Jean 5
1 Après cela, il y eut une fête des Juifs, et Jésus monta à Jérusalem.
μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ιησους εις ιεροσολυμα
2 Or il y a à Jérusalem, près de la porte des Brebis, une piscine appelée en hébreu Bethesda, qui a cinq portiques.
εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθζαθα πεντε στοας εχουσα
3 Là étaient couchés par terre un grand nombre de malades, des aveugles, des boiteux, des gens ayant quelque membre sec. [qui attendaient le bouillonnement de l'eau]
εν ταυταις κατεκειτο πληθος των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων
4 [Car un ange descendait, à certains moments, dans la piscine et agitait l'eau. Le premier donc qui entrait dans l'eau, après qu'elle avait été agitée, était guéri de sa maladie, quelle qu'elle fût.]
5 Il y avait là un homme qui était malade depuis trente-huit ans.
ην δε τις ανθρωπος εκει τριακοντα [και] οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου
6 Jésus le voyant couché, et reconnaissant qu'il était malade depuis longtemps, lui dit: «Tu veux être guéri?»
τουτον ιδων ο ιησους κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι
7 Le malade lui répondit: «Seigneur, je n'ai personne pour me jeter dans la piscine quand l'eau est agitée, et, pendant que j'y vais, un autre descend avant moi.»
απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει
8 Jésus lui dit: «Lève-toi, prends ton lit et marche.»
λεγει αυτω ο ιησους εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
9 Aussitôt cet homme fut guéri: il prit son lit et se mit à marcher. Or c'était un jour de sabbat.
και ευθεως εγενετο υγιης ο ανθρωπος και ηρεν τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα
10 Les Juifs dirent donc à celui qui avait été guéri: «C'est le sabbat, il ne t'est pas permis de porter ton lit.»
ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον {VAR2: σου }
11 Il leur répondit: «Celui qui m'a guéri m'a dit: «Prends ton lit, et marche.»
{VAR1: ος } {VAR2: ο } δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει
12 Ils lui demandèrent: «Qui est cet homme qui t'a dit: Prends et marche?»
ηρωτησαν αυτον τις εστιν ο ανθρωπος ο ειπων σοι αρον και περιπατει
13 Mais le malade l'ignorait, car Jésus s'était esquivé, grâce à la foule qui était en cet endroit.
ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ιησους εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω
14 Plus tard, le trouvant dans le temple, Jésus lui dit: «Te voilà guéri, ne pèche plus, de peur qu'il ne t'arrive quelque chose de pis.»
μετα ταυτα ευρισκει αυτον {VAR1: [ο] } {VAR2: ο } ιησους εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενηται
15 Cet homme alla rapporter aux Juifs que c'était Jésus qui l'avait guéri.
απηλθεν ο ανθρωπος και {VAR1: ειπεν } {VAR2: ανηγγειλεν } τοις ιουδαιοις οτι ιησους εστιν ο ποιησας αυτον υγιη
16 Aussi les Juifs persécutaient-ils Jésus, parce qu'il faisait ces choses le jour du sabbat.
και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιησουν οτι ταυτα εποιει εν σαββατω
17 Mais Jésus leur répondit: «Mon Père agit continuellement, et moi aussi, j'agis.»
ο δε {VAR2: [ιησους] } απεκρινατο αυτοις ο πατηρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι
18 C'est pourquoi les Juifs cherchaient encore plus à le faire mourir, non-seulement parce qu'il violait le sabbat, mais encore parce qu'il disait que Dieu était son propre Père, se faisant égal à Dieu.
δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλα και πατερα ιδιον ελεγεν τον θεον ισον εαυτον ποιων τω θεω
19 Jésus prenant la parole, leur dit: «En vérité, en vérité, je vous dis que le Fils ne peut rien faire de lui-même, s'il ne le voit faire au Père; car ce que le Père fait, le Fils aussi le fait pareillement.
απεκρινατο ουν {VAR1: [ο ιησους] } {VAR2: ο ιησους } και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πατερα ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει
20 Le Père aime le Fils et lui montre tout ce qu'il fait; et il lui montrera des oeuvres plus grandes que celles-là, afin que vous soyez dans l'étonnement.
ο γαρ πατηρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε
21 Car, de même que le Père ressuscite les morts et donne la vie, de même le Fils donne la vie à qui il veut.
ωσπερ γαρ ο πατηρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτως και ο υιος ους θελει ζωοποιει
22 Le Père même ne juge personne, mais il a remis au Fils le jugement tout entier, afin que tous honorent le Fils comme ils honorent le Père.
ουδε γαρ ο πατηρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υιω
23 Celui qui n'honore point le Fils, n'honore point le Père qui l'a envoyé.
ινα παντες τιμωσιν τον υιον καθως τιμωσιν τον πατερα ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πατερα τον πεμψαντα αυτον
24 En vérité, en vérité, je vous le dis, celui qui écoute ma parole, et qui croit en celui qui m'a envoyé, a la vie éternelle; et il n'est point amené en jugement, mais il est passé de la mort à la vie. (aiōnios g166)
αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην (aiōnios g166)
25 En vérité, en vérité, je vous le dis, l'heure vient, et elle est déjà venue, où les morts entendront la voix du Fils de Dieu, et ceux qui l'auront entendue vivront;
αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσουσιν της φωνης του υιου του θεου και οι ακουσαντες ζησουσιν
26 car, de même que le Père a la vie en lui-même, de même il a donné au Fils d'avoir la vie en lui-même.
ωσπερ γαρ ο πατηρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως και τω υιω εδωκεν ζωην εχειν εν εαυτω
27 Il lui a même donné le pouvoir d'exercer le jugement, parce qu'il est un fils d'homme.
και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι υιος ανθρωπου εστιν
28 Ne vous en étonnez point, car l'heure vient, où tous ceux qui sont dans les sépulcres entendront sa voix, et en sortiront:
μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσουσιν της φωνης αυτου
29 ceux qui auront fait le bien ressusciteront pour la vie, ceux qui auront fait le mal ressusciteront pour la condamnation.
και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι {VAR2: δε } τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως
30 Je ne puis rien faire de moi-même; je juge selon que j'entends; et mon jugement est juste, parce que je ne cherche pas ma volonté, mais la volonté de celui qui m'a envoyé.
ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με
31 Si c'est moi qui rends témoignage de moi-même, mon témoignage n'est pas vrai.
εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης
32 Il y en a un autre qui rend témoignage de moi, et je sais que le témoignage qu'il me rend est vrai.
αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου
33 Vous avez envoyé vers Jean, et il a rendu témoignage à la vérité.
υμεις απεσταλκατε προς ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τη αληθεια
34 Pour moi, je n'emprunte pas le témoignage d'un homme, mais ce que je vous en dis. c'est afin que vous soyez sauvés.
εγω δε ου παρα ανθρωπου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε
35 Jean était la lampe qui brûle et luit, mais vous n'avez voulu vous réjouir qu'un moment à sa lumière.
εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου
36 Pour moi, j'ai un témoignage qui est supérieur à celui de Jean, ce sont les oeuvres que mon Père m'a donné d'accomplir: ces oeuvres mêmes rendent témoignage de moi, elles attestent que mon Père m'a envoyé.
εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πατηρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πατηρ με απεσταλκεν
37 Et le Père, qui m'a envoyé, a rendu lui-même témoignage de moi: sa voix, vous ne l'avez jamais entendue; sa face, vous ne l'avez jamais vue;
και ο πεμψας με πατηρ εκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε
38 et sa parole... vous ne la gardez pas en vous, puisque vous ne croyez pas en celui qu'il a envoyé.
και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε
39 Vous sondez les Écritures, parce que vous pensez y trouver la vie éternelle, et ce sont elles qui rendent témoignage de moi; (aiōnios g166)
εραυνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου (aiōnios g166)
40 mais vous ne voulez pas venir à moi pour avoir la vie.
και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε
41 Je ne demande pas ma gloire aux hommes;
δοξαν παρα ανθρωπων ου λαμβανω
42 mais je vous connais, je sais que vous n'avez pas en vous l'amour de Dieu.
αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην του θεου ουκ εχετε εν εαυτοις
43 Je suis venu au nom de mon Père, et vous ne me recevez pas; si un autre vient en son propre nom, vous le recevrez.
εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πατρος μου και ου λαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λημψεσθε
44 Comment pouvez-vous croire, vous qui tirez votre gloire les uns des autres et qui ne recherchez pas la gloire qui vient de Dieu seul.
πως δυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες και την δοξαν την παρα του μονου {VAR1: [θεου] } {VAR2: θεου } ου ζητειτε
45 Ne pensez pas que ce soit moi qui doive vous accuser devant le Père; votre accusateur, c'est Moïse, en qui vous avez mis votre espérance,
μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πατερα εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε
46 car si vous croyiez Moïse, vous me croiriez, parce qu'il a parlé de moi;
ει γαρ επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν
47 mais si vous n'ajoutez pas foi à ses écrits, comment ajouteriez-vous foi à mes paroles?»
ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσετε
