Matthieu 15
1 Alors des scribes et des pharisiens venus de Jérusalem s'approchèrent de Jésus, et lui dirent:
τοτε προσερχονται τω ιησου οι απο ιεροσολυμων γραμματεις και φαρισαιοι λεγοντες
2 «Pourquoi tes disciples transgressent-ils la tradition des anciens? car ils ne se lavent pas les mains, quand ils prennent leur repas.
διατι οι μαθηται σου παραβαινουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερων ου γαρ νιπτονται τας χειρας αυτων οταν αρτον εσθιωσιν
3 Il leur répondit: «Et vous, pourquoi transgressez-vous le commandement de Dieu par votre tradition?»
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις διατι και υμεις παραβαινετε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων
4 Par exemple, Dieu a donné ce commandement: «Honore ton père et ta mère, » et: «Que celui qui maudit son père et sa mère, soit mis à mort; »
ο γαρ θεος ενετειλατο λεγων τιμα τον πατερα σου και την μητερα και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω
5 mais vous, vous dites: «Celui qui dira à son père ou à sa mère: «Ce dont j'aurais pu vous assister, j'en ai fait offrande à Dieu; eh bien! qu'il n'honore pas son père et sa mère!»
υμεις δε λεγετε ος αν ειπη τω πατρι η τη μητρι δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης και ου μη τιμηση τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου
6 Ainsi vous mettez à néant le commandement de Dieu par votre tradition.
και ηκυρωσατε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων
7 Hypocrites, Ésaïe a bien prophétisé sur votre compte, quand il a dit:
υποκριται καλως προεφητευσεν περι υμων ησαιας λεγων
8 «Ce peuple m'honore des lèvres mais son coeur est fort éloigné de moi.
εγγιζει μοι ο λαος ουτος τω στοματι αυτων και τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου
9 C'est vainement qu'ils m'honorent, en donnant des préceptes qui ne sont que des commandements d'hommes.»
ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων
10 Puis, ayant appelé la foule, il lui dit: «Écoutez et comprenez:
και προσκαλεσαμενος τον οχλον ειπεν αυτοις ακουετε και συνιετε
11 Ce n'est pas ce qui entre dans la bouche qui souille l'homme; c'est ce qui sort de la bouche: voilà ce qui le ouille.»
ου το εισερχομενον εις το στομα κοινοι τον ανθρωπον αλλα το εκπορευομενον εκ του στοματος τουτο κοινοι τον ανθρωπον
12 Alors les disciples s'approchèrent de lui, et lui dirent: «Sais-tu que les pharisiens ont été scandalisés de la parole qu'ils viennent d'entendre?»
τοτε προσελθοντες οι μαθηται αυτου ειπον αυτω οιδας οτι οι φαρισαιοι ακουσαντες τον λογον εσκανδαλισθησαν
13 Jésus répondit: «Toute plante que mon Père céleste n'a pas plantée, sera arrachée.
ο δε αποκριθεις ειπεν πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν ο πατηρ μου ο ουρανιος εκριζωθησεται
14 Laissez-les; ce sont des aveugles qui conduisent des aveugles. Si un aveugle en conduit un autre, ils tombent tous deux dans une fosse.»
αφετε αυτους οδηγοι εισιν τυφλοι τυφλων τυφλος δε τυφλον εαν οδηγη αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται
15 Pierre, prenant la parole, lui dit: «Explique-nous cette sentence.»
αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω φρασον ημιν την παραβολην ταυτην
16 — «Vous aussi, dit Jésus, vous êtes encore sans intelligence?
ο δε ιησους ειπεν ακμην και υμεις ασυνετοι εστε
17 Vous ne comprenez pas que tout ce qui entre dans la bouche, va dans le ventre et se rejette aux lieux;
ουπω νοειτε οτι παν το εισπορευομενον εις το στομα εις την κοιλιαν χωρει και εις αφεδρωνα εκβαλλεται
18 tandis que ce qui sort de la bouche, vient du coeur: voilà ce qui souille l'homme.
τα δε εκπορευομενα εκ του στοματος εκ της καρδιας εξερχεται κακεινα κοινοι τον ανθρωπον
19 Car c'est du coeur que sortent les mauvaises pensées, les meurtres, le libertinage, les vols, les faux témoignages, les calomnies.
εκ γαρ της καρδιας εξερχονται διαλογισμοι πονηροι φονοι μοιχειαι πορνειαι κλοπαι ψευδομαρτυριαι βλασφημιαι
20 C'est là ce qui souille l'homme; mais de manger sans s'être lavé les mains, cela ne souille pas l'homme.»
ταυτα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον το δε ανιπτοις χερσιν φαγειν ου κοινοι τον ανθρωπον
21 Jésus étant parti de là, se retira dans le territoire de Tyr et de Sidon.
και εξελθων εκειθεν ο ιησους ανεχωρησεν εις τα μερη τυρου και σιδωνος
22 Et une Cananéenne qui venait de ces confins, lui dit à haute voix: «Seigneur, Fils de David, aie pitié de moi; ma fille est cruellement tourmentée par un démon.»
και ιδου γυνη χαναναια απο των οριων εκεινων εξελθουσα εκραυγασεν αυτω λεγουσα ελεησον με κυριε υιε δαβιδ η θυγατηρ μου κακως δαιμονιζεται
23 Jésus ne lui répondit pas un mot. Ses disciples s'approchèrent de lui et le prièrent de la renvoyer: «Car, disaient-ils, elle nous poursuit de ses cris.»
ο δε ουκ απεκριθη αυτη λογον και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηρωτων αυτον λεγοντες απολυσον αυτην οτι κραζει οπισθεν ημων
24 Jésus répondit: «Je n'ai été envoyé qu'aux brebis perdues de la maison d'Israël.»
ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ
25 Mais cette femme vint se prosterner devant lui en disant: «Seigneur, secours-moi.»
η δε ελθουσα προσεκυνει αυτω λεγουσα κυριε βοηθει μοι
26 Il lui répondit: «Il n'est pas bien de prendre le pain des enfants pour le jeter aux petits chiens.»
ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις
27 Elle repartit: «Sans doute, Seigneur, puisque les petits chiens mangent les miettes qui tombent de la table de leurs maîtres.»
η δε ειπεν ναι κυριε και γαρ τα κυναρια εσθιει απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης των κυριων αυτων
28 Alors Jésus lui dit: «Femme, ta foi est grande; qu'il te soit fait comme tu le désires.» Dès cette heure sa fille fut guérie.
τοτε αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτη ω γυναι μεγαλη σου η πιστις γενηθητω σοι ως θελεις και ιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωρας εκεινης
29 Jésus, ayant quitté ces lieux, se rendit près de la mer de Galilée. Il monta sur la montagne, et s'assit.
και μεταβας εκειθεν ο ιησους ηλθεν παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας και αναβας εις το ορος εκαθητο εκει
30 Une grande foule s'approcha de lui, ayant avec elle des boiteux, des aveugles, des sourds-muets, des estropiés et beaucoup d'autres malades. Elle les mit aux pieds de Jésus, et il les guérit,
και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοι εχοντες μεθ εαυτων χωλους τυφλους κωφους κυλλους και ετερους πολλους και ερριψαν αυτους παρα τους ποδας του ιησου και εθεραπευσεν αυτους
31 de sorte que la foule était dans l'admiration en voyant des muets parler, des estropiés être guéris, des boiteux marcher, des aveugles voir; et elle glorifia le Dieu d'Israël.
ωστε τους οχλους θαυμασαι βλεποντας κωφους λαλουντας κυλλους υγιεις χωλους περιπατουντας και τυφλους βλεποντας και εδοξασαν τον θεον ισραηλ
32 Jésus, avant appelé ses disciples, leur dit: «J'ai compassion de cette foule, car voilà déjà trois jours que ces gens restent près de moi, et ils n'ont pas de quoi manger. Je ne veux pas les renvoyer à jeun, de peur qu'ils ne défaillent en route.
ο δε ιησους προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημερας τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν και απολυσαι αυτους νηστεις ου θελω μηποτε εκλυθωσιν εν τη οδω
33 Sur quoi ses disciples lui dirent: «où trouver en un désert assez de pains, pour nourrir tant de monde.»
και λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου ποθεν ημιν εν ερημια αρτοι τοσουτοι ωστε χορτασαι οχλον τοσουτον
34 Et Jésus leur dit: «Combien avez-vous de pains?» — «Sept, dirent-ils, et quelques petits poissons.»
και λεγει αυτοις ο ιησους ποσους αρτους εχετε οι δε ειπον επτα και ολιγα ιχθυδια
35 Alors il fit asseoir la foule par terre,
και εκελευσεν τοις οχλοις αναπεσειν επι την γην
36 puis il prit les sept pains et les poissons, et, ayant rendu grâces, il les rompit et les donna à ses disciples, et les disciples les donnèrent à la foule.
και λαβων τους επτα αρτους και τους ιχθυας ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν τοις μαθηταις αυτου οι δε μαθηται τω οχλω
37 Tous mangèrent et furent rassasiés, et l'on emporta sept corbeilles pleines des morceaux qui restaient.
και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον των κλασματων επτα σπυριδας πληρεις
38 Le nombre de ceux qui mangèrent s'élevait à quatre mille hommes, sans compter les femmes et les enfants.
οι δε εσθιοντες ησαν τετρακισχιλιοι ανδρες χωρις γυναικων και παιδιων
39 Après avoir renvoyé la foule, Jésus entra dans la barque et gagna le territoire de Magadan.
και απολυσας τους οχλους ενεβη εις το πλοιον και ηλθεν εις τα ορια μαγδαλα
