< 2 Corinthiens 12 >

1 Il faut se glorifier... cela ne m'est pas bon, car j'en viendrai aux visions et aux révélations du Seigneur.
پێویستە بەردەوام بم لە شانازیکردن. هەرچەندە هیچ بەدەست ناهێنم، بەڵام بۆ بینینی یەزدان و ئاشکراکراوی ئەو دێم.
2 Je connais un homme en Christ, qui, il y a quatorze ans, fut ravi jusqu'au troisième ciel (si ce fut avec son corps ou sans corps, je ne sais; Dieu le sait),
مرۆڤێک دەناسم کە لەگەڵ مەسیحدا ببووە یەک، پێش چواردە ساڵ خودا بردی بۆ ئاسمانی سێیەم. جا بە جەستەوە یاخود بێ جەستە، نازانم، خودا دەزانێت.
3 et je sais que cet homme-là (si ce fut avec son corps ou sans son corps, je ne sais; Dieu le sait)
دەزانم ئەو مرۆڤە، بە جەستەوە یاخود بێ جەستە، نازانم، خودا دەزانێت،
4 fut enlevé dans le paradis, et qu'il entendit des mystères qu'il n'est pas permis à un homme de révéler.
بۆ بەهەشت بردرا، قسەیەکی بیست کە دەرنابڕدرێت و مرۆڤ نابێت باسی بکات.
5 Je me glorifierai pour cet homme-là, mais pour ce qui est de ma personne, je ne me ferai gloire que de mes faiblesses.
شانازی بەو کەسەوە دەکەم، بەڵام شانازی بە خۆمەوە ناکەم، مەگەر بە لاوازییەکانم نەبێت،
6 Ce n'est pas que si je voulais me glorifier, je fusse un insensé, car je dirais la vérité; mais je m'en abstiens dans la crainte qu'on ne se fasse de moi une idée supérieure à celle que produit ma vue ou ma parole.
چونکە ئەگەر بمەوێت شانازی بکەم، گێل نابم، چونکە ڕاستی دەڵێم، بەڵام خۆم دەپارێزم نەوەک یەکێک وا لە من بگات زیاتر لەوەی دەمبینن و لێم دەبیستن.
7 D'ailleurs, pour que je ne vienne pas à m'enorgueillir de la sublimité de ces révélations, il m'a été donné une écharde pour la chair, un ange de Satan pour me frapper.
بۆ ئەوەی بە گەورەیی ئەو بینینانەی بۆم ئاشکرا کران لووتبەرز نەبم، لە جەستەدا دڕکێکم درایێ، وەک ئەوەی لەلایەن شەیتانەوە نێردرابێت تاکو ئازارم بدات، تاکو لووتبەرز نەبم.
8 Trois fois, j'ai prié le Seigneur de m'en délivrer,
بۆ ئەمە سێ جار لە عیسای خاوەن شکۆ پاڕامەوە لە کۆڵم بکاتەوە،
9 et il m'a dit: «Ma grâce te suffit, car c'est dans la faiblesse que ma force se déploie tout entière.» Je préfère donc bien volontiers me glorifier de mes faiblesses, afin que la force de Christ vienne reposer sur moi.
بەڵام پێی فەرمووم: «نیعمەتی منت بەسە، چونکە هێزی من لە لاوازیدا تەواو دەبێت.» بۆیە بەوپەڕی شادییەوە شانازی بە لاوازیمەوە دەکەم، تاکو هێزی مەسیح بێتە سەرم.
10 C'est pourquoi je me complais dans les faiblesses, dans les outrages, dans les nécessités, dans les persécutions, dans les extrêmes misères; je les endure pour Christ; car lorsque je suis faible, c'est alors que je suis fort.
بۆیە لە پێناوی مەسیحدا، بە لاوازی و سووکایەتی و ناخۆشی و چەوسانەوە و تەنگانە دڵخۆش دەبم، چونکە هەر کاتێک لاوازبم ئەوا بەهێزم.
11 J'ai été déraisonnable; c'est vous qui m'y avez contraint. C'était à vous de parler avantageusement de moi, car je n'ai été inférieur en quoi que ce soit à ces éminents apôtres, encore que je ne sois rien.
بوومە گێل، بەڵام ئێوە ناچارتان کردم. دەبووایە ئێوە پێمدا هەڵبدەن، چونکە هیچم لە «نێردراوە بەرزەکان» کەمتر نییە، هەرچەندە هیچ نیم.
12 Les preuves de mon apostolat ont éclaté au milieu dé vous par une patience à toute épreuve, par des signes, des prodiges et des miracles.
بەوپەڕی دانبەخۆداگرتنەوە نیشانەکانی نێردراو لەنێوانتاندا ئەنجام درا، بە نیشانە و کاری مەزن و پەرجوو.
13 En quoi avez-vous été moins bien traités que les autres églises, si ce n'est que ma personne ne vous a point été à charge? Pardonnez-moi ce tort.
چیتان لە کڵێساکانی دیکە کەمترە، جگە لەوەی کە خۆم نەبوومەتە بارێکی گران بەسەرتانەوە؟ لەم هەڵەیە گەردنم ئازاد بکەن!
14 Voici, je suis tout prêt à aller chez vous pour la troisième fois, et je ne vous serai point à charge, car ce que je recherche, ce ne sont pas vos biens, c'est vous-mêmes. Ce n'est pas aux enfants à thésauriser pour leurs parents, mais aux parents pour leurs enfants.
ئەوا سێیەم جارە ئامادەم بێمە لاتان، نابمە بارگرانی بۆتان. داوای شتەکانتان ناکەم، بەڵکو داوای ئێوە دەکەم، چونکە پێویست ناکات منداڵ بۆ دایک و باوک کۆبکەنەوە، بەڵکو پێویستە دایک و باوک بۆ منداڵ کۆبکەنەوە.
15 Quant à moi, je dépenserai bien volontiers, et je me dépenserai moi-même tout entier pour vos âmes, dussé-je, en vous aimant toujours plus, être toujours moins aimé.
منیش بەوپەڕی شادییەوە بۆ ئێوە خەرج دەکەم، خۆم خەرجی دەکەم. ئەگەر ئێوەم زۆرتر خۆشدەوێت، ئایا منتان کەمتر خۆشدەوێت؟
16 — Eh bien! soit; «je ne vous ai pas été personnellement à charge; mais, en vrai fourbe, je vous ai attrapés par ruse!»
ئیتر با وابێت، بارم گران نەکردوون. بەڵام کە فێڵبازم، بە فێڵ لێم سەندوون.
17 Est-ce que par aucun de ceux que je vous ai adressés, j'ai rien tiré de vous?
ئایا ئەو کەسانەی کە من بۆ لای ئێوەم ناردوون، هیچ قازانجێکیان بۆ خودی خۆم هەبووە؟
18 J'ai invité Tite à se rendre chez vous, et je l'ai fait accompagner par le frère que mus savez: est-ce que Tite a rien tiré de vous? N'avons-nous pas marché dans le même esprit, sur les mêmes traces?
لە کاتێکدا لە تیتۆس پاڕامەوە تاوەکو بێت بۆ لاتان، ئەو برایەی کە خۆتان دەیناسن لەگەڵیدا ناردم. ئایا تیتۆس بەهۆی ئێوەوە هیچ قازانجێکی کردووە؟ ئایا بە هەمان ڕۆح ناژین، بە هەمان هەنگاو ناڕۆین؟
19 Depuis longtemps vous croyez que nous nous justifions devant vous. Détrompez vous; c'est devant Dieu que nous parlons, en Christ, et toutes nos paroles, mes bien-aimés, sont pour votre édification.
ئایا پێتان وابووە ئەم ماوە درێژە ئەوەی کە دەیڵێین بۆ بەرگریکردن بووە لە خۆمان؟ نەخێر، وەک ئەوانەی کە لەگەڵ مەسیحدا یەکن، لەبەردەم خودا قسەمان کردووە. ئەی خۆشەویستان، مەبەستی ئێمە ئەوەیە کە ئێوە بنیاد بنێین،
20 Ah! je crains bien qu'à mon arrivée je ne vous trouve pas tels que je voudrais vous voir, et que vous ne me trouviez aussi tel que vous ne voudriez pas que je sois. Je crains de trouver des querelles, de la jalousie, des emportements, des disputes, des médisances, des calomnies, de l'orgueil, des troubles.
چونکە من دەترسم کاتێک دێم بۆ لاتان، بەو جۆرە نەتانبینم کە دەمەوێت، ئێوەش بەو جۆرەی کە دەتانەوێت نەمبینن، نەوەک لەنێوانتاندا ناکۆکی، چاوپیسی، تووڕەیی، خۆپەرستی، بوختان، قسە هێنان ‏و بردن، لەخۆباییبوون، بێسەروبەری هەبێت.
21 Est-ce que, lorsque je vous verrai, mon Dieu m'humiliera encore une fois par rapport à vous? est-ce que j'aurai à pleurer sur plusieurs pécheurs qui ne se seront pas repentis de l'impureté, du libertinage et des désordres auxquels ils se sont livrés?
هەروەها جارێکی تر کە دێمەوە لاتان، دەترسم خودا من لەنێوتان نزم بکاتەوە و خەفەت بخۆم بۆ زۆر کەس کە پێشتر گوناهیان کردووە و تۆبەیان نەکردووە لەو گڵاوی و بەڕەڵایی و بەدڕەوشتییەی کە کردوویانە.

< 2 Corinthiens 12 >