Marc 15
1 Dès le matin, les principaux sacrificateurs, après avoir tenu conseil avec les anciens, les scribes et tout le sanhédrin, firent lier Jésus, l'emmenèrent et le livrèrent à Pilate.
అథ ప్రభాతే సతి ప్రధానయాజకాః ప్రాఞ్చ ఉపాధ్యాయాః సర్వ్వే మన్త్రిణశ్చ సభాం కృత్వా యీశుం బన్ధయిత్వ పీలాతాఖ్యస్య దేశాధిపతేః సవిధం నీత్వా సమర్పయామాసుః|
2 Pilate l'interrogea: «C'est toi, qui es le roi des Juifs?» — «Tu le dis, » lui répondit Jésus.
తదా పీలాతస్తం పృష్టవాన్ త్వం కిం యిహూదీయలోకానాం రాజా? తతః స ప్రత్యుక్తవాన్ సత్యం వదసి|
3 Comme les principaux sacrificateurs le chargeaient de plusieurs crimes,
అపరం ప్రధానయాజకాస్తస్య బహుషు వాక్యేషు దోషమారోపయాఞ్చక్రుః కిన్తు స కిమపి న ప్రత్యువాచ|
4 Pilate l'interrogea de nouveau, disant: «Tu ne réponds rien? Vois donc, de combien de crimes ils te chargent.»
తదానీం పీలాతస్తం పునః పప్రచ్ఛ త్వం కిం నోత్తరయసి? పశ్యైతే త్వద్విరుద్ధం కతిషు సాధ్యేషు సాక్షం దదతి|
5 Mais Jésus ne fit plus aucune réponse, ce qui étonna Pilate.
కన్తు యీశుస్తదాపి నోత్తరం దదౌ తతః పీలాత ఆశ్చర్య్యం జగామ|
6 A chaque fête, il relâchait un prisonnier, celui que le peuple demandait.
అపరఞ్చ కారాబద్ధే కస్తింశ్చిత్ జనే తన్మహోత్సవకాలే లోకై ర్యాచితే దేశాధిపతిస్తం మోచయతి|
7 Or, on tenait en prison le nommé Barrabas, avec ses complices, pour un meurtre commis dans une émeute.
యే చ పూర్వ్వముపప్లవమకార్షురుపప్లవే వధమపి కృతవన్తస్తేషాం మధ్యే తదానోం బరబ్బానామక ఏకో బద్ధ ఆసీత్|
8 La foule étant montée au prétoire, se mit à demander l’élargissement d’un prisonnier, ainsi qu'il le leur accordait toujours.
అతో హేతోః పూర్వ్వాపరీయాం రీతికథాం కథయిత్వా లోకా ఉచ్చైరువన్తః పీలాతస్య సమక్షం నివేదయామాసుః|
9 Pilate leur répondit: «Voulez-vous que je vous relâche le roi des Juif?»
తదా పీలాతస్తానాచఖ్యౌ తర్హి కిం యిహూదీయానాం రాజానం మోచయిష్యామి? యుష్మాభిః కిమిష్యతే?
10 car il comprenait que c'était par envie que les principaux sacrificateurs l'avaient livré.
యతః ప్రధానయాజకా ఈర్ష్యాత ఏవ యీశుం సమార్పయన్నితి స వివేద|
11 Mais les principaux sacrificateurs agitèrent le peuple, afin que Pilate leur relâchât plutôt Barrabas.
కిన్తు యథా బరబ్బాం మోచయతి తథా ప్రార్థయితుం ప్రధానయాజకా లోకాన్ ప్రవర్త్తయామాసుః|
12 Pilate reprenant la parole, leur dit: «Que voulez-vous donc que je fasse de celui que vous appelez le roi des Juifs?»
అథ పీలాతః పునః పృష్టవాన్ తర్హి యం యిహూదీయానాం రాజేతి వదథ తస్య కిం కరిష్యామి యుష్మాభిః కిమిష్యతే?
13 Ils crièrent de nouveau: «Crucifie-le.»
తదా తే పునరపి ప్రోచ్చైః ప్రోచుస్తం క్రుశే వేధయ|
14 — «Quel mal a-t-il fait?» leur dit Pilate. Ils crièrent encore plus fort: «Crucifie-le.»
తస్మాత్ పీలాతః కథితవాన్ కుతః? స కిం కుకర్మ్మ కృతవాన్? కిన్తు తే పునశ్చ రువన్తో వ్యాజహ్రుస్తం క్రుశే వేధయ|
15 Pilate, voulant satisfaire le peuple, lui relâcha Barrabas, et, après avoir fait flageller Jésus, il le livra pour être crucifié.
తదా పీలాతః సర్వ్వాల్లోకాన్ తోషయితుమిచ్ఛన్ బరబ్బాం మోచయిత్వా యీశుం కశాభిః ప్రహృత్య క్రుశే వేద్ధుం తం సమర్పయామ్బభూవ|
16 Les soldats l'emmènent dans l'intérieur de la cour, c’est-à-dire, dans le prétoire, et appellent toute la cohorte.
అనన్తరం సైన్యగణోఽట్టాలికామ్ అర్థాద్ అధిపతే ర్గృహం యీశుం నీత్వా సేనానివహం సమాహుయత్|
17 Ils l'affublent d’un manteau de pourpre, et tressent une couronne d'épines, dont ils ceignent sa tête.
పశ్చాత్ తే తం ధూమలవర్ణవస్త్రం పరిధాప్య కణ్టకముకుటం రచయిత్వా శిరసి సమారోప్య
18 Puis ils se mettent à le saluer: «Salut, roi des Juifs.»
హే యిహూదీయానాం రాజన్ నమస్కార ఇత్యుక్త్వా తం నమస్కర్త్తామారేభిరే|
19 Et ils le frappent sur la tête avec un roseau, crachent sur lui, et fléchissent les genoux par manière d'hommage.
తస్యోత్తమాఙ్గే వేత్రాఘాతం చక్రుస్తద్గాత్రే నిష్ఠీవఞ్చ నిచిక్షిపుః, తథా తస్య సమ్ముఖే జానుపాతం ప్రణోముః
20 Quand ils l'eurent bafoué, ils lui ôtèrent la pourpre et le revêtirent de ses propres vêtements. Après cela, ils l'emmènent pour le crucifier.
ఇత్థముపహస్య ధూమ్రవర్ణవస్త్రమ్ ఉత్తార్య్య తస్య వస్త్రం తం పర్య్యధాపయన్ క్రుశే వేద్ధుం బహిర్నిన్యుశ్చ|
21 Ils mettent en réquisition, pour porter sa croix, un passant qui venait des champs, Simon de Cyrène, le père d'Alexandre et de Rufus;
తతః పరం సేకన్దరస్య రుఫస్య చ పితా శిమోన్నామా కురీణీయలోక ఏకః కుతశ్చిద్ గ్రామాదేత్య పథి యాతి తం తే యీశోః క్రుశం వోఢుం బలాద్ దధ్నుః|
22 et ils entraînent Jésus à la place de Golgotha, ce qui signifie: la place du Crâne.
అథ గుల్గల్తా అర్థాత్ శిరఃకపాలనామకం స్థానం యీశుమానీయ
23 Ils lui présentent du vin aromatisé avec de la myrrhe, mais il n'en prit pas.
తే గన్ధరసమిశ్రితం ద్రాక్షారసం పాతుం తస్మై దదుః కిన్తు స న జగ్రాహ|
24 Ils le crucifient, et se partagent ses vêtements en tirant au sort pour savoir qui aurait telle ou telle pièce:
తస్మిన్ క్రుశే విద్ధే సతి తేషామేకైకశః కిం ప్రాప్స్యతీతి నిర్ణయాయ
25 c'était la troisième heure du jour quand on le crucifia.
తస్య పరిధేయానాం విభాగార్థం గుటికాపాతం చక్రుః|
26 L'inscription indiquant le sujet de sa condamnation, portait: «Le Roi des Juifs.»
అపరమ్ ఏష యిహూదీయానాం రాజేతి లిఖితం దోషపత్రం తస్య శిరఊర్ద్వ్వమ్ ఆరోపయాఞ్చక్రుః|
27 Ils crucifient avec lui deux brigands, l'un à sa droite, l'autre à sa gauche.
తస్య వామదక్షిణయో ర్ద్వౌ చౌరౌ క్రుశయో ర్వివిధాతే|
28 [Et ainsi s'accompli le passage de l'Ecriture qui dit «Et il a été mis au nombre des malfaiteurs.»]
తేనైవ "అపరాధిజనైః సార్ద్ధం స గణితో భవిష్యతి," ఇతి శాస్త్రోక్తం వచనం సిద్ధమభూత|
29 Les passants l'insultaient en branlant la tête, et en disant: «Hé! toi qui détruis le temple, et qui le rebâtis en trois jours,
అనన్తరం మార్గే యే యే లోకా గమనాగమనే చక్రుస్తే సర్వ్వ ఏవ శిరాంస్యాన్దోల్య నిన్దన్తో జగదుః, రే మన్దిరనాశక రే దినత్రయమధ్యే తన్నిర్మ్మాయక,
30 sauve-toi toi-même en descendant de ta croix.»
అధునాత్మానమ్ అవిత్వా క్రుశాదవరోహ|
31 Les principaux sacrificateurs aussi, avec les scribes, le raillaient entre eux, et disaient: «Il en a sauvé d'autres, et il ne peut se sauver lui-même!
కిఞ్చ ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ తద్వత్ తిరస్కృత్య పరస్పరం చచక్షిరే ఏష పరానావత్ కిన్తు స్వమవితుం న శక్నోతి|
32 Que le Messie, le roi d'Israël descende maintenant de la croix, pour que nous voyions et que nous croyions» Les brigands qui étaient crucifiés avec lui, l'insultaient également.
యదీస్రాయేలో రాజాభిషిక్తస్త్రాతా భవతి తర్హ్యధునైన క్రుశాదవరోహతు వయం తద్ దృష్ట్వా విశ్వసిష్యామః; కిఞ్చ యౌ లోకౌ తేన సార్ద్ధం క్రుశే ఽవిధ్యేతాం తావపి తం నిర్భర్త్సయామాసతుః|
33 A la sixième heure, des ténèbres se répandirent sur tout le pays jusqu’à la neuvième.
అథ ద్వితీయయామాత్ తృతీయయామం యావత్ సర్వ్వో దేశః సాన్ధకారోభూత్|
34 A la neuvième heure, Jésus cria d'une voix forte: «Éloï, Éloï, lema sabachtani, » ce qui signifie: mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m'as-tu abandonné?
తతస్తృతీయప్రహరే యీశురుచ్చైరవదత్ ఏలీ ఏలీ లామా శివక్తనీ అర్థాద్ "హే మదీశ మదీశ త్వం పర్య్యత్యాక్షీః కుతో హి మాం?"
35 Quelques-uns des assistants l'ayant entendu, dirent: «Tenez, il appelle Élie.»
తదా సమీపస్థలోకానాం కేచిత్ తద్వాక్యం నిశమ్యాచఖ్యుః పశ్యైష ఏలియమ్ ఆహూయతి|
36 Il y en eut un qui courut tremper une éponge dans du vinaigre, et l'ayant ajustée à une tige, il lui donna à boire, disant: «Laissez, voyons si Élie viendra l'ôter de la croix.»
తత ఏకో జనో ధావిత్వాగత్య స్పఞ్జే ఽమ్లరసం పూరయిత్వా తం నడాగ్రే నిధాయ పాతుం తస్మై దత్త్వావదత్ తిష్ఠ ఏలియ ఏనమవరోహయితుమ్ ఏతి న వేతి పశ్యామి|
37 Mais Jésus, ayant poussé un grand cri, expira.
అథ యీశురుచ్చైః సమాహూయ ప్రాణాన్ జహౌ|
38 Le voile du temple se déchira en deux, depuis le haut jusqu'en bas.
తదా మన్దిరస్య జవనికోర్ద్వ్వాదధఃర్య్యన్తా విదీర్ణా ద్విఖణ్డాభూత్|
39 Le centurion, qui était en face de Jésus, voyant qu'il avait expiré en jetant un tel cri, dit: «Assurément, cet homme était Fils de Dieu.»
కిఞ్చ ఇత్థముచ్చైరాహూయ ప్రాణాన్ త్యజన్తం తం దృష్ద్వా తద్రక్షణాయ నియుక్తో యః సేనాపతిరాసీత్ సోవదత్ నరోయమ్ ఈశ్వరపుత్ర ఇతి సత్యమ్|
40 Il y avait aussi des femmes qui regardaient de loin, entre autres Marie Madeleine, Marie, mère de Jacques le mineur et de Joses, et Salomé,
తదానీం మగ్దలీనీ మరిసమ్ కనిష్ఠయాకూబో యోసేశ్చ మాతాన్యమరియమ్ శాలోమీ చ యాః స్త్రియో
41 qui suivaient Jésus et l'assistaient, lorsqu'il était en Galilée, et plusieurs autres qui étaient montées avec lui à Jérusalem.
గాలీల్ప్రదేశే యీశుం సేవిత్వా తదనుగామిన్యో జాతా ఇమాస్తదన్యాశ్చ యా అనేకా నార్యో యీశునా సార్ద్ధం యిరూశాలమమాయాతాస్తాశ్చ దూరాత్ తాని దదృశుః|
42 Comme c'était le jour de la préparation, c’est-à-dire, la veille du sabbat,
అథాసాదనదినస్యార్థాద్ విశ్రామవారాత్ పూర్వ్వదినస్య సాయంకాల ఆగత
43 Joseph d'Arimathée arriva sur le soir: c'était un sénateur distingué par ses manières; il attendait, lui aussi, le royaume de Dieu. Il avait osé se rendre auprès de Pilate, pour lui demander le corps de Jésus.
ఈశ్వరరాజ్యాపేక్ష్యరిమథీయయూషఫనామా మాన్యమన్త్రీ సమేత్య పీలాతసవిధం నిర్భయో గత్వా యీశోర్దేహం యయాచే|
44 Pilate, surpris de ce que Jésus était déjà mort, fit venir le centurion et lui demanda s'il y avait longtemps que Jésus était mort;
కిన్తు స ఇదానీం మృతః పీలాత ఇత్యసమ్భవం మత్వా శతసేనాపతిమాహూయ స కదా మృత ఇతి పప్రచ్ఛ|
45 et, sur le rapport du centurion, il accorda gratuitement le cadavre à Joseph.
శతసేమనాపతిముఖాత్ తజ్జ్ఞాత్వా యూషఫే యీశోర్దేహం దదౌ|
46 Alors Joseph, ayant acheté un linceul, descendit Jésus de la croix, l'enveloppa dans le linceul, le déposa dans un sépulcre taillé dans le roc, et roula une pierre à l'entrée du sépulcre.
పశ్చాత్ స సూక్ష్మం వాసః క్రీత్వా యీశోః కాయమవరోహ్య తేన వాససా వేష్టాయిత్వా గిరౌ ఖాతశ్మశానే స్థాపితవాన్ పాషాణం లోఠయిత్వా ద్వారి నిదధే|
47 Marie Madeleine et Marie, mère de Joses, observaient le lieu où l’on mettait le corps.
కిన్తు యత్ర సోస్థాప్యత తత మగ్దలీనీ మరియమ్ యోసిమాతృమరియమ్ చ దదృశతృః|
