< Job 36 >
1 Élihu continua, et dit:
Elihu mówił jeszcze:
2 Attends un peu et je t'instruirai, car il y a encore des raisons pour la cause de Dieu.
Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
3 Je prendrai de loin ma science, et je donnerai droit à mon créateur.
Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
4 Car, certainement, mes discours ne sont point mensongers, et c'est un homme qui te parle d'une science parfaite.
Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
5 Voici, Dieu est puissant, et il ne dédaigne personne; il est puissant par la force de son intelligence.
Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
6 Il ne laisse point vivre le méchant, et il fait droit aux affligés.
Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
7 Il ne détourne pas ses yeux des justes, il place ces justes avec les rois sur le trône; et il les y fait asseoir pour toujours, et ils sont élevés.
Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
8 S'ils sont liés de chaînes, s'ils sont pris dans les liens de l'affliction,
A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
9 Il leur fait connaître ce qu'ils ont fait, leurs péchés et leur orgueil.
Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
10 Alors il ouvre leur oreille à la réprimande; il leur dit de se détourner de l'iniquité.
Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
11 S'ils l'écoutent, et s'ils le servent, ils achèvent leurs jours dans le bonheur, et leurs années dans la joie;
Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
12 Mais s'ils ne l'écoutent pas, ils passent par l'épée, et ils expirent dans leur aveuglement.
Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
13 Les cœurs impies se mettent en colère; ils ne crient point à lui quand il les a liés.
Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 Leur âme meurt en sa jeunesse, et leur vie s'éteint comme celle des débauchés.
Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
15 Il sauve l'affligé par son affliction, et il l'instruit par sa douleur.
Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
16 Et toi-même, il te mettra hors de ta détresse, au large, loin de toute angoisse, et ta table sera dressée, couverte de graisse.
Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
17 Mais si tu es plein de la cause du méchant, cette cause et la condamnation se suivront de près.
Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Prends garde que la colère ne te pousse au blasphème, et ne te laisse pas égarer par la pensée d'une abondante expiation.
Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
19 Ferait-il cas de ta richesse? Il n'estimera ni l'or ni les moyens de l'opulence.
Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
20 Ne souhaite point la nuit, en laquelle les peuples sont enlevés sur place.
Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
21 Garde-toi de te tourner vers l'iniquité; car tu la préfères à l'affliction.
Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
22 Voici, Dieu est élevé en sa puissance; qui pourrait enseigner comme lui?
Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
23 Qui lui a prescrit sa voie? Et qui lui dira: Tu as fait une injustice?
Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
24 Souviens-toi de célébrer ses ouvrages, que tous les hommes chantent.
Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
25 Tout homme les admire, chacun les contemple de loin.
Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
26 Voici, Dieu est élevé, et nous ne le connaissons pas; le nombre de ses années, nul ne peut le sonder!
Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
27 Il attire les gouttes d'eau, elles se fondent en pluie, au milieu du brouillard;
On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
28 Les nuées la font couler, et tomber goutte à goutte sur la foule des hommes.
Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
29 Et qui pourrait comprendre le déploiement des nuées, et le fracas de sa tente?
(A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
30 Voici, il étend sur lui-même la lumière, et il couvre le profond des mers.
Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
31 C'est ainsi qu'il juge les peuples, et qu'il donne la nourriture en abondance.
Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
32 Il tient cachée dans sa main la lumière, et il lui prescrit de frapper.
Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
33 Son tonnerre l'annonce, et les troupeaux font connaître qu'il s'approche.
Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.