< Actes 3 >

1 Pierre et Jean montaient ensemble au temple, à l'heure de la prière: c'était la neuvième heure du jour.
πετρος δε και ιωαννης ανεβαινον εις το ιερον επι την ωραν της προσευχης την ενατην
2 Il y avait à la porte du temple, appelée la Belle Porte, un homme boiteux de naissance qui s'y faisait transporter et poser chaque jour, pour demander l'aumône à ceux qui entraient.
και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον
3 Cet homme voyant Pierre et Jean qui allaient entrer dans le temple, leur demanda l'aumône.
ος ιδων πετρον και ιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην λαβειν
4 Pierre ayant fixé les yeux sur lui, ainsi que Jean, dit: «Regarde-nous.»
ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας
5 Il les regarda attentivement, s'attendant à recevoir d'eux quelque chose.
ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν
6 Mais Pierre lui dit: «Je n'ai ni argent, ni or; mais ce que j'ai, je te le donne: au nom de Jésus-Christ de Nazareth, lève-toi et marche.»
ειπεν δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου {VAR2: [εγειρε και] } περιπατει
7 Et l'ayant pris par la main droite, il le fit lever. A l'instant, les plantes et les chevilles de ses pieds furent affermies;
και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν αυτον παραχρημα δε εστερεωθησαν αι βασεις αυτου και τα σφυδρα
8 il se leva d'un saut, se tint debout, et marcha; puis il entra avec eux dans le temple, marchant, sautant, et louant Dieu.
και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος και αινων τον θεον
9 Tout le peuple le vit marcher et louer Dieu.
και ειδεν πας ο λαος αυτον περιπατουντα και αινουντα τον θεον
10 Ils reconnurent que c'était lui qui était assis à la Belle Porte du temple pour demander l'aumône, et ils furent remplis de surprise et d'étonnement de ce qui lui était arrivé.
επεγινωσκον δε αυτον οτι {VAR1: ουτος } {VAR2: αυτος } ην ο προς την ελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω
11 Comme cet homme ne quittait pas Pierre et Jean, tout le peuple accourut vers eux au portique appelé Portique de Salomon: la foule était en stupéfaction.
κρατουντος δε αυτου τον πετρον και τον ιωαννην συνεδραμεν πας ο λαος προς αυτους επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντος εκθαμβοι
12 A cette vue, Pierre dit au peuple: «Israélites, pourquoi cet homme est-il pour vous un sujet d'étonnement? pourquoi tenez-vous les yeux fixés sur nous, comme si c'était par notre propre puissance ou par notre piété que nous l'eussions fait marcher?
ιδων δε ο πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον
13 Le Dieu d'Abraham, d'Isaac et de Jacob, le Dieu de nos pères a glorifié son serviteur Jésus, que vous avez livré et renié devant Pilate, qui penchait pour qu'on le relâchât;
ο θεος αβρααμ και {VAR1: ισαακ και } {VAR2: [ο θεος] ισαακ και [ο θεος] } ιακωβ ο θεος των πατερων ημων εδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε και ηρνησασθε κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυειν
14 mais vous, vous avez renié le Saint et le Juste, et vous avez sollicité la grâce d'un meurtrier.
υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν
15 Vous avez fait mourir l'auteur de la vie, que Dieu a ressuscité des morts, comme nous en sommes témoins.
τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμεν
16 C'est par la foi en son nom que ce nom a affermi l'homme que vous voyez et que vous connaissez, et c'est la foi, dont nous lui sommes redevables, qui a donné à cet impotent cette complète guérison, en présence de vous tous.
και {VAR2: επι } τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων
17 Je sais bien, frères, que vous avez agi par ignorance, aussi bien que vos magistrats;
και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε ωσπερ και οι αρχοντες υμων
18 mais Dieu a accompli de la sorte ce qu'il avait annoncé par la bouche de tous ses prophètes, que son Oint devait souffrir.
ο δε θεος α προκατηγγειλεν δια στοματος παντων των προφητων παθειν τον χριστον αυτου επληρωσεν ουτως
19 Repentez-vous donc, et vous convertissez, pour que vos péchés soient effacés, afin que les temps de rafraîchissement viennent de la part du Seigneur,
μετανοησατε ουν και επιστρεψατε {VAR1: προς } {VAR2: εις } το εξαλειφθηναι υμων τας αμαρτιας
20 et qu'il envoie celui dont il a disposé pour vous, Jésus-Christ,
οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου και αποστειλη τον προκεχειρισμενον υμιν χριστον ιησουν
21 que le ciel doit recevoir jusqu’à l'époque de la restauration universelle, dont Dieu a parlé de toute ancienneté par la bouche de ses saints prophètes. (aiōn g165)
ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος των αγιων απ αιωνος αυτου προφητων (aiōn g165)
22 Moïse a dit: «Le Seigneur votre Dieu vous suscitera d'entre vos frères un prophète comme moi; vous l’écouterez dans tout ce qu’il vous dira.
μωυσης μεν ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος {VAR2: υμων } εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας
23 Quiconque n'écoutera pas ce prophète sera retranché du milieu du peuple.»
εσται δε πασα ψυχη ητις εαν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολεθρευθησεται εκ του λαου
24 Puis, depuis Samuel et successivement, tous les prophètes qui ont parlé, ont aussi annoncé ces temps-là.
και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησαν και κατηγγειλαν τας ημερας ταυτας
25 Vous êtes, vous, les fils des prophètes et de l’alliance que Dieu a traitée avec nos pères, en disant à Abraham: «Toutes les familles de la terre seront bénies en ta postérité.»
υμεις εστε οι υιοι των προφητων και της διαθηκης ης {VAR1: ο θεος διεθετο } {VAR2: διεθετο ο θεος } προς τους πατερας υμων λεγων προς αβρααμ και εν τω σπερματι σου {VAR1: ευλογηθησονται } {VAR2: (ενευλογηθησονται) } πασαι αι πατριαι της γης
26 C'est à vous, tout d'abord, que Dieu; après avoir suscité son Serviteur, l'a envoyé pour vous bénir, et détourner chacun de vous de ses iniquités.»
υμιν πρωτον αναστησας ο θεος τον παιδα αυτου απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων {VAR1: [υμων] } {VAR2: υμων }

< Actes 3 >