Job 21
1 Et Job prit la parole, et dit:
Eyüp şöyle yanıtladı:
2 Écoutez attentivement mes discours, et que cela me tienne lieu de vos consolations!
“Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.
3 Supportez-moi, et je parlerai; et, après que j'aurai parlé, tu te moqueras.
Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.
4 Mais est-ce à un homme que s'adresse ma plainte? Et comment ne perdrais-je pas toute patience?
“Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?
5 Regardez-moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.
6 Quand j'y pense, je suis éperdu, et un frisson saisit ma chair.
Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.
7 Pourquoi les méchants vivent-ils, vieillissent-ils, et croissent-ils en force?
Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?
8 Leur postérité s'établit devant eux, avec eux, et leurs rejetons sont sous leurs yeux.
Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.
9 Leurs maisons sont en paix, à l'abri de la crainte, et la verge de Dieu n'est pas sur eux.
Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı'nın sopası onlara dokunmuyor.
10 Leur taureau n'est jamais impuissant, leur génisse vêle et n'avorte pas.
Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.
11 Ils font courir devant eux leurs enfants comme un troupeau, et leur progéniture bondit.
Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.
12 Ils chantent avec le tambourin et la harpe, ils s'égaient au son du hautbois,
Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.
13 Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent au Sépulcre en un moment. (Sheol h7585)
Ömürlerini bolluk içinde geçirir, Esenlik içinde ölüler diyarına inerler. (Sheol h7585)
14 Et cependant ils ont dit à Dieu: “Éloigne-toi de nous, nous ne voulons pas connaître tes voies.
Tanrı'ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.
15 Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Et que gagnerions-nous à le prier? “
Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O'na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O'na dua etsek?’
16 Voici, leur bonheur n'est-il pas en leurs mains? (Que le conseil des méchants soit loin de moi! )
Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
17 Combien de fois arrive-t-il que la lampe des méchants s'éteigne, que leur ruine vienne sur eux, que Dieu leur partage leurs lots dans sa colère,
“Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?
18 Qu'ils soient comme la paille au souffle du vent, et comme la balle enlevée par le tourbillon?
Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?
19 Vous dites: “Dieu réserve la peine à ses enfants; “mais qu'Il le punisse lui-même, afin qu'il le sente!
‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.
20 Qu'il voie de ses propres yeux sa ruine, qu'il boive la colère du Tout-Puissant!
Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten'in gazabını içsinler.
21 Car, que lui importe sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?
22 Enseignerait-on la science à Dieu, lui qui juge ceux qui sont élevés?
“En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı'ya Kim akıl öğretebilir?
23 L'un meurt au sein du bien-être, tout à son aise et en repos.
Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.
24 Ses flancs sont chargés de graisse, et ses os comme abreuvés de mœlle;
Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.
25 Un autre meurt dans l'amertume de son âme, n'ayant jamais goûté le bonheur:
Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.
26 Ils sont couchés ensemble dans la poussière, et les vers les couvrent.
Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.
27 Voici, je connais vos pensées et les desseins que vous formez contre moi.
“Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.
28 Car vous dites: Où est la maison de l'homme opulent, et où est la tente, demeure des méchants?
‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’
29 N'avez-vous jamais interrogé les voyageurs, et n'avez-vous pas reconnu, par leurs témoignages,
Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?
30 Qu'au jour de la calamité, le méchant est épargné, et qu'au jour des colères, il est éloigné?
Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.
31 Qui lui représente en face sa conduite, et qui lui rend ce qu'il a fait?
Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?
32 Il est porté au tombeau, et, sur le tertre, il veille encore.
Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.
33 Les mottes de la vallée lui sont légères; après lui, suivent à la file tous les hommes, et devant lui, la foule est innombrable.
Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.
34 Comment donc me donnez-vous des consolations vaines? De vos réponses, ce qui reste, c'est la perfidie.
“Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”
