écouter ma voix,
O'nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
17 Lui qui fond sur moi dans une tempête, et qui multiplie mes plaies sans motif.
O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
18 Il ne me permet point de reprendre haleine; il me rassasie d'amertume.
Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.
19 S'il est question de force, il dit: “Me voilà! “S'il est question de droit: “Qui m'assigne? “
Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O'nu mahkemeye çağırabilir?
20 Quand même je serais juste, ma bouche me condamnerait; je serais innocent, qu'elle me déclarerait coupable.
Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
21 Je suis innocent. Je ne me soucie pas de vivre, je ne fais aucun cas de ma vie.
“Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.
22 Tout se vaut! C'est pourquoi j'ai dit: Il détruit l'innocent comme l'impie.
Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’
23 Quand un fléau soudain répand la mort, il se rit des épreuves des innocents.
Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
24 La terre est livrée aux mains des méchants; il couvre les yeux de ceux qui la jugent. Si ce n'est lui, qui est-ce donc
Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O'dur. O değilse, kimdir?
25 Mes jours ont été plus légers qu'un courrier; ils se sont enfuis, sans voir le bonheur;
“Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.
26 Ils ont glissé comme des barques de roseaux, comme l'aigle qui fond sur sa proie.
Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.
27 Si je dis: Je veux oublier ma plainte, quitter mon air triste, et reprendre ma sérénité,
‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,
28 Je suis effrayé de toutes mes douleurs: je sais que tu ne me jugeras pas innocent.
Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
29 Moi, je suis condamné, pourquoi me fatiguer en vain?
Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?
30 Quand je me laverais dans la neige, quand je purifierais mes mains dans la potasse,
Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
31 Tu me plongerais dans le fossé, et mes vêtements m'auraient en horreur.
Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.
32 Car il n'est pas un homme comme moi pour que je lui réponde, pour que nous allions ensemble en justice.
O benim gibi bir insan değil ki, O'na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.
33 Il n'y a pas d'arbitre entre nous, qui pose sa main sur nous deux.
Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!
34 Qu'il ôte sa verge de dessus moi, et que ses terreurs ne me troublent plus!
Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.
35 Alors je lui parlerai sans crainte; car, dans l'état où je me trouve, je ne suis plus à moi.
O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.
