Romains 1

1 Paul, serviteur de Jésus-Christ, élu apôtre, choisi pour annoncer l'évangile de Dieu

لە پۆڵسی بەندەی عیسای مەسیحەوە کە خودا وەک نێردراوێک بانگی کرد و تەرخانی کرد بۆ ڕاگەیاندنی مزگێنییەکەی،

2 — évangile que Dieu avait déjà promis par ses prophètes, dans les saintes Écritures,

ئەو مزگێنییەی کە خودا پێشتر لە ڕێگەی پێغەمبەرەکانەوە لە نووسراوە پیرۆزەکاندا بەڵێنی دابوو،

3 et qui concerne son Fils (celui qui est issu de la postérité de David, pour la chair,

سەبارەت بە کوڕەکەی کە بە جەستە لە نەوەی داود بوو،

4 et qui, pour l'esprit de sainteté, a été désigné Fils de Dieu d'une manière puissante, par sa résurrection d'entre les morts) Jésus-Christ, notre Seigneur,

هەروەها بەگوێرەی ڕۆحی پیرۆز و بە هێزی هەستانەوەی لەنێو مردووان عیسای مەسیحی خاوەن شکۆمان بە کوڕی خودا دیاری کرا.

5 par qui nous avons reçu la grâce de l'apostolat, pour amener en son nom à l'obéissance de la foi tous les Gentils,

لە پێناوی ناوی مەسیح و لە ڕێگەی ئەوەوە، نیعمەت و نێردراویێتیمان وەرگرت، تاکو هەموو نەتەوەکان بانگ بکەین بۆ ئەوەی باوەڕ بە مەسیح بهێنن و گوێڕایەڵی بن.

6 du nombre desquels vous êtes aussi, vous les élus de Jésus-Christ —

ئێوەش لەنێو ئەوانەدان کە خودا بانگی کردن بۆ ئەوەی هی عیسای مەسیح بن.

7 à tous les bien-aimés de Dieu, les élus saints qui sont à Rome: que la grâce et la paix vous soient données par Dieu notre Père et par notre Seigneur Jésus-Christ!

بۆ هەموو ئەوانەی خۆشەویستی خودان و لە ڕۆما دەژین، بانگکراون بۆ ئەوەی پیرۆز بن: با نیعمەت و ئاشتی لە خودای باوکمان و عیسای مەسیحی خاوەن شکۆوە لەگەڵتان بێت.

8 D'abord, je rends grâces pour vous tous à mon Dieu, par Jésus-Christ, de ce que votre foi est citée dans le monde entier.

سەرەتا، لە پێناوی هەمووتان بەهۆی عیسای مەسیحەوە سوپاسی خودام دەکەم، چونکە باوەڕتان لە هەموو جیهاندا بڵاوبووەتەوە.

9 Dieu, que je sers de toute mon âme, en annonçant l'évangile de son Fils, m'est témoin que je ne cesse de faire mention de vous dans mes prières,

خودا، ئەوەی بە ڕۆحم خزمەتی دەکەم لە جاڕدانی مزگێنیی کوڕەکەیدا، شایەتی منە کە چۆن بێ بڕانەوە یادتان دەکەم و

10 demandant toujours, si enfin j'aurai bientôt, par sa volonté, le bonheur de me rendre auprès de vous.

بەردەوام لە نوێژەکانم دەپاڕێمەوە کە هیچ نەبێت ئێستا بە خواستی خودا بۆم ڕێک بکەوێت بێمە لاتان.

11 J'ai un grand désir de vous voir, afin de vous faire part de quelque don spirituel pour vous affermir,

تامەزرۆی بینینی ئێوەم تاکو بۆ جێگیربوونتان بەهرەی ڕۆحیتان بدەمێ،

12 c’est-à-dire, pour me fortifier avec vous par la foi qui nous est commune, à vous et à moi.

هەموومان پێکەوە یەکتری هانبدەین، ئێوە بە باوەڕی من و منیش بە باوەڕی ئێوە.

13 Je ne veux pas vous laisser ignorer, mes frères, que j'ai souvent formé le projet d'aller vers vous — mais j'en ai été empêché jusqu'ici — afin de produire aussi quelque fruit parmi vous, comme j'en ai produit chez les autres nations.

ئەی خوشک و برایان، نامەوێ لەلاتان شاراوە بێت، زۆر جار بەتەمابووم بێمە لاتان، تاکو لەنێو ئێوەشدا بەرهەمم هەبێت، هەروەک لەنێو نەتەوەکانی دیکە هەمە، بەڵام هەتا ئێستا ڕێم لێ گیرابوو.

14 Je me dois aux Grecs et aux barbares, aux savants et aux ignorants:

من قەرزاری یۆنانی و بەربەریم، دانا و نەزان.

15 de là mon empressement à vous annoncer aussi l'évangile, à vous qui êtes à Rome.

بۆیە بە پەرۆشم مزگێنی بدەمە ئێوەی دانیشتووانی ڕۆما.

16 Car je n'ai point honte de l'évangile; c'est la puissance de Dieu pour le salut de tout homme qui croit, du Juif d'abord, puis du Grec

شەرمم بە پەیامی ئینجیل نییە، لەبەر ئەوەی هێزی خودایە بۆ ڕزگاربوونی هەموو ئەوانەی باوەڕ دەهێنن، یەکەم جار بۆ جولەکە ئینجا بۆ ناجولەکە.

17 parce que la justice qui vient de Dieu par la foi, y est révélée, pour amener à la foi, selon qu'il est écrit: «Le juste vivra par la foi.»

لە پەیامی ئینجیلدا بێتاوانکردن لە خوداوە ئاشکرا دەکرێت، ئەم بێتاوانکردنەش لە دەستپێکەوە هەتا کۆتایی بە باوەڕە، وەک نووسراوە: [ئەوەی ڕاستودروستە بە باوەڕ دەژیێت.‏]

18 En effet, la colère de Dieu se révèle du ciel contre toute impiété et toute méchanceté des hommes, qui dans leur méchanceté étouffent la vérité;

لە ئاسمانەوە تووڕەیی خودا لە دژی هەموو خوانەناسی و خراپەکارییەکی خەڵک دەردەکەوێت، ئەوانەی بە خراپەکانیان ڕاستی دادەپۆشن،

19 attendu que ce qu'on peut connaître de Dieu est manifeste en eux: Dieu le leur a manifesté;

چونکە ئەوەی کە دەبێت لەبارەی خوداوە بزانرێت، لەلای ئەوان ئاشکرایە، لەبەر ئەوەی خودا بۆی دەرخستوون.

20 car les perfections invisibles de Dieu, sa puissance éternelle et sa divinité, se voient comme à l'oeil, depuis la création du monde, quand on considère ses ouvrages. Ces hommes sont donc inexcusables, (aïdios g126)

لەبەر ئەوەی سیفەتە نەبینراوەکانی خودا، توانا هەتاهەتایی و خودایەتییەکەی، لە بەدیهێنانی جیهانەوە بەهۆی دروستکراوان درکیان پێ کراوە و بە ڕوونی بینراون، بۆیە بێ بیانوون. (aïdios g126)

21 parce que, ayant conscience de Dieu, ils ne l'ont ni glorifié, ni béni comme Dieu, mais ont déraisonné dans leurs raisonnements, et leur coeur dépourvu d'intelligence s'est enveloppé de ténèbres.

لەگەڵ ئەوەی کە خودایان ناسی، بەڵام وەک خودا ستایشیان نەکرد و سوپاسیان نەکرد، بەڵکو لە بیرکردنەوەیان پووچەڵ بوون و دڵە گێلەکانیان تاریک بوو.

22 Se disant sages, ils sont devenus fous,

هەرچەندە خۆیان بە دانا دەزانی، بەڵام بوونە گێل،

23 et ils ont changé la gloire du Dieu immortel en une image semblable à celle de l'homme mortel, des oiseaux, des quadrupèdes et des reptiles.

شکۆی خودای نەمریان گۆڕییەوە بە شێوەی پەیکەری مرۆڤی لەناوچوو و باڵندە و چوارپێ و خشۆک.

24 Aussi Dieu les a-t-il livrés, au milieu des convoitises de leur coeur, à l'impureté, de sorte qu'ils déshonorent, eux-mêmes, leurs propres corps;

هەر لەبەر ئەوە خودا بە هەوەسی دڵیان ئەوانی دایە دەست گڵاوی، تاکو لەناو خۆیاندا سووکایەتی بە لەشی خۆیانەوە بکەن.

25 eux qui ont changé la vérité de Dieu en mensonge, et ont adoré et servi la créature au lieu du Créateur, qui est béni éternellement. Amen! (aiōn g165)

ئەوان ڕاستی خودایان بە درۆ گۆڕییەوە و بەدیهێنراویان پەرست و لە جیاتی بەدیهێنەر خزمەتیان کرد، ئەوەی هەتاهەتایە ستایش بۆ ئەوە. ئامین. (aiōn g165)

26 Aussi Dieu les a-t-il livrés à des passions honteuses: leurs femmes ont changé l'usage naturel en celui qui est contre nature;

لەبەر ئەوە خودا ئەوانی دایە دەست هەوەسە ئابڕووبەرەکانیان، چونکە ژنەکانیان جووتبوونی سروشتییان بە ناسروشتی گۆڕییەوە.

27 de même aussi les hommes, laissant l'usage naturel de la femme, ont, dans leurs désirs, brûlé les uns pour les autres, commettant hommes avec hommes des choses infâmes, et ont reçu en leurs personnes le juste salaire de leur égarement.

پیاوانیش وازیان هێنا لە جووتبوونی سروشتی لەگەڵ ژنانیان و گڕیان گرت لە هەوەس بۆ یەکتری. پیاو لەگەڵ پیاو بەدڕەوشتی دەکرد، جا سزای تەواوی خراپبوونیان لە خۆیاندا وەرگرت.

28 Comme ils n'ont pas eu la sagesse de retenir la vraie connaissance de Dieu, Dieu les a livrés à leur mauvais esprit, de sorte qu'ils font des choses immorales:

سەرەڕای ئەوەش، نەیاندەویست لە ناسینی خودا بەردەوام بن، خوداش ئەوانی دایە دەست مێشکی گەندەڵیان، تاکو ئەوە بکەن کە ناشێت.

29 ils sont remplis de toute espèce de vices, de malhonnêteté, de cupidité, de méchanceté; ils sont pleins d'envie, de meurtre, de dispute, de tromperie, de malignité;

پڕبوون لە هەموو ناڕەوایی و خراپە و چاوچنۆکی و بەدکارییەک. پڕن لە ئیرەیی و کوشتن و دژایەتی و فێڵبازی و زیانبەخشی. غەیبەتکارن،

30 ils sont calomniateurs, détracteurs, impies, insolents, arrogants, vantards, fourbes, enfants rebelles,

بوختانکەرن، ڕقیان لە خودایە، شەڕفرۆشن، لووتبەرزن، خۆهەڵکێشن، داهێنەری خراپەن، گوێڕایەڵی دایک و باوک نین،

31 sans intelligence, déloyaux, durs, sans pitié;

بێ مێشکن و دڵسۆز نین، بێ هەست و بێ بەزەیین.

32 et, quoiqu'ils sachent bien que Dieu a porté une sentence de mort contre ceux qui font de telles choses, non seulement ils les commettent, mais encore ils applaudissent à ceux qui les font.

لەگەڵ ئەوەی دەزانن حوکمی دادپەروەرانەی خودا بۆ ئەنجامدەرانی ئەم جۆرە کارانە مردنە، بەڵام نەک تەنها خۆیان ئەو کارانە دەکەن، بەڵکو ئەو کەسانەش پەسەند دەکەن کە دەیکەن.