Apocalypse 6
1 Quand l'agneau eut brisé l'un des sept sceaux, j'entendis l'un des quatre animaux, qui disait comme d'une voix de tonnerre: «Viens.»
και ειδον οτε ηνοιξεν το αρνιον μιαν εκ των σφραγιδων και ηκουσα ενος εκ των τεσσαρων ζωων λεγοντος ως φωνης βροντης ερχου και βλεπε
2 Et je vis paraître un cheval blanc. Celui qui le montait avait un arc, on lui donna une couronne, et il partit en vainqueur pour aller remporter la victoire.
και ειδον και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτω εχων τοξον και εδοθη αυτω στεφανος και εξηλθεν νικων και ινα νικηση
3 Quand l'agneau eut brisé le deuxième sceau, j'entendis le second animal qui disait: «Viens, »
και οτε ηνοιξεν την δευτεραν σφραγιδα ηκουσα του δευτερου ζωου λεγοντος ερχου και βλεπε
4 Et il sortit un autre cheval, qui était rouge. Celui qui le montait, reçut le pouvoir d'ôter la paix de dessus la terre, afin que ses habitants s’entr’égorgeassent; et on lui donna une grande épée.
και εξηλθεν αλλος ιππος πυρρος και τω καθημενω επ αυτω εδοθη αυτω λαβειν την ειρηνην απο της γης και ινα αλληλους σφαξωσιν και εδοθη αυτω μαχαιρα μεγαλη
5 Quand l'agneau eut brisé le troisième sceau, j'entendis le troisième animal qui disait: «Viens.» Et je vis paraître un cheval noir. Celui qui le montait tenait une balance à la main;
και οτε ηνοιξεν την τριτην σφραγιδα ηκουσα του τριτου ζωου λεγοντος ερχου και βλεπε και ειδον και ιδου ιππος μελας και ο καθημενος επ αυτω εχων ζυγον εν τη χειρι αυτου
6 et j'entendis au milieu des quatre animaux, comme une voix qui disait: «A un denier le chénice de froment! A un denier les trois chénices d'orge!» — et: «Ne gâte pas l'huile, ni le vin.»
και ηκουσα φωνην εν μεσω των τεσσαρων ζωων λεγουσαν χοινιξ σιτου δηναριου και τρεις χοινικες κριθης δηναριου και το ελαιον και τον οινον μη αδικησης
7 Quand l'agneau eut brisé le quatrième sceau, j'entendis la voix du quatrième animal qui disait: «Viens.»
και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τεταρτην ηκουσα φωνην του τεταρτου ζωου λεγουσαν ερχου και βλεπε
8 Et je vis paraître un cheval de couleur pâle. Celui qui le montait se nommait la Mort, l'Hadès le suivait. On leur donna le pouvoir sur le quart de la terre, pour en faire périr les habitants par l’épée, par la famine, par la mortalité et par les bêtes féroces. (Hadēs g86)
και ειδον και ιδου ιππος χλωρος και ο καθημενος επανω αυτου ονομα αυτω ο θανατος και ο αδης ακολουθει μετ αυτου και εδοθη αυτοις εξουσια αποκτειναι επι το τεταρτον της γης εν ρομφαια και εν λιμω και εν θανατω και υπο των θηριων της γης (Hadēs g86)
9 Quand l'agneau eut brisé le cinquième sceau, je vis sous l'autel les âmes de ceux qui avaient été immolés pour avoir gardé la parole de Dieu et le témoignage de Jésus.
και οτε ηνοιξεν την πεμπτην σφραγιδα ειδον υποκατω του θυσιαστηριου τας ψυχας των εσφαγμενων δια τον λογον του θεου και δια την μαρτυριαν ην ειχον
10 Et elles crièrent d'une voix forte: «Maître, toi qui es saint et véritable, jusques à quand différeras-tu de faire justice et de demander compte de notre sang à ceux qui habitent sur la terre?»
και εκραζον φωνη μεγαλη λεγοντες εως ποτε ο δεσποτης ο αγιος και ο αληθινος ου κρινεις και εκδικεις το αιμα ημων απο των κατοικουντων επι της γης
11 Alors on leur donna à chacun une robe blanche, et on leur dit de demeurer en repos encore un peu de temps, jusqu’à ce que fût complet le nombre de leurs compagnons de service et de leurs frères, qui devaient être mis à mort comme eux.
και εδοθησαν εκαστοις στολαι λευκαι και ερρεθη αυτοις ινα αναπαυσωνται ετι χρονον μικρον εως ου πληρωσονται και οι συνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων οι μελλοντες αποκτεινεσθαι ως και αυτοι
12 Quand l'agneau eut brisé le sixième sceau, je regardai, et il se fit un grand tremblement de terre: le soleil devint noir comme un sac de crin, la lune tout entière parut comme du sang,
και ειδον οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την εκτην και ιδου σεισμος μεγας εγενετο και ο ηλιος εγενετο μελας ως σακκος τριχινος και η σεληνη εγενετο ως αιμα
13 et les étoiles du ciel tombèrent sur la terre, comme les figues vertes tombent d'un figuier secoué par un gros vent.
και οι αστερες του ουρανου επεσαν εις την γην ως συκη βαλλει τους ολυνθους αυτης υπο μεγαλου ανεμου σειομενη
14 Le ciel se retira comme un parchemin qu'on enroule, et toutes les montagnes et les îles furent remuées de leur place.
και ουρανος απεχωρισθη ως βιβλιον ειλισσομενον και παν ορος και νησος εκ των τοπων αυτων εκινηθησαν
15 Et les rois de la terre, les grands, les généraux, les riches, les hommes forts, tout esclave et tout homme libre se cachèrent dans les cavernes et dans les rochers des montagnes,
και οι βασιλεις της γης και οι μεγιστανες και οι πλουσιοι και οι χιλιαρχοι και οι δυνατοι και πας δουλος και πας ελευθερος εκρυψαν εαυτους εις τα σπηλαια και εις τας πετρας των ορεων
16 et ils disaient aux montagnes et aux rochers: «Tombez sur nous et dérobez-nous à la vue de celui qui est assis sur le trône, et à la colère de l'agneau;
και λεγουσιν τοις ορεσιν και ταις πετραις πεσετε εφ ημας και κρυψατε ημας απο προσωπου του καθημενου επι του θρονου και απο της οργης του αρνιου
17 car il est venu, le grand jour de sa colère, et qui peut subsister?»
οτι ηλθεν η ημερα η μεγαλη της οργης αυτου και τις δυναται σταθηναι
