Job 17
1 Mon souffle se perd; mes jours s'éteignent; le tombeau m'attend!
| روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. |
2 Certes, je suis entouré de railleurs, et mon œil veille toute la nuit au milieu de leurs insultes.
| مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. |
3 Dépose un gage, sois ma caution auprès de toi-même; car qui voudrait répondre pour moi?
| هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. |
4 Tu as fermé leur cœur à l'intelligence; c'est pourquoi tu ne les feras pas triompher.
5 Tel livre ses amis au pillage, dont les enfants auront les yeux consumés.
| کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. |
6 On a fait de moi la fable des peuples, un être à qui l'on crache au visage.
| خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. |
7 Et mon œil s'est consumé de chagrin, et tous mes membres sont comme une ombre.
| چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. |
8 Les hommes droits en sont consternés, et l'innocent est irrité contre l'impie.
| مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، |
9 Le juste néanmoins persévère dans sa voie, et celui dont les mains sont pures redouble de constance.
| و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. |
10 Mais, pour vous tous, allons, recommencez! Je ne trouverai pas un sage parmi vous.
| اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. |
11 Mes jours sont passés; mes desseins, chers à mon cœur, sont renversés.
| روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. |
12 Ils changent la nuit en jour; ils disent la lumière proche, en face des ténèbres!
| دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! |
13 Quand je n'attends plus pour demeure que le Sépulcre, quand j'étends ma couche dans les ténèbres, (Sheol h7585)
| اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) |
14 Quand je crie au tombeau: Tu es mon père! et aux vers: Vous êtes ma mère et ma sœur!
15 Où est donc mon espérance? Et mon espérance, qui pourrait la voir?
| پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ |
