Actes 13

1 Il y avait dans l'église d'Antioche des prophètes et des docteurs, Barnabas, Syméon dit Niger, Lucius de Cyrène, ainsi que Manahem, qui avait été élevé avec Hérode le Tétrarque, et Saul.

১অপরঞ্চ বর্ণব্বাঃ, শিমোন্ যং নিগ্রং ৱদন্তি, কুরীনীযলূকিযো হেরোদা রাজ্ঞা সহ কৃতৱিদ্যাভ্যাসো মিনহেম্, শৌলশ্চৈতে যে কিযন্তো জনা ভৱিষ্যদ্ৱাদিন উপদেষ্টারশ্চান্তিযখিযানগরস্থমণ্ডল্যাম্ আসন্,

2 Pendant qu'ils rendaient leur culte au Seigneur et qu'ils jeûnaient, le Saint-Esprit dit: «Mettez-moi à part Barnabas et Saul pour l'oeuvre à laquelle je les ai appelés.»

২তে যদোপৱাসং কৃৎৱেশ্ৱরম্ অসেৱন্ত তস্মিন্ সমযে পৱিত্র আত্মা কথিতৱান্ অহং যস্মিন্ কর্ম্মণি বর্ণব্বাশৈলৌ নিযুক্তৱান্ তৎকর্ম্ম কর্ত্তুং তৌ পৃথক্ কুরুত|

3 Alors, après qu'ils eurent jeûné et prié, ils leur imposèrent les mains, et les laissèrent aller.

৩ততস্তৈরুপৱাসপ্রার্থনযোঃ কৃতযোঃ সতোস্তে তযো র্গাত্রযো র্হস্তার্পণং কৃৎৱা তৌ ৱ্যসৃজন্|

4 Pour eux, envoyés par le Saint-Esprit, ils descendirent à Séleucie, et de là ils firent voile pour l'île de Chypre.

৪ততঃ পরং তৌ পৱিত্রেণাত্মনা প্রেরিতৌ সন্তৌ সিলূকিযানগরম্ উপস্থায সমুদ্রপথেন কুপ্রোপদ্ৱীপম্ অগচ্ছতাং|

5 Arrivés à Salamine, ils annoncèrent la parole de Dieu dans les synagogues des Juifs: Jean les accompagnait en qualité d'aide.

৫ততঃ সালামীনগরম্ উপস্থায তত্র যিহূদীযানাং ভজনভৱনানি গৎৱেশ্ৱরস্য কথাং প্রাচারযতাং; যোহনপি তৎসহচরোঽভৱৎ|

6 Après avoir parcouru toute l'île jusqu’à Paphos, ils trouvèrent un certain personnage, magicien, faux prophète juif, nommé Bar-jésus,

৬ইত্থং তে তস্যোপদ্ৱীপস্য সর্ৱ্ৱত্র ভ্রমন্তঃ পাফনগরম্ উপস্থিতাঃ; তত্র সুৱিৱেচকেন সর্জিযপৌলনাম্না তদ্দেশাধিপতিনা সহ ভৱিষ্যদ্ৱাদিনো ৱেশধারী বর্যীশুনামা যো মাযাৱী যিহূদী আসীৎ তং সাক্ষাৎ প্রাপ্তৱতঃ|

7 qui vivait auprès du proconsul Sergius Paulus, homme de sens. Le proconsul, ayant fait appeler Barnabas et Saul, témoigna le désir d'entendre la parole de Dieu;

৭তদ্দেশাধিপ ঈশ্ৱরস্য কথাং শ্রোতুং ৱাঞ্ছন্ পৌলবর্ণব্বৌ ন্যমন্ত্রযৎ|

8 mais Elymas, le mage (car c'est ce que signifie ce nom) leur faisait opposition et cherchait à détourner le proconsul de la foi.

৮কিন্ত্ৱিলুমা যং মাযাৱিনং ৱদন্তি স দেশাধিপতিং ধর্ম্মমার্গাদ্ বহির্ভূতং কর্ত্তুম্ অযতত|

9 Saul, qui s'appelle aussi Paul, rempli du Saint-Esprit, l'ayant regardé fixement, lui dit:

৯তস্মাৎ শোলোঽর্থাৎ পৌলঃ পৱিত্রেণাত্মনা পরিপূর্ণঃ সন্ তং মাযাৱিনং প্রত্যনন্যদৃষ্টিং কৃৎৱাকথযৎ,

10 «Homme plein de toute sorte de ruse et de toute sorte de fourberie, fils du diable, ennemi de toute justice, ne cesseras-tu pas de pervertir les voies du Seigneur, qui sont droites?

১০হে নরকিন্ ধর্ম্মদ্ৱেষিন্ কৌটিল্যদুষ্কর্ম্মপরিপূর্ণ, ৎৱং কিং প্রভোঃ সত্যপথস্য ৱিপর্য্যযকরণাৎ কদাপি ন নিৱর্ত্তিষ্যসে?

11 Mais voici, la main du Seigneur va s'appesantir sur toi, et tu seras aveugle, privé pour un temps de la vue du soleil.» Soudain, l'obscurité et les ténèbres tombèrent sur lui, et, allant de droite et de gauche, il cherchait quelqu'un pour le conduire.

১১অধুনা পরমেশ্ৱরস্তৱ সমুচিতং করিষ্যতি তেন কতিপযদিনানি ৎৱম্ অন্ধঃ সন্ সূর্য্যমপি ন দ্রক্ষ্যসি| তৎক্ষণাদ্ রাত্রিৱদ্ অন্ধকারস্তস্য দৃষ্টিম্ আচ্ছাদিতৱান্; তস্মাৎ তস্য হস্তং ধর্ত্তুং স লোকমন্ৱিচ্ছন্ ইতস্ততো ভ্রমণং কৃতৱান্|

12 Alors le proconsul, témoin de cet événement, embrassa la foi: il était frappé de la doctrine du Seigneur.

১২এনাং ঘটনাং দৃষ্ট্ৱা স দেশাধিপতিঃ প্রভূপদেশাদ্ ৱিস্মিত্য ৱিশ্ৱাসং কৃতৱান্|

13 Paul et ses compagnons s'embarquèrent à Paphos et vinrent à Perge en Pamphylie. Jean les quitta et s'en retourna à Jérusalem.

১৩তদনন্তরং পৌলস্তৎসঙ্গিনৌ চ পাফনগরাৎ প্রোতং চালযিৎৱা পম্ফুলিযাদেশস্য পর্গীনগরম্ অগচ্ছন্ কিন্তু যোহন্ তযোঃ সমীপাদ্ এত্য যিরূশালমং প্রত্যাগচ্ছৎ|

14 Pour eux, étant partis de Perge, ils se rendirent à Antioche en Pisidie, et, étant entrés dans la synagogue le jour du sabbat, ils y prirent place.

১৪পশ্চাৎ তৌ পর্গীতো যাত্রাং কৃৎৱা পিসিদিযাদেশস্য আন্তিযখিযানগরম্ উপস্থায ৱিশ্রামৱারে ভজনভৱনং প্রৱিশ্য সমুপাৱিশতাং|

15 Après la lecture de la Loi et des Prophètes, les chefs de la synagogue leur firent dire: «Frères, si vous avez quelques mots d'exhortation à adresser au peuple, parlez.»

১৫ৱ্যৱস্থাভৱিষ্যদ্ৱাক্যযোঃ পঠিতযোঃ সতো র্হে ভ্রাতরৌ লোকান্ প্রতি যুৱযোঃ কাচিদ্ উপদেশকথা যদ্যস্তি তর্হি তাং ৱদতং তৌ প্রতি তস্য ভজনভৱনস্যাধিপতযঃ কথাম্ এতাং কথযিৎৱা প্রৈষযন্|

16 Paul se leva, et, ayant fait signe de la main, il dit: «Israélites, et vous qui craignez Dieu, écoutez:

১৬অতঃ পৌল উত্তিষ্ঠন্ হস্তেন সঙ্কেতং কুর্ৱ্ৱন্ কথিতৱান্ হে ইস্রাযেলীযমনুষ্যা ঈশ্ৱরপরাযণাঃ সর্ৱ্ৱে লোকা যূযম্ অৱধদ্ধং|

17 Le Dieu de ce peuple choisit autrefois nos pères, et éleva bien haut ce peuple pendant son séjour au pays d'Egypte; puis, il l'en tira par la puissance de son bras,

১৭এতেষামিস্রাযেল্লোকানাম্ ঈশ্ৱরোঽস্মাকং পূর্ৱ্ৱপরুষান্ মনোনীতান্ কৎৱা গৃহীতৱান্ ততো মিসরি দেশে প্রৱসনকালে তেষামুন্নতিং কৃৎৱা তস্মাৎ স্ৱীযবাহুবলেন তান্ বহিঃ কৃৎৱা সমানযৎ|

18 et durant quarante ans environ, il en prit soin au désert.

১৮চৎৱারিংশদ্ৱৎসরান্ যাৱচ্চ মহাপ্রান্তরে তেষাং ভরণং কৃৎৱা

19 Après avoir détruit sept nations dans le pays de Canaan, il le mit en possession de leur territoire.

১৯কিনান্দেশান্তর্ৱ্ৱর্ত্তীণি সপ্তরাজ্যানি নাশযিৎৱা গুটিকাপাতেন তেষু সর্ৱ্ৱদেশেষু তেভ্যোঽধিকারং দত্তৱান্|

20 Ensuite, durant quatre cent cinquante ans environ, il leur donna des juges jusqu’à Samuel le prophète.

২০পঞ্চাশদধিকচতুঃশতেষু ৱৎসরেষু গতেষু চ শিমূযেল্ভৱিষ্যদ্ৱাদিপর্য্যন্তং তেষামুপরি ৱিচারযিতৃন্ নিযুক্তৱান্|

21 Ils demandèrent alors un roi, et Dieu leur donna Saul, fils de Kis, de la tribu de Benjamin, qui régna quarante ans;

২১তৈশ্চ রাজ্ঞি প্রার্থিতে, ঈশ্ৱরো বিন্যামীনো ৱংশজাতস্য কীশঃ পুত্রং শৌলং চৎৱারিংশদ্ৱর্ষপর্য্যন্তং তেষামুপরি রাজানং কৃতৱান্|

22 puis, l'ayant retiré, il leur suscita pour roi David, à qui il a rendu témoignage, disant: «J'ai trouvé David fils d'Issai, homme selon mon coeur, qui exécutera toutes mes volontés.»

২২পশ্চাৎ তং পদচ্যুতং কৃৎৱা যো মদিষ্টক্রিযাঃ সর্ৱ্ৱাঃ করিষ্যতি তাদৃশং মম মনোভিমতম্ একং জনং যিশযঃ পুত্রং দাযূদং প্রাপ্তৱান্ ইদং প্রমাণং যস্মিন্ দাযূদি স দত্তৱান্ তং দাযূদং তেষামুপরি রাজৎৱং কর্ত্তুম্ উৎপাদিতৱান|

23 C'est de la postérité de ce prince que Dieu, selon sa promesse, a donné à Israël un Sauveur, savoir Jésus.

২৩তস্য স্ৱপ্রতিশ্রুতস্য ৱাক্যস্যানুসারেণ ইস্রাযেল্লোকানাং নিমিত্তং তেষাং মনুষ্যাণাং ৱংশাদ্ ঈশ্ৱর একং যীশুং (ত্রাতারম্) উদপাদযৎ|

24 Immédiatement avant sa venue, Jean avait prêché le baptême de la repentance à tout le peuple d'Israël,

২৪তস্য প্রকাশনাৎ পূর্ৱ্ৱং যোহন্ ইস্রাযেল্লোকানাং সন্নিধৌ মনঃপরাৱর্ত্তনরূপং মজ্জনং প্রাচারযৎ|

25 et, arrivé au terme de sa course, il disait: «Qui pensez-vous que je sois? Je ne suis pas le Messie. Mais voici, il vient après moi, celui dont je ne suis pas digne de délier les sandales.»

২৫যস্য চ কর্ম্মণো ভারং প্রপ্তৱান্ যোহন্ তন্ নিষ্পাদযন্ এতাং কথাং কথিতৱান্, যূযং মাং কং জনং জানীথ? অহম্ অভিষিক্তত্রাতা নহি, কিন্তু পশ্যত যস্য পাদযোঃ পাদুকযো র্বন্ধনে মোচযিতুমপি যোগ্যো ন ভৱামি তাদৃশ একো জনো মম পশ্চাদ্ উপতিষ্ঠতি|

26 Mes frères, c'est à vous, descendants d'Abraham, et à ceux d'entre vous qui craignent Dieu, que cette parole de salut est envoyée.

২৬হে ইব্রাহীমো ৱংশজাতা ভ্রাতরো হে ঈশ্ৱরভীতাঃ সর্ৱ্ৱলোকা যুষ্মান্ প্রতি পরিত্রাণস্য কথৈষা প্রেরিতা|

27 Pour les habitants de Jérusalem et leurs magistrats, ils n'ont point reconnu Jésus, et, en le jugeant, ils ont accompli la voix des prophètes, qui se lisent tous les sabbats.

২৭যিরূশালম্নিৱাসিনস্তেষাম্ অধিপতযশ্চ তস্য যীশোঃ পরিচযং ন প্রাপ্য প্রতিৱিশ্রামৱারং পঠ্যমানানাং ভৱিষ্যদ্ৱাদিকথানাম্ অভিপ্রাযম্ অবুদ্ধ্ৱা চ তস্য ৱধেন তাঃ কথাঃ সফলা অকুর্ৱ্ৱন্|

28 Quoiqu'ils n'aient trouvé en lui aucun crime qui méritât la mort, ils ont demandé à Pilate de le faire mourir.

২৮প্রাণহননস্য কমপি হেতুম্ অপ্রাপ্যাপি পীলাতস্য নিকটে তস্য ৱধং প্রার্থযন্ত|

29 Mais, quand ils eurent accompli tout ce qui est écrit à son sujet, on l'ôta delà croix, et on le plaça dans un sépulcre;

২৯তস্মিন্ যাঃ কথা লিখিতাঃ সন্তি তদনুসারেণ কর্ম্ম সম্পাদ্য তং ক্রুশাদ্ অৱতার্য্য শ্মশানে শাযিতৱন্তঃ|

30 et Dieu l'a ressuscité des morts.

৩০কিন্ত্ৱীশ্ৱরঃ শ্মশানাৎ তমুদস্থাপযৎ,

31 Il est apparu, pendant plusieurs jours de suite, à ceux qui étaient montés avec lui de Galilée a Jérusalem, eux qui lui servent maintenant de témoins auprès du peuple.

৩১পুনশ্চ গালীলপ্রদেশাদ্ যিরূশালমনগরং তেন সার্দ্ধং যে লোকা আগচ্ছন্ স বহুদিনানি তেভ্যো দর্শনং দত্তৱান্, অতস্ত ইদানীং লোকান্ প্রতি তস্য সাক্ষিণঃ সন্তি|

32 Et nous, nous vous annonçons que cette promesse faite à nos pères,

৩২অস্মাকং পূর্ৱ্ৱপুরুষাণাং সমক্ষম্ ঈশ্ৱরো যস্মিন্ প্রতিজ্ঞাতৱান্ যথা, ৎৱং মে পুত্রোসি চাদ্য ৎৱাং সমুত্থাপিতৱানহম্|

33 Dieu l’a accomplie pour nous, leurs enfants, en ressuscitant Jésus, ainsi qu'il est écrit au Psaume premier: «Tu es mon Fils; c'est moi qui j’ai engendré aujourd'hui.»

৩৩ইদং যদ্ৱচনং দ্ৱিতীযগীতে লিখিতমাস্তে তদ্ যীশোরুত্থানেন তেষাং সন্তানা যে ৱযম্ অস্মাকং সন্নিধৌ তেন প্রত্যক্ষী কৃতং, যুষ্মান্ ইমং সুসংৱাদং জ্ঞাপযামি|

34 Que Dieu l’ait ressuscité des morts, pour qu'il ne retournât plus à la corruption, c'est ce qu'il a dit en ces termes: «Je vous donnerai les choses saintes promises à David, lesquelles sont certaines.»

৩৪পরমেশ্ৱরেণ শ্মশানাদ্ উত্থাপিতং তদীযং শরীরং কদাপি ন ক্ষেষ্যতে, এতস্মিন্ স স্ৱযং কথিতৱান্ যথা দাযূদং প্রতি প্রতিজ্ঞাতো যো ৱরস্তমহং তুভ্যং দাস্যামি|

35 C'est ce qu'il dit encore dans un autre Psaume: «Tu ne laisseras pas ton Saint voir la corruption; »

৩৫এতদন্যস্মিন্ গীতেঽপি কথিতৱান্| স্ৱকীযং পুণ্যৱন্তং ৎৱং ক্ষযিতুং ন চ দাস্যসি|

36 en effet, tandis que David, après avoir, pour sa propre génération, servi les desseins de Dieu, s'est endormi, a été recueilli avec ses pères et a vu la corruption,

৩৬দাযূদা ঈশ্ৱরাভিমতসেৱাযৈ নিজাযুষি ৱ্যযিতে সতি স মহানিদ্রাং প্রাপ্য নিজৈঃ পূর্ৱ্ৱপুরুষৈঃ সহ মিলিতঃ সন্ অক্ষীযত;

37 celui que Dieu a ressuscité, n'a pas vu la corruption.

৩৭কিন্তু যমীশ্ৱরঃ শ্মশানাদ্ উদস্থাপযৎ স নাক্ষীযত|

38 Sachez donc, mes frères, que c'est par ce Jésus que le pardon des péchés vous est annoncé,

৩৮অতো হে ভ্রাতরঃ, অনেন জনেন পাপমোচনং ভৱতীতি যুষ্মান্ প্রতি প্রচারিতম্ আস্তে|

39 et que tout homme qui Croit, trouve en lui la justification de tout ce dont vous ne pouviez être justifiés par la loi de Moïse.

৩৯ফলতো মূসাৱ্যৱস্থযা যূযং যেভ্যো দোষেভ্যো মুক্তা ভৱিতুং ন শক্ষ্যথ তেভ্যঃ সর্ৱ্ৱদোষেভ্য এতস্মিন্ জনে ৱিশ্ৱাসিনঃ সর্ৱ্ৱে মুক্তা ভৱিষ্যন্তীতি যুষ্মাভি র্জ্ঞাযতাং|

40 Prenez donc garde qu'il ne vous arrive ce qui est dit dans les Prophètes:

৪০অপরঞ্চ| অৱজ্ঞাকারিণো লোকাশ্চক্ষুরুন্মীল্য পশ্যত| তথৈৱাসম্ভৱং জ্ঞাৎৱা স্যাত যূযং ৱিলজ্জিতাঃ| যতো যুষ্মাসু তিষ্ঠৎসু করিষ্যে কর্ম্ম তাদৃশং| যেনৈৱ তস্য ৱৃত্তান্তে যুষ্মভ্যং কথিতেঽপি হি| যূযং ন তন্তু ৱৃত্তান্তং প্রত্যেষ্যথ কদাচন||

41 «Contempteurs, voyez!... soyez étonnés et disparaissez; car je vais faire une oeuvre en votre temps, une oeuvre que vous ne croiriez point, quand on vous la raconterait.»

৪১যেযং কথা ভৱিষ্যদ্ৱাদিনাং গ্রন্থেষু লিখিতাস্তে সাৱধানা ভৱত স কথা যথা যুষ্মান্ প্রতি ন ঘটতে|

42 A leur sortie, on les pria de parler sur le même sujet au sabbat suivant.

৪২যিহূদীযভজনভৱনান্ নির্গতযোস্তযো র্ভিন্নদেশীযৈ র্ৱক্ষ্যমাণা প্রার্থনা কৃতা, আগামিনি ৱিশ্রামৱারেঽপি কথেযম্ অস্মান্ প্রতি প্রচারিতা ভৱৎৱিতি|

43 Quand l'assemblée se sépara, plusieurs Juifs et plusieurs prosélytes pieux accompagnèrent Paul et Barnabas, qui, en s'entretenant avec eux, leur persuadèrent de demeurer attachés à la grâce de Dieu.

৪৩সভাযা ভঙ্গে সতি বহৱো যিহূদীযলোকা যিহূদীযমতগ্রাহিণো ভক্তলোকাশ্চ বর্ণব্বাপৌলযোঃ পশ্চাদ্ আগচ্ছন্, তেন তৌ তৈঃ সহ নানাকথাঃ কথযিৎৱেশ্ৱরানুগ্রহাশ্রযে স্থাতুং তান্ প্রাৱর্ত্তযতাং|

44 Le sabbat suivant, presque toute la ville se rassembla pour entendre la parole de Dieu.

৪৪পরৱিশ্রামৱারে নগরস্য প্রাযেণ সর্ৱ্ৱে লাকা ঈশ্ৱরীযাং কথাং শ্রোতুং মিলিতাঃ,

45 La vue de cette foule remplit les Juifs d'une violente haine; ils contredisaient ce que Paul avançait, ajoutant aux contradictions les injures.

৪৫কিন্তু যিহূদীযলোকা জননিৱহং ৱিলোক্য ঈর্ষ্যযা পরিপূর্ণাঃ সন্তো ৱিপরীতকথাকথনেনেশ্ৱরনিন্দযা চ পৌলেনোক্তাং কথাং খণ্ডযিতুং চেষ্টিতৱন্তঃ|

46 Paul et Barnabas leur dirent tout ouvertement: «C'est bien à vous qu'il fallait d'abord annoncer la parole de Dieu; mais, puisque vous la repoussez, et que, vous-mêmes, vous ne vous jugez pas dignes de la vie éternelle, eh bien! nous nous tournons vers les Gentils; (aiōnios g166)

৪৬ততঃ পৌলবর্ণব্বাৱক্ষোভৌ কথিতৱন্তৌ প্রথমং যুষ্মাকং সন্নিধাৱীশ্ৱরীযকথাযাঃ প্রচারণম্ উচিতমাসীৎ কিন্তুং তদগ্রাহ্যৎৱকরণেন যূযং স্ৱান্ অনন্তাযুষোঽযোগ্যান্ দর্শযথ, এতৎকারণাদ্ ৱযম্ অন্যদেশীযলোকানাং সমীপং গচ্ছামঃ| (aiōnios g166)

47 car c'est ainsi que le Seigneur nous l’a ordonné: «Je t'ai établi pour servir de lumière aux Gentils, pour porter le salut jusqu'au bout de la terre.»

৪৭প্রভুরস্মান্ ইত্থম্ আদিষ্টৱান্ যথা, যাৱচ্চ জগতঃ সীমাং লোকানাং ত্রাণকারণাৎ| মযান্যদেশমধ্যে ৎৱং স্থাপিতো ভূঃ প্রদীপৱৎ||

48 Les Gentils, qui les entendaient, étaient dans la joie, et glorifiaient la parole du Seigneur. Et tous ceux qui étaient disposés pour la vie éternelle, crurent. (aiōnios g166)

৪৮তদা কথামীদৃশীং শ্রুৎৱা ভিন্নদেশীযা আহ্লাদিতাঃ সন্তঃ প্রভোঃ কথাং ধন্যাং ধন্যাম্ অৱদন্, যাৱন্তো লোকাশ্চ পরমাযুঃ প্রাপ্তিনিমিত্তং নিরূপিতা আসন্ তে ৱ্যশ্ৱসন্| (aiōnios g166)

49 La parole du Seigneur se propageait par tout le pays.

৪৯ইত্থং প্রভোঃ কথা সর্ৱ্ৱেদেশং ৱ্যাপ্নোৎ|

50 Mais les Juifs ayant excité les grandes dames dévotes et les principaux de la ville, provoquèrent une persécution contre Paul et Barnabas, et les firent chasser de leur territoire.

৫০কিন্তু যিহূদীযা নগরস্য প্রধানপুরুষান্ সম্মান্যাঃ কথিপযা ভক্তা যোষিতশ্চ কুপ্রৱৃত্তিং গ্রাহযিৎৱা পৌলবর্ণব্বৌ তাডযিৎৱা তস্মাৎ প্রদেশাদ্ দূরীকৃতৱন্তঃ|

51 Les apôtres, ayant secoué contre eux la poussière de leurs pieds, se rendirent à Icône.

৫১অতঃ কারণাৎ তৌ নিজপদধূলীস্তেষাং প্রাতিকূল্যেন পাতযিৎৱেকনিযং নগরং গতৌ|

52 Toutefois les disciples étaient remplis de joie et d'esprit saint.

৫২ততঃ শিষ্যগণ আনন্দেন পৱিত্রেণাত্মনা চ পরিপূর্ণোভৱৎ|