Romains 3
1 Quel est donc l’avantage du juif, ou quelle est l'utilité de la circoncision?
Τις λοιπόν η υπεροχή του Ιουδαίου, ή τις η ωφέλεια της περιτομής;
2 — Cet avantage est grand à tous égards: d'abord, parce que les oracles de Dieu leur ont été confiés?
Πολλή κατά πάντα τρόπον. Πρώτον μεν διότι εις τους Ιουδαίους ενεπιστεύθησαν τα λόγια του Θεού.
3 Car, qu'est-ce à dire? Si quelques-uns n'ont pas cru, leur incrédulité annulera-t-elle la fidélité de Dieu?
Επειδή αν τινές δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου; μήπως η απιστία αυτών θέλει καταργήσει την πίστιν του Θεού;
4 — Loin de nous cette pensée! mais plutôt que Dieu soit reconnu pour vrai — et tout homme pour menteur — «de sorte, comme il est écrit, que tu sois reconnu juste dans tes paroles, et que tu triomphes, quand on te juge.»
Μη γένοιτο. Αλλ' έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης, καθώς είναι γεγραμμένον· Διά να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου και να νικήσης, όταν κρίνησαι.
5 Mais si notre incrédulité fait éclater la justice de Dieu, que dirons-nous? Dieu n'est-il pas injuste en nous punissant? (Je parle comme font les hommes.) —
Εάν δε η αδικία ημών δεικνύη την δικαιοσύνην του Θεού, τι θέλομεν ειπεί; μήπως είναι άδικος ο Θεός ο επιφέρων την οργήν; ως άνθρωπος λαλώ.
6 Non, certes; autrement, comment Dieu jugerait-il le monde?
Μη γένοιτο· επειδή πως θέλει κρίνει ο Θεός τον κόσμον;
7 Car, dirait-on, si la véracité de Dieu a été rehaussée, à sa gloire, par mon mensonge, pourquoi, moi aussi, suis-je encore jugé comme pécheur?
Διότι εάν η αλήθεια του Θεού επερίσσευσε προς δόξαν αυτού διά του εμού ψεύσματος, διά τι πλέον εγώ κρίνομαι ως αμαρτωλός,
8 et même (comme quelques personnes, qui nous calomnient, nous accusent de le dire) ne ferons-nous pas le mal, pour qu'il en arrive du bien? — La condamnation de ces gens est juste.
και καθώς βλασφημούμεθα και καθώς κηρύττουσί τινές, ότι ημείς λέγομεν, Διά τι να μη πράττωμεν τα κακά, διά να έλθωσι τα αγαθά; των οποίων η κατάκρισις είναι δικαία.
9 Quoi donc? Avons-nous quelque supériorité? — Non, aucune; car nous avons prouvé que tous, tant Juifs que Grecs, sont sous l'empire du péché,
Τι λοιπόν; υπερέχομεν των εθνικών; Ουχί βεβαίως· διότι προεξηλέγξαμεν Ιουδαίους τε και Έλληνας, ότι είναι πάντες υπό αμαρτίαν,
10 ainsi qu'il est écrit: «Il n'y a point de juste, pas même un seul;
καθώς είναι γεγραμμένον Ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις,
11 il n'y a point d'homme qui ait de l’intelligence; il n'y en a point qui cherche Dieu.
δεν υπάρχει τις έχων σύνεσιν· δεν υπάρχει τις εκζητών τον Θεόν.
12 Tous se sont dévoyés, ils se sont tous ensemble corrompus. Il n'y en a point qui fasse le bien, pas même un seul.
Πάντες εξέκλιναν, ομού εξηχρειώθησαν· δεν υπάρχει ο πράττων αγαθόν, δεν υπάρχει ουδέ εις.
13 Leur gosier est un sépulcre béant, leur langue est trompeuse; le venin de l'aspic est sur leurs lèvres;
Τάφος ανεώγμένος είναι ο λάρυγξ αυτών, με τας γλώσσας αυτών ελάλουν δόλια· φαρμάκιον ασπίδων είναι υπό τα χείλη αυτών·
14 leur bouche est pleine de malédiction et d'amertume.
των οποίων το στόμα γέμει κατάρας και πικρίας·
15 Ils ont pied léger pour répandre le sang;
οι πόδες αυτών είναι ταχείς εις το να χύσωσιν αίμα·
16 la désolation et la misère sont dans leurs voies.
ερήμωσις και ταλαιπωρία εν ταις οδοίς αυτών,
17 Ils ne connaissent point le chemin de la paix.
Και οδόν ειρήνης δεν εγνώρισαν.
18 Ils n'ont point la crainte de Dieu devant les yeux.»
Δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτών.
19 Or nous savons que tout ce que la loi dit, elle l'adresse à ceux qui sont sous la loi, afin que toute bouche soit fermée, et que le monde entier soit sous le coup de la justice de Dieu;
Εξεύρομεν δε ότι όσα λέγει ο νόμος λαλεί προς τους υπό τον νόμον, διά να εμφραχθή παν στόμα και να γείνη πας ο κόσμος υπόδικος εις τον Θεόν,
20 attendu que nul ne sera justifié devant lui par les oeuvres de la loi, car la loi ne fait que donner la connaissance du péché.
διότι εξ έργων νόμου δεν θέλει δικαιωθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού· επειδή διά του νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας.
21 Mais voici, la justice qui vient de Dieu a été manifestée indépendamment de toute loi (la Loi et les Prophètes lui rendent témoignage),
Τώρα δε χωρίς νόμου η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών,
22 la justice, dis-je, qui vient de Dieu par la foi en Jésus-Christ, pour tous et sur tous ceux qui ont la foi, indistinctement,
δικαιοσύνη δε του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας· διότι δεν υπάρχει διαφορά·
23 car tous ont péché et sont privés de la gloire de Dieu.
επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,
24 Puisque nous sommes justifiés gratuitement, par la grâce de Dieu, au moyen du pardon qui est en Jésus-Christ
δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού διά της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού,
25 — qui devait être, d'après le conseil de Dieu, une victime propitiatoire, par la foi en son sang, pour faire voir la justice qui vient de Lui, parce qu'il avait passé aux hommes leurs péchés commis précédemment, au temps de sa patience,
τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως διά της πίστεως εν τω αίματι αυτού, προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού διά την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων διά της μακροθυμίας του Θεού,
26 pour faire voir, dis-je, à cette époque-ci, la justice qui vient de Lui, en sorte qu'il est tout ensemble juste et justifiant celui qui a la foi —
προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού εν τω παρόντι καιρώ, διά να ήναι αυτός δίκαιος και να δικαιόνη τον πιστεύοντα εις τον Ιησούν.
27 y a-t-il donc là sujet de se glorifier? Toute glorification est exclue. Par quel principe? celui des oeuvres? — Non, mais par le principe de la foi;
Που λοιπόν η καύχησις; Εκλείσθη έξω. Διά ποίου νόμου; των έργων; Ουχί, αλλά διά του νόμου της πίστεως.
28 car nous estimons que l'homme est justifié par la foi, indépendamment des oeuvres de la loi.
Συμπεραίνομεν λοιπόν ότι ο άνθρωπος δικαιούται διά της πίστεως χωρίς των έργων του νόμου.
29 Dieu est-il seulement le Dieu des Juifs? N'est-il pas aussi le Dieu des Gentils? — Oui, il est aussi le Dieu des Gentils,
Ή των Ιουδαίων μόνον είναι ο Θεός; Ουχί δε και των εθνών; Ναι, και των εθνών,
30 puisqu'il y a un seul Dieu, qui justifiera par la foi le circoncis et l'incirconcis.
επειδή εις είναι ο Θεός όστις θέλει δικαιώσει την περιτομήν εκ πίστεως και την ακροβυστίαν διά της πίστεως.
31 Annulons-nous donc la Loi par la foi?— Loin de là; nous la confirmons au contraire.
Νόμον λοιπόν καταργούμεν διά της πίστεως; μη γένοιτο, αλλά νόμον συνιστώμεν.
