Romains 4
1 Que dirons-nous donc qu'Abraham notre père a trouvé selon la chair?
அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் காயிகக்ரியயா கிம்’ லப்³த⁴வாந் ஏதத³தி⁴ கிம்’ வதி³ஷ்யாம: ?
2 Certes, si Abraham a été justifié par les œuvres, il a de quoi se glorifier, mais non pas envers Dieu.
ஸ யதி³ நிஜக்ரியாப்⁴ய: ஸபுண்யோ ப⁴வேத் தர்ஹி தஸ்யாத்மஸ்²லாகா⁴ம்’ கர்த்தும்’ பந்தா² ப⁴வேதி³தி ஸத்யம்’, கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸமீபே நஹி|
3 Car que dit l'Ecriture? qu'Abraham a cru à Dieu, et que cela lui a été imputé à justice.
ஸா²ஸ்த்ரே கிம்’ லிக²தி? இப்³ராஹீம் ஈஸ்²வரே விஸ்²வஸநாத் ஸ விஸ்²வாஸஸ்தஸ்மை புண்யார்த²ம்’ க³ணிதோ ப³பூ⁴வ|
4 Or à celui qui fait les œuvres, le salaire ne lui est pas imputé comme une grâce, mais comme une chose due.
கர்ம்மகாரிணோ யத்³ வேதநம்’ தத்³ அநுக்³ரஹஸ்ய ப²லம்’ நஹி கிந்து தேநோபார்ஜிதம்’ மந்தவ்யம்|
5 Mais à celui qui ne fait pas les œuvres, mais qui croit en celui qui justifie le méchant, sa foi lui est imputée à justice.
கிந்து ய: பாபிநம்’ ஸபுண்யீகரோதி தஸ்மிந் விஸ்²வாஸிந: கர்ம்மஹீநஸ்ய ஜநஸ்ய யோ விஸ்²வாஸ: ஸ புண்யார்த²ம்’ க³ண்யோ ப⁴வதி|
6 Comme aussi David exprime la béatitude de l'homme à qui Dieu impute la justice sans les œuvres, [en disant]:
அபரம்’ யம்’ க்ரியாஹீநம் ஈஸ்²வர: ஸபுண்யீகரோதி தஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ தா³யூத்³ வர்ணயாமாஸ, யதா²,
7 Bienheureux sont ceux à qui les iniquités sont pardonnées, et dont les péchés sont couverts.
ஸ த⁴ந்யோ(அ)கா⁴நி ம்ரு’ஷ்டாநி யஸ்யாகா³ம்’ஸ்யாவ்ரு’தாநி ச|
8 Bienheureux est l'homme à qui le Seigneur n'aura point imputé [son] péché.
ஸ ச த⁴ந்ய: பரேஸே²ந பாபம்’ யஸ்ய ந க³ண்யதே|
9 Cette déclaration donc de la béatitude, est-elle [seulement] pour la Circoncision, ou aussi pour le Prépuce? car nous disons que la foi a été imputée à Abraham à justice.
ஏஷ த⁴ந்யவாத³ஸ்த்வக்சே²தி³நம் அத்வக்சே²தி³நம்’ வா கம்’ ப்ரதி ப⁴வதி? இப்³ராஹீமோ விஸ்²வாஸ: புண்யார்த²ம்’ க³ணித இதி வயம்’ வதா³ம: |
10 Comment donc lui a-t-elle été imputée? a-ce été lorsqu'il était déjà circoncis, ou lorsqu'il était encore dans le prépuce? ce n'a point été dans la Circoncision, mais dans le prépuce.
ஸ விஸ்²வாஸஸ்தஸ்ய த்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’ கிம் அத்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’ கஸ்மிந் ஸமயே புண்யமிவ க³ணித: ? த்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’ நஹி கிந்த்வத்வக்சே²தி³த்வாவஸ்தா²யாம்’|
11 Puis il reçut le signe de la Circoncision pour un sceau de la justice de la foi, laquelle [il avait reçue étant] dans le prépuce, afin qu'il fût le père de tous ceux qui croient [étant] dans le prépuce, et que la justice leur fût aussi imputée.
அபரஞ்ச ஸ யத் ஸர்வ்வேஷாம் அத்வக்சே²தி³நாம்’ விஸ்²வாஸிநாம் ஆதி³புருஷோ ப⁴வேத், தே ச புண்யவத்த்வேந க³ண்யேரந்;
12 Et [qu'il fût aussi] le père de la Circoncision, [c'est-à-dire], de ceux qui ne sont pas seulement de la Circoncision, mais qui aussi suivent les traces de la foi de notre père Abraham, laquelle [il a eue] dans le prépuce.
யே ச லோகா: கேவலம்’ சி²ந்நத்வசோ ந ஸந்தோ (அ)ஸ்மத்பூர்வ்வபுருஷ இப்³ராஹீம் அசி²ந்நத்வக் ஸந் யேந விஸ்²வாஸமார்கே³ண க³தவாந் தேநைவ தஸ்ய பாத³சிஹ்நேந க³ச்ச²ந்தி தேஷாம்’ த்வக்சே²தி³நாமப்யாதி³புருஷோ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம் அத்வக்சே²தி³நோ மாநவஸ்ய விஸ்²வாஸாத் புண்யம் உத்பத்³யத இதி ப்ரமாணஸ்வரூபம்’ த்வக்சே²த³சிஹ்நம்’ ஸ ப்ராப்நோத்|
13 Car la promesse d'être héritier du monde, n'a pas été faite à Abraham, ou à sa semence, par la Loi, mais par la justice de la foi.
இப்³ராஹீம் ஜக³தோ(அ)தி⁴காரீ ப⁴விஷ்யதி யைஷா ப்ரதிஜ்ஞா தம்’ தஸ்ய வம்’ஸ²ஞ்ச ப்ரதி பூர்வ்வம் அக்ரியத ஸா வ்யவஸ்தா²மூலிகா நஹி கிந்து விஸ்²வாஸஜந்யபுண்யமூலிகா|
14 Or si ceux qui sont de la Loi sont héritiers, la foi est anéantie, et la promesse est abolie:
யதோ வ்யவஸ்தா²வலம்பி³நோ யத்³யதி⁴காரிணோ ப⁴வந்தி தர்ஹி விஸ்²வாஸோ விப²லோ ஜாயதே ஸா ப்ரதிஜ்ஞாபி லுப்தைவ|
15 Vu que la Loi produit la colère; car où il n'y a point de Loi, il n'y a point aussi de transgression.
அதி⁴கந்து வ்யவஸ்தா² கோபம்’ ஜநயதி யதோ (அ)வித்³யமாநாயாம்’ வ்யவஸ்தா²யாம் ஆஜ்ஞாலங்க⁴நம்’ ந ஸம்ப⁴வதி|
16 C'est donc par la foi, afin que ce soit par la grâce, [et] afin que la promesse soit assurée à toute la semence; non seulement à celle qui est de la Loi, mais aussi à celle qui est de la foi d'Abraham, qui est le père de nous tous.
அதஏவ ஸா ப்ரதிஜ்ஞா யத்³ அநுக்³ரஹஸ்ய ப²லம்’ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ விஸ்²வாஸமூலிகா யதஸ்ததா²த்வே தத்³வம்’ஸ²ஸமுதா³யம்’ ப்ரதி அர்த²தோ யே வ்யவஸ்த²யா தத்³வம்’ஸ²ஸம்ப⁴வா: கேவலம்’ தாந் ப்ரதி நஹி கிந்து ய இப்³ராஹீமீயவிஸ்²வாஸேந தத்ஸம்ப⁴வாஸ்தாநபி ப்ரதி ஸா ப்ரதிஜ்ஞா ஸ்தா²ஸ்நுர்ப⁴வதி|
17 Selon qu'il est écrit: je t'ai établi père de plusieurs nations, devant Dieu, en qui il a cru; lequel fait vivre les morts, et qui appelle les choses qui ne sont point, comme si elles étaient.
யோ நிர்ஜீவாந் ஸஜீவாந் அவித்³யமாநாநி வஸ்தூநி ச வித்³யமாநாநி கரோதி இப்³ராஹீமோ விஸ்²வாஸபூ⁴மேஸ்தஸ்யேஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் ஸோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம் ஆதி³புருஷ ஆஸ்தே, யதா² லிகி²தம்’ வித்³யதே, அஹம்’ த்வாம்’ ப³ஹுஜாதீநாம் ஆதி³புருஷம்’ க்ரு’த்வா நியுக்தவாந்|
18 Et [Abraham] ayant espéré contre espérance, crut qu'il deviendrait le père de plusieurs nations, selon ce qui lui avait été dit: ainsi sera ta postérité.
த்வதீ³யஸ்தாத்³ரு’ஸோ² வம்’ஸோ² ஜநிஷ்யதே யதி³த³ம்’ வாக்யம்’ ப்ரதிஸ்²ருதம்’ தத³நுஸாராத்³ இப்³ராஹீம் ப³ஹுதே³ஸீ²யலோகாநாம் ஆதி³புருஷோ யத்³ ப⁴வதி தத³ர்த²ம்’ ஸோ(அ)நபேக்ஷிதவ்யமப்யபேக்ஷமாணோ விஸ்²வாஸம்’ க்ரு’தவாந்|
19 Et n'étant pas faible en la foi, il n'eut point égard à son corps [qui était] déjà amorti; vu qu'il avait environ cent ans, ni à l'âge de Sara qui était hors d'état d'avoir des enfants.
அபரஞ்ச க்ஷீணவிஸ்²வாஸோ ந பூ⁴த்வா ஸ²தவத்ஸரவயஸ்கத்வாத் ஸ்வஸ²ரீரஸ்ய ஜராம்’ ஸாராநாம்ந: ஸ்வபா⁴ர்ய்யாயா ரஜோநிவ்ரு’த்திஞ்ச த்ரு’ணாய ந மேநே|
20 Et il ne forma point de doute sur la promesse de Dieu par défiance; mais il fut fortifié par la foi, donnant gloire à Dieu;
அபரம் அவிஸ்²வாஸாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரதிஜ்ஞாவசநே கமபி ஸம்’ஸ²யம்’ ந சகார;
21 Etant pleinement persuadé que celui qui lui avait fait la promesse, était puissant aussi pour l'accomplir.
கிந்த்வீஸ்²வரேண யத் ப்ரதிஸ்²ருதம்’ தத் ஸாத⁴யிதும்’ ஸ²க்யத இதி நிஸ்²சிதம்’ விஜ்ஞாய த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸ: ஸந் ஈஸ்²வரஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யாஞ்சகார|
22 C'est pourquoi cela lui a été imputé à justice.
இதி ஹேதோஸ்தஸ்ய ஸ விஸ்²வாஸஸ்ததீ³யபுண்யமிவ க³ணயாஞ்சக்ரே|
23 Or que cela lui ait été imputé [à justice], il n'a point été écrit seulement pour lui,
புண்யமிவாக³ண்யத தத் கேவலஸ்ய தஸ்ய நிமித்தம்’ லிகி²தம்’ நஹி, அஸ்மாகம்’ நிமித்தமபி,
24 Mais aussi pour nous, à qui [aussi] il sera imputé, à nous, [dis-je], qui croyons en celui qui a ressuscité des morts Jésus notre Seigneur;
யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ பாபநாஸா²ர்த²ம்’ ஸமர்பிதோ(அ)ஸ்மாகம்’ புண்யப்ராப்த்யர்த²ஞ்சோத்தா²பிதோ(அ)ப⁴வத் யோ(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²ஸ்தஸ்யோத்தா²பயிதரீஸ்²வரே
25 Lequel a été livré pour nos offenses, et qui est ressuscité pour notre justification.
யதி³ வயம்’ விஸ்²வஸாமஸ்தர்ஹ்யஸ்மாகமபி ஸஏவ விஸ்²வாஸ: புண்யமிவ க³ணயிஷ்யதே|
