< 2 Corinthiens 6 >

1 Puisque donc que nous travaillons avec Dieu, nous vous conjurons que ce ne soit pas en vain que vous ayez reçu la grâce de Dieu.
Przyjaciele, jako współpracownicy Boga wzywamy was, abyście nie marnowali Jego łaski.
2 Car il dit: Je t'ai exaucé au temps favorable, et je t'ai secouru au jour du salut. Voici maintenant le temps favorable; voici maintenant le jour du salut.
On przecież powiedział w Piśmie: „We właściwej chwili cię usłyszałem, a w dniu zbawienia pomogłem ci”. Właśnie teraz jest ta właściwa chwila i właśnie teraz jest dzień zbawienia!
3 Nous ne donnons aucun scandale en quoi que ce soit, afin que notre ministère ne soit point blâmé.
Pełniąc naszą służbę, nie dajemy nikomu powodu do upadku lub podejrzeń.
4 Mais nous nous rendons recommandables en toutes choses, comme des ministres de Dieu, dans une grande patience, dans les afflictions, dans les tourments, dans les angoisses,
Przez wszystko, co robimy, staramy się bowiem udowadniać ludziom, że naprawdę jesteśmy sługami Boga. Okazujemy wytrwałość w spotykających nas trudnościach, przeciwnościach i kłopotach.
5 Dans les blessures, dans les prisons, dans les séditions, dans les travaux, dans les veilles, dans les jeûnes,
Byliśmy biczowani, aresztowani i odnieśliśmy obrażenia podczas zamieszek. Ciężko pracowaliśmy i często byliśmy pozbawieni snu i jedzenia.
6 Dans la pureté, dans la connaissance, dans la longanimité, dans la douceur, dans le Saint-Esprit, dans une charité sincère,
Mimo to zachowaliśmy jednak czystość, byliśmy wyrozumiali dla innych, cierpliwi i uprzejmi. Duch Święty był z nami, mieliśmy więc szczerą miłość do ludzi
7 Dans la parole de vérité, dans la puissance de Dieu, dans les armes de la justice, que l'on tient de la droite et de la gauche,
i—dzięki mocy od Boga—mówiliśmy im prawdę. Nasza prawość służyła nam jako broń—zarówno do ataku, jak i do obrony.
8 A travers l'honneur et l'ignominie, à travers la mauvaise et la bonne réputation;
Służymy bowiem Bogu bez względu na reakcję ludzi. Jedni nas chwalą, inni krytykują; jedni gardzą nami, inni okazują nam szacunek. Jedni twierdzą, że jesteśmy kłamcami, inni—że mówimy prawdę.
9 Étant regardés comme des séducteurs, quoique véridiques; comme des inconnus, quoique connus; comme mourants, et voici nous vivons; comme châtiés, et non mis à mort;
Jedni nas nie znają, inni wiedzą kim jesteśmy. Często ocieramy się o śmierć, a jednak żyjemy; ponosimy różne kary, a jednak uchodzimy z życiem.
10 Comme affligés, mais toujours joyeux; comme pauvres, mais enrichissant plusieurs; comme n'ayant rien, quoique possédant toutes choses.
Mamy powody do smutku, ale zawsze jesteśmy pełni radości. Jesteśmy biedni, ale dajemy innym bogactwo. Niczego nie posiadamy, ale stać nas na wszystko!
11 Notre bouche s'est ouverte pour vous, ô Corinthiens! Notre cœur s'est élargi.
Drodzy przyjaciele z Koryntu! Otworzyliśmy przed wami nasze serca i jesteśmy wobec was zupełnie szczerzy.
12 Vous n'êtes point à l'étroit au-dedans de nous; mais vos entrailles à vous se sont rétrécies.
Kochamy was, nie jesteśmy jednak pewni, czy wy odwzajemniacie naszą miłość.
13 Or, pour nous rendre la pareille (je vous parle comme à mes enfants), élargissez-vous aussi.
Mówię więc jak do własnych dzieci: Okażcie nam waszą miłość!
14 Ne vous mettez pas sous un même joug avec les infidèles; car qu'y a-t-il de commun entre la justice et l'iniquité? et quelle union y a-t-il entre la lumière et les ténèbres?
Nie wiążcie się z niewierzącymi. Co wspólnego ma bowiem prawość z nieprawością? Albo światło z ciemnością?
15 Quel accord entre Christ et Bélial? ou quelle part a le fidèle avec l'infidèle?
Jak może panować zgoda między Chrystusem i szatanem? Co wspólnego ma wierzący z niewierzącym?
16 Et quel rapport entre le temple de Dieu et les idoles? Car vous êtes le temple du Dieu vivant, comme Dieu l'a dit: J'habiterai au milieu d'eux et j'y marcherai; je serai leur Dieu, et ils seront mon peuple.
Czy może istnieć jedność między świątynią Boga a bożkami? Bóg powiedział, że to my jesteśmy Jego świątynią: „Zamieszkam w nich i będę wśród nich obecny. Będę ich Bogiem, a oni—moim ludem”.
17 C'est pourquoi, sortez du milieu d'eux, et vous séparez, dit le Seigneur, et ne touchez point à ce qui est impur, et je vous recevrai;
Czytamy również: „Odejdźcie od nich i odłączcie się od nich —mówi Pan. Nie dotykajcie tego, co jest nieczyste, a wtedy przyjmę was
18 Et je serai votre Père, et vous serez mes fils et mes filles, dit le Seigneur tout-puissant.
i będę waszym Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami —mówi wszechmocny Pan”.

< 2 Corinthiens 6 >