< Job 5 >

1 Crie maintenant! Y aura-t-il quelqu'un qui te réponde? Et vers lequel des saints te tourneras-tu?
Berserulah, hai Ayub, adakah jawaban? Malaikat mana yang kaumintai bantuan?
2 La colère tue l'insensé, et le dépit fait mourir celui qui est destitué de sens;
Hanyalah orang yang bodoh saja yang mati sebab sakit hatinya.
3 J'ai vu l'insensé étendant ses racines, mais soudain j'ai maudit sa demeure.
Pernah kulihat orang bodoh; hidupnya tampak amat kokoh. Tetapi tiba-tiba saja kukutuki tempat tinggalnya.
4 Ses fils sont loin de tout secours, ils sont écrasés à la porte, et personne ne les délivre;
Maka anak-anaknya tak pernah mendapat perlindungan; tak ada yang mau membela mereka di pengadilan.
5 L'affamé dévore sa moisson; il la lui prend à travers les épines de sa haie; l'homme altéré convoite ses biens.
Apa yang dituai mereka di ladangnya, habis dimakan orang yang kosong perutnya. Bahkan gandum yang di tengah belukar, habis dilalap orang yang lapar. Milik dan kekayaan mereka menjadi incaran orang yang haus harta.
6 Car la souffrance ne sort pas de la poussière, et la peine ne germe pas du sol,
Bukan dari bumi kejahatan muncul; bukan dari tanah kesusahan timbul.
7 De sorte que l'homme soit né pour la peine, comme l'étincelle pour voler en haut.
Bukan! Melainkan manusia sendirilah yang mendatangkan celaka atas dirinya, seperti percikan bunga api timbul dari apinya sendiri.
8 Mais moi, j'aurais recours à Dieu, et j'adresserais ma parole à Dieu,
Kalau aku dalam keadaanmu, pada Allah aku akan berseru. Kepada-Nya aku akan mengadu, serta menyerahkan perkaraku.
9 Qui fait de grandes choses qu'on ne peut sonder, de merveilleuses choses qu'on ne peut compter;
Karya-karya Allah luar biasa; tidak sanggup kita memahaminya. Mujizat-mujizat yang dibuat-Nya, tak terbilang dan tiada habisnya.
10 Qui répand la pluie sur la face de la terre, et qui envoie les eaux sur la face des champs;
Ia menurunkan hujan ke atas bumi, hingga ladang dan padang basah tersirami.
11 Qui met en haut ceux qui sont abaissés, et ceux qui sont en deuil au faîte du bonheur;
Dialah Allah yang meninggikan orang rendah, dan membahagiakan orang yang susah.
12 Qui dissipe les projets des hommes rusés, et leurs mains ne viennent à bout de rien;
Digagalkan-Nya rencana orang licik, dijebak dan ditangkap-Nya orang cerdik, sehingga semua usaha mereka tak jadi, dan mereka tertipu oleh akalnya sendiri.
13 Qui prend les sages dans leurs propres ruses, et le dessein des pervers est renversé.
14 De jour, ils rencontrent les ténèbres, et, comme dans la nuit, ils tâtonnent en plein midi;
Pada siang hari mereka tertimpa kelam, meraba-raba seperti di waktu malam.
15 Et il délivre le pauvre de l'épée de leur bouche, et de la main des puissants.
Tetapi Allah menyelamatkan: orang miskin dari kematian, orang rendah dari penindasan.
16 Et il y a une espérance pour les malheureux, et la méchanceté a la bouche fermée.
Kini ada harapan pula bagi orang yang tidak punya. Dan orang jahat diam seribu bahasa, karena Allah telah membungkam mulutnya.
17 Voici, heureux l'homme que Dieu châtie! Ne méprise donc pas la correction du Tout-Puissant.
Mujurlah engkau bila Allah menegurmu! Jangan kecewa bila Ia mencelamu.
18 Car c'est lui qui fait la plaie et la bande; il blesse et ses mains guérissent.
Sebab Allah yang menyakiti, Ia pula yang mengobati. Dan tangan-Nya yang memukuli, juga memulihkan kembali.
19 Dans six détresses, il te délivrera; et dans sept, le mal ne te touchera point.
Jikalau bahaya mengancam, selalu engkau diselamatkan.
20 En temps de famine, il te garantira de la mort, et en temps de guerre, du tranchant de l'épée.
Apabila paceklik mencekam, kau tak akan mati kelaparan. Jika perang mengganas seram, kau aman dari kematian.
21 Tu seras à couvert du fléau de la langue, et tu n'auras point peur de la désolation, quand elle arrivera.
Kau dijaga dari fitnah dan hasut; kauhadapi musibah tanpa takut.
22 Tu riras de la dévastation et de la famine, et tu n'auras pas peur des bêtes de la terre;
Bila kekejaman dan kelaparan melanda, kau akan tabah dan bahkan tertawa. Kau tidak merasa takut atau cemas, menghadapi binatang buas yang ganas.
23 Car tu auras un pacte avec les pierres des champs, et les bêtes des champs seront en paix avec toi.
Ladang yang kaubajak tak akan berbatu; binatang yang liar tak akan menyerangmu.
24 Et tu verras la prospérité dans ta tente: tu visiteras tes pâturages,
Kau akan aman tinggal di kemahmu; dan jika kauperiksa domba-dombamu, semuanya selamat, tak kurang suatu.
25 Et rien ne t'y manquera; et tu verras ta postérité croissante, et tes descendants pareils à l'herbe de la terre.
Anak cucumu tidak akan terbilang, mereka sebanyak rumput di padang.
26 Tu entreras mûr dans le tombeau, comme une gerbe qu'on emporte en son temps.
Bagai gandum masak, dituai pada waktunya, engkau pun akan hidup segar sampai masa tua.
27 Voilà, nous avons examiné la chose; elle est ainsi, écoute cela, et fais-en ton profit.
Ayub, semuanya itu telah kami periksa. Perkataan itu benar, jadi terimalah saja."

< Job 5 >