Job 20
1 Tsophar, de Naama, prit la parole et dit:
Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2 C'est pour cela que mes pensées me poussent à répondre, et c'est pour cette raison que j'ai hâte de le faire:
Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
3 J'ai entendu une leçon outrageante, mais l'esprit tire de mon intelligence une réponse.
Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4 Ne sais-tu pas que, de tout temps, depuis que Dieu a mis l'homme sur la terre,
Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5 Le triomphe du méchant est de peu de durée, et la joie de l'impie n'a qu'un moment?
Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
6 Quand son élévation monterait jusqu'aux cieux, et quand sa tête atteindrait les nues,
Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 Il périra pour toujours, comme son ordure; ceux qui le voyaient diront: Où est-il?
[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
8 Il s'envolera comme un songe, et on ne le trouvera plus; il s'évanouira comme un rêve de la nuit.
Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9 L'œil qui l'a vu ne le verra plus, et son lieu ne l'apercevra plus.
Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10 Ses enfants feront la cour aux pauvres, et ses propres mains restitueront ses biens.
Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11 Ses os sont pleins de jeunesse, mais elle reposera avec lui dans la poussière.
Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12 Si le mal est doux à sa bouche, s'il le cache sous sa langue,
A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13 S'il le ménage et ne le rejette point, s'il le retient dans son palais,
Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 Sa nourriture se changera dans ses entrailles, et deviendra dans son sein du fiel d'aspic.
[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
15 Il a englouti des richesses, et il les vomira; Dieu les arrachera de son ventre.
Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16 Il sucera du venin d'aspic; la langue de la vipère le tuera.
Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17 Il ne verra plus les ruisseaux, les fleuves, les torrents de miel et de lait.
Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18 Il rendra le fruit de son travail, et ne l'avalera pas; il restituera à proportion de ce qu'il aura amassé, et ne s'en réjouira pas.
Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
19 Parce qu'il a foulé, abandonné le pauvre, pillé la maison au lieu de la bâtir;
Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20 Parce qu'il n'a pas connu le repos dans son avidité, il ne sauvera rien de ce qu'il a tant désiré;
Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21 Rien n'échappait à sa voracité, c'est pourquoi son bonheur ne durera pas.
Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22 Au comble de l'abondance, il sera dans la gêne; les mains de tous les malheureux se jetteront sur lui.
Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23 Il arrivera que pour lui remplir le ventre, Dieu enverra contre lui l'ardeur de sa colère; il la fera pleuvoir sur lui et entrer dans sa chair.
Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
24 Il fuira devant les armes de fer, l'arc d'airain le transpercera.
[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25 Il arrachera la flèche, et elle sortira de son corps, et le fer étincelant, de son foie; les frayeurs de la mort viendront sur lui.
Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26 Toutes les calamités sont réservées à ses trésors, un feu qu'on n'aura pas besoin de souffler le dévorera, et ce qui restera dans sa tente sera consumé.
Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27 Les cieux découvriront son iniquité, et la terre s'élèvera contre lui.
Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 Le revenu de sa maison sera emporté. Tout s'écoulera au jour de la colère.
Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
29 Telle est la part que Dieu réserve à l'homme méchant, tel est l'héritage que Dieu lui assigne.
Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
