Job 21
1 Et Job prit la parole, et dit:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 Écoutez attentivement mes discours, et que cela me tienne lieu de vos consolations!
| به من گوش دهید! تنها تسلی‌ای که می‌توانید به من بدهید این است که بگذارید حرفم را بزنم. پس از آن اگر خواستید، باز هم مرا مسخره کنید. |
3 Supportez-moi, et je parlerai; et, après que j'aurai parlé, tu te moqueras.
4 Mais est-ce à un homme que s'adresse ma plainte? Et comment ne perdrais-je pas toute patience?
| من از خدا شکایت دارم، نه از انسان. بی‌تابی من به همین دلیل است. |
5 Regardez-moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
| به من نگاه کنید و از تعجب دست روی دهان بگذارید و سکوت نمایید. |
6 Quand j'y pense, je suis éperdu, et un frisson saisit ma chair.
| وقتی این را به یاد می‌آورم، از ترس به لرزه می‌افتم. |
7 Pourquoi les méchants vivent-ils, vieillissent-ils, et croissent-ils en force?
| چرا بدکاران تا سن پیری و کهولت زنده می‌مانند و کامیاب می‌شوند؟ |
8 Leur postérité s'établit devant eux, avec eux, et leurs rejetons sont sous leurs yeux.
| فرزندان و نوه‌هایشان بزرگ می‌شوند و دورشان را می‌گیرند. |
9 Leurs maisons sont en paix, à l'abri de la crainte, et la verge de Dieu n'est pas sur eux.
| خانه‌های آنها از هر خطری در امان است و خدا ایشان را مجازات نمی‌کند. |
10 Leur taureau n'est jamais impuissant, leur génisse vêle et n'avorte pas.
| گله‌های آنها زاد و ولد می‌کنند و زیاد می‌شوند. |
11 Ils font courir devant eux leurs enfants comme un troupeau, et leur progéniture bondit.
| فرزندانشان از خوشحالی مانند گوسفندان جست و خیز می‌کنند و می‌رقصند |
12 Ils chantent avec le tambourin et la harpe, ils s'égaient au son du hautbois,
| و با نوای دف و بربط آواز می‌خوانند و با صدای نی به شادی می‌پردازند. |
13 Ils passent leurs jours dans le bonheur, et ils descendent au Sépulcre en un moment. (Sheol h7585)
| آنها روزهای خود را در سعادتمندی به سر می‌برند و راحت می‌میرند، (Sheol h7585) |
14 Et cependant ils ont dit à Dieu: “Éloigne-toi de nous, nous ne voulons pas connaître tes voies.
| در حالی که هرگز طالب خدا نبوده‌اند و نخواسته‌اند راههای خدا را بشناسند. |
15 Qu'est-ce que le Tout-Puissant, pour que nous le servions? Et que gagnerions-nous à le prier? “
| شریران می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را عبادت نماییم؟ چه فایده اگر دست دعا به سویش دراز کنیم؟» |
16 Voici, leur bonheur n'est-il pas en leurs mains? (Que le conseil des méchants soit loin de moi! )
| گناهکاران به هر کاری دست بزنند موفق می‌شوند! ولی من نمی‌خواهم با آنها سروکار داشته باشم. |
17 Combien de fois arrive-t-il que la lampe des méchants s'éteigne, que leur ruine vienne sur eux, que Dieu leur partage leurs lots dans sa colère,
| تا به حال چند بار اتفاق افتاده که چراغ بدکاران خاموش شود و آنها به بدبختی دچار گردند؟ و یا چند بار اتفاق افتاده که خدا آنها را مجازات کند، |
18 Qu'ils soient comme la paille au souffle du vent, et comme la balle enlevée par le tourbillon?
| و ایشان را مثل کاه در برابر باد و مانند خاک در برابر طوفان پراکنده سازد؟ |
19 Vous dites: “Dieu réserve la peine à ses enfants; “mais qu'Il le punisse lui-même, afin qu'il le sente!
| ولی شما می‌گویید: «خدا فرزندان مرد شرور را مجازات می‌کند!» اما من می‌گویم که خدا باید خود شرور را مجازات کند! بگذار مزهٔ مجازات را خودش بچشد! |
20 Qu'il voie de ses propres yeux sa ruine, qu'il boive la colère du Tout-Puissant!
| بله، بگذار مرد شرور خودش به سزای اعمالش برسد و پیالهٔ خشم خدای قادر مطلق را سر بکشد. |
21 Car, que lui importe sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
| وقتی انسان می‌میرد دیگر چه احساسی می‌تواند دربارهٔ خانواده‌اش داشته باشد؟ |
22 Enseignerait-on la science à Dieu, lui qui juge ceux qui sont élevés?
| کیست که بتواند به خدا چیزی بیاموزد؟ حتی خردمندان را او داوری می‌کند. |
23 L'un meurt au sein du bien-être, tout à son aise et en repos.
| او از یک سو اشخاص قوی و سالم، مرفه و ثروتمند را هلاک می‌کند |
24 Ses flancs sont chargés de graisse, et ses os comme abreuvés de mœlle;
25 Un autre meurt dans l'amertume de son âme, n'ayant jamais goûté le bonheur:
| و از سوی دیگر کسانی را که در شدت فقر و تنگدستی به سر می‌برند و در زندگی هرگز طعم خوشی را نچشیده‌اند از بین می‌برد. |
26 Ils sont couchés ensemble dans la poussière, et les vers les couvrent.
| هر دو دسته در خاک دفن می‌شوند و کرمها بدن آنها را می‌خورند. |
27 Voici, je connais vos pensées et les desseins que vous formez contre moi.
| از افکارتان و نقشه‌هایی که برای آزار من می‌کشید آگاه هستم. |
28 Car vous dites: Où est la maison de l'homme opulent, et où est la tente, demeure des méchants?
| می‌خواهید بگویید: «اشخاص ثروتمند و شرور برای گناهانشان دچار بلا و بدبختی شده‌اند.» |
29 N'avez-vous jamais interrogé les voyageurs, et n'avez-vous pas reconnu, par leurs témoignages,
| ولی من می‌گویم: «از هر فرد دنیا دیده‌ای که بپرسید خواهد گفت |
30 Qu'au jour de la calamité, le méchant est épargné, et qu'au jour des colères, il est éloigné?
| که آدم بدکار معمولاً در روز بلا و مصیبت در امان است و جان به در می‌برد. هیچ‌کس مرد شرور را رو در رو متهم نمی‌کند و کسی وی را به سزای اعمالش نمی‌رساند. حتی بعد از مرگش او را با احترام به خاک می‌سپارند و بر سر قبرش نگهبان قرار می‌دهند؛ |
31 Qui lui représente en face sa conduite, et qui lui rend ce qu'il a fait?
32 Il est porté au tombeau, et, sur le tertre, il veille encore.
33 Les mottes de la vallée lui sont légères; après lui, suivent à la file tous les hommes, et devant lui, la foule est innombrable.
| بسیاری در مراسم تدفین او شرکت می‌کنند و با خاک نرم او را می‌پوشانند.» |
34 Comment donc me donnez-vous des consolations vaines? De vos réponses, ce qui reste, c'est la perfidie.
| شما چگونه می‌توانید با این یاوه‌گویی‌ها و دروغها مرا دلداری دهید؟ |
