< Job 13 >

1 Voici, mon œil a vu tout cela; mon oreille l'a entendu et compris;
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 Ce que vous savez, je le sais aussi; je ne vous suis pas inférieur.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Mais je veux parler au Tout-Puissant, je veux plaider auprès de Dieu.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Mais vous, vous êtes des inventeurs de mensonges. Vous êtes tous des médecins de néant.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 Puissiez-vous demeurer dans le silence, et que ce soit là votre sagesse!
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Écoutez donc ma réprimande, et soyez attentifs à la réplique de mes lèvres.
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Tiendrez-vous des discours injustes en faveur de Dieu? Et, pour le défendre, direz-vous des mensonges?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Ferez-vous acception de personnes en sa faveur? Prétendrez-vous plaider pour Dieu?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Vous en prendra-t-il bien, s'il vous sonde? Comme on trompe un homme, le tromperez-vous?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 Certainement, il vous reprendra, si secrètement vous faites acception de personnes.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle point, et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Vos réminiscences sont des sentences de cendre, vos remparts sont des remparts de boue!
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Taisez-vous, laissez-moi; je veux parler, et qu'il m'arrive ce qui pourra.
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Pourquoi prendrais-je ma chair dans mes dents? Non, j'exposerai ma vie.
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Voici, il me tuera; je n'ai plus d'espoir. Du moins, je défendrai ma conduite devant lui.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Et cela me tournera à salut; car un impie ne viendrait pas devant lui.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 Écoutez, écoutez mes paroles, prêtez l'oreille à mes déclarations.
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Voici, j'ai préparé ma cause. Je sais que je serai justifié.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Quelqu'un plaidera-t-il contre moi? Alors je me tais, et je meurs.
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Seulement, ne me fais point deux choses, et alors je ne me cacherai pas loin de ta face:
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Éloigne ta main de moi, et que ta terreur ne me trouble point.
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 Puis, appelle-moi et je répondrai. Ou bien, que je parle, et tu me répliqueras.
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 Combien ai-je commis d'iniquités et de péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché.
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Veux-tu effrayer une feuille que le vent emporte, et poursuivre une paille desséchée?
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 Pour que tu écrives contre moi d'amers arrêts, et que tu me fasses recevoir la peine des péchés de ma jeunesse;
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 Pour que tu mettes mes pieds dans des ceps, que tu épies tous mes chemins, et que tu traces une limite autour de la plante de mes pieds;
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 Et ce corps se détruit comme du bois vermoulu, comme un vêtement que la teigne a rongé.
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.

< Job 13 >