Job 5
1 Crie maintenant! Y aura-t-il quelqu'un qui te réponde? Et vers lequel des saints te tourneras-tu?
Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 La colère tue l'insensé, et le dépit fait mourir celui qui est destitué de sens;
Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
3 J'ai vu l'insensé étendant ses racines, mais soudain j'ai maudit sa demeure.
Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
4 Ses fils sont loin de tout secours, ils sont écrasés à la porte, et personne ne les délivre;
Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 L'affamé dévore sa moisson; il la lui prend à travers les épines de sa haie; l'homme altéré convoite ses biens.
Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
6 Car la souffrance ne sort pas de la poussière, et la peine ne germe pas du sol,
Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 De sorte que l'homme soit né pour la peine, comme l'étincelle pour voler en haut.
Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 Mais moi, j'aurais recours à Dieu, et j'adresserais ma parole à Dieu,
Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 Qui fait de grandes choses qu'on ne peut sonder, de merveilleuses choses qu'on ne peut compter;
Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 Qui répand la pluie sur la face de la terre, et qui envoie les eaux sur la face des champs;
Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 Qui met en haut ceux qui sont abaissés, et ceux qui sont en deuil au faîte du bonheur;
Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
12 Qui dissipe les projets des hommes rusés, et leurs mains ne viennent à bout de rien;
Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
13 Qui prend les sages dans leurs propres ruses, et le dessein des pervers est renversé.
Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
14 De jour, ils rencontrent les ténèbres, et, comme dans la nuit, ils tâtonnent en plein midi;
En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 Et il délivre le pauvre de l'épée de leur bouche, et de la main des puissants.
Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
16 Et il y a une espérance pour les malheureux, et la méchanceté a la bouche fermée.
Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
17 Voici, heureux l'homme que Dieu châtie! Ne méprise donc pas la correction du Tout-Puissant.
Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
18 Car c'est lui qui fait la plaie et la bande; il blesse et ses mains guérissent.
Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
19 Dans six détresses, il te délivrera; et dans sept, le mal ne te touchera point.
En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
20 En temps de famine, il te garantira de la mort, et en temps de guerre, du tranchant de l'épée.
En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 Tu seras à couvert du fléau de la langue, et tu n'auras point peur de la désolation, quand elle arrivera.
Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
22 Tu riras de la dévastation et de la famine, et tu n'auras pas peur des bêtes de la terre;
Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 Car tu auras un pacte avec les pierres des champs, et les bêtes des champs seront en paix avec toi.
Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 Et tu verras la prospérité dans ta tente: tu visiteras tes pâturages,
Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
25 Et rien ne t'y manquera; et tu verras ta postérité croissante, et tes descendants pareils à l'herbe de la terre.
Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 Tu entreras mûr dans le tombeau, comme une gerbe qu'on emporte en son temps.
En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 Voilà, nous avons examiné la chose; elle est ainsi, écoute cela, et fais-en ton profit.
Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.
