Job 6
1 Et Job prit la parole, et dit:
Lalu Ayub menjawab:
2 Oh! si l'on pesait ma douleur, et si l'on mettait en même temps mes calamités dans la balance!
"Ah, hendaklah kiranya kekesalan hatiku ditimbang, dan kemalanganku ditaruh bersama-sama di atas neraca!
3 Elles seraient plus pesantes que le sable des mers! Voilà pourquoi mes paroles sont outrées.
Maka beratnya akan melebihi pasir di laut; oleh sebab itu tergesa-gesalah perkataanku.
4 Car les flèches du Tout-Puissant sont sur moi: mon âme en boit le venin. Les terreurs de Dieu se rangent en bataille contre moi.
Karena anak panah dari Yang Mahakuasa tertancap pada tubuhku, dan racunnya diisap oleh jiwaku; kedahsyatan Allah seperti pasukan melawan aku.
5 L'onagre brait-il auprès de l'herbe? Et le bœuf mugit-il auprès de son fourrage?
Meringkikkah keledai liar di tempat rumput muda, atau melenguhkah lembu dekat makanannya?
6 Mange-t-on sans sel ce qui est fade? Trouve-t-on du goût dans un blanc d'œuf?
Dapatkah makanan tawar dimakan tanpa garam atau apakah putih telur ada rasanya?
7 Ce que mon âme refusait de toucher, est comme devenu ma dégoûtante nourriture.
Aku tidak sudi menjamahnya, semuanya itu makanan yang memualkan bagiku.
8 Oh! puisse mon vœu s'accomplir et Dieu me donner ce que j'attends!
Ah, kiranya terkabul permintaanku dan Allah memberi apa yang kuharapkan!
9 Qu'il plaise à Dieu de me réduire en poussière, qu'il laisse aller sa main pour m'achever!
Kiranya Allah berkenan meremukkan aku, kiranya Ia melepaskan tangan-Nya dan menghabisi nyawaku!
10 Et j'aurai une consolation, et j'aurai des transports de joie au milieu des tourments qu'il ne m'épargne pas: c'est que je n'ai pas renié les paroles du Saint.
Itulah yang masih merupakan hiburan bagiku, bahkan aku akan melompat-lompat kegirangan di waktu kepedihan yang tak kenal belas kasihan, sebab aku tidak pernah menyangkal firman Yang Mahakudus.
11 Quelle est ma force pour que j'espère, et quelle est ma fin pour que je prenne patience?
Apakah kekuatanku, sehingga aku sanggup bertahan, dan apakah masa depanku, sehingga aku harus bersabar?
12 Ma force est-elle la force des pierres? Ma chair est-elle d'airain?
Apakah kekuatanku seperti kekuatan batu? Apakah tubuhku dari tembaga?
13 Ne suis-je pas sans secours, et toute ressource ne m'est-elle pas ôtée?
Bukankah tidak ada lagi pertolongan bagiku, dan keselamatan jauh dari padaku?
14 Le malheureux a droit à la pitié de son ami, eût-il abandonné la crainte du Tout-Puissant.
Siapa menahan kasih sayang terhadap sesamanya, melalaikan takut akan Yang Mahakuasa.
15 Mes amis m'ont trompé comme un torrent, comme le lit des torrents qui passent;
Saudara-saudaraku tidak dapat dipercaya seperti sungai, seperti dasar dari pada sungai yang mengalir lenyap,
16 Ils sont troublés par les glaçons, la neige s'y engloutit;
yang keruh karena air beku, yang di dalamnya salju menjadi cair,
17 Mais, au temps de la sécheresse, ils tarissent, et, dans les chaleurs, ils disparaissent de leur place.
yang surut pada musim kemarau, dan menjadi kering di tempatnya apabila kena panas;
18 Les caravanes se détournent de leur route; elles montent dans le désert et se perdent.
berkeluk-keluk jalan arusnya, mengalir ke padang tandus, lalu lenyap.
19 Les caravanes de Théma y comptaient; les voyageurs de Shéba s'y attendaient.
Kafilah dari Tema mengamat-amatinya dan rombongan dari Syeba mengharapkannya,
20 Ils sont honteux d'avoir eu cette confiance: ils arrivent sur les lieux, et restent confondus.
tetapi mereka kecewa karena keyakinan mereka, mereka tertipu setibanya di sana.
21 C'est ainsi que vous me manquez à présent; vous voyez une chose terrible, et vous en avez horreur!
Demikianlah kamu sekarang bagiku, ketika melihat yang dahsyat, takutlah kamu.
22 Mais vous ai-je dit: “Donnez-moi quelque chose, et, de vos biens, faites des présents en ma faveur;
Pernahkah aku berkata: Berilah aku sesuatu, atau: Berilah aku uang suap dari hartamu,
23 Délivrez-moi de la main de l'ennemi, et rachetez-moi de la main des violents? “
atau: Luputkan aku dari tangan musuh, atau: Tebuslah aku dari tangan orang lalim?
24 Instruisez-moi, et je me tairai. Faites-moi comprendre en quoi j'ai erré.
Ajarilah aku, maka aku akan diam; dan tunjukkan kepadaku dalam hal apa aku tersesat.
25 Oh! que les paroles droites ont de force! Mais que veut censurer votre censure?
Alangkah kokohnya kata-kata yang jujur! Tetapi apakah maksud celaan dari pihakmu itu?
26 Sont-ce des mots que vous voulez censurer? Mais il faut laisser au vent les paroles d'un homme au désespoir.
Apakah kamu bermaksud mencela perkataan? Apakah perkataan orang yang putus asa dianggap angin?
27 Vraiment, vous joueriez au sort un orphelin, et vous vendriez votre ami!
Bahkan atas anak yatim kamu membuang undi, dan sahabatmu kamu perlakukan sebagai barang dagangan.
28 Mais, à présent, veuillez jeter les yeux sur moi, et voyez si je vous mens en face!
Tetapi sekarang, berpalinglah kepadaku; aku tidak akan berdusta di hadapanmu.
29 Revenez donc, et soyez sans injustice! Revenez, et que mon bon droit paraisse!
Berbaliklah, janganlah terjadi kecurangan, berbaliklah, aku pasti benar.
30 Y a-t-il de l'injustice dans ma langue? Et mon palais ne sait-il pas discerner le mal?
Apakah ada kecurangan pada lidahku? Apakah langit-langitku tidak dapat membeda-bedakan bencana?"
