< Apocalypse 15 >
1 Puis je vis au ciel un autre signe, grand et admirable, [savoir] sept Anges qui avaient les sept dernières plaies; car c'est par elles que la colère de Dieu est consommée.
తతః పరమ్ అహం స్వర్గే ఽపరమ్ ఏకమ్ అద్భుతం మహాచిహ్నం దృష్టవాన్ అర్థతో యై ర్దణ్డైరీశ్వరస్య కోపః సమాప్తిం గమిష్యతి తాన్ దణ్డాన్ ధారయన్తః సప్త దూతా మయా దృష్టాః|
2 Je vis aussi comme une mer de verre mêlée de feu, et ceux qui avaient obtenu la victoire sur la bête, sur son image, sur sa marque, et sur le nombre de son nom, se tenant sur la mer qui était comme de verre, et ayant les harpes de Dieu,
వహ్నిమిశ్రితస్య కాచమయస్య జలాశయస్యాకృతిరపి దృష్టా యే చ పశోస్తత్ప్రతిమాయాస్తన్నామ్నో ఽఙ్కస్య చ ప్రభూతవన్తస్తే తస్య కాచమయజలాశయస్య తీరే తిష్ఠన్త ఈశ్వరీయవీణా ధారయన్తి,
3 Qui chantaient le Cantique de Moïse serviteur de Dieu, et le Cantique de l'Agneau, en disant: que tes œuvres sont grandes et merveilleuses, ô Seigneur Dieu tout-puissant! tes voies [sont] justes et véritables, ô Roi des Saints!
ఈశ్వరదాసస్య మూససో గీతం మేషశావకస్య చ గీతం గాయన్తో వదన్తి, యథా, సర్వ్వశక్తివిశిష్టస్త్వం హే ప్రభో పరమేశ్వర| త్వదీయసర్వ్వకర్మ్మాణి మహాన్తి చాద్భుతాని చ| సర్వ్వపుణ్యవతాం రాజన్ మార్గా న్యాయ్యా ఋతాశ్చ తే|
4 Seigneur, qui ne te craindra, et qui ne glorifiera ton Nom? car tu es Saint toi seul, c'est pourquoi toutes les nations viendront et se prosterneront devant toi; car tes jugements sont pleinement manifestés.
హే ప్రభో నామధేయాత్తే కో న భీతిం గమిష్యతి| కో వా త్వదీయనామ్నశ్చ ప్రశంసాం న కరిష్యతి| కేవలస్త్వం పవిత్రో ఽసి సర్వ్వజాతీయమానవాః| త్వామేవాభిప్రణంస్యన్తి సమాగత్య త్వదన్తికం| యస్మాత్తవ విచారాజ్ఞాః ప్రాదుర్భావం గతాః కిల||
5 Et après ces choses je regardai, et voici le Temple du Tabernacle du témoignage fut ouvert au ciel.
తదనన్తరం మయి నిరీక్షమాణే సతి స్వర్గే సాక్ష్యావాసస్య మన్దిరస్య ద్వారం ముక్తం|
6 Et les sept Anges qui avaient les sept plaies sortirent du Temple, vêtus d'un lin pur et blanc, et ceints sur leurs poitrines avec des ceintures d'or.
యే చ సప్త దూతాః సప్త దణ్డాన్ ధారయన్తి తే తస్మాత్ మన్దిరాత్ నిరగచ్ఛన్| తేషాం పరిచ్ఛదా నిర్మ్మలశృభ్రవర్ణవస్త్రనిర్మ్మితా వక్షాంసి చ సువర్ణశృఙ్ఖలై ర్వేష్టితాన్యాసన్|
7 Et l'un des quatre animaux donna aux sept Anges sept fioles d'or, pleines de la colère du Dieu vivant aux siècles des siècles. (aiōn )
అపరం చతుర్ణాం ప్రాణినామ్ ఏకస్తేభ్యః సప్తదూతేభ్యః సప్తసువర్ణకంసాన్ అదదాత్| (aiōn )
8 Et le Temple fut rempli de la fumée qui [procédait] de la majesté de Dieu et de sa puissance; et personne ne pouvait entrer dans le Temple jusqu'à ce que les sept plaies des sept Anges fussent accomplies.
అనన్తరమ్ ఈశ్వరస్య తేజఃప్రభావకారణాత్ మన్దిరం ధూమేన పరిపూర్ణం తస్మాత్ తైః సప్తదూతైః సప్తదణ్డానాం సమాప్తిం యావత్ మన్దిరం కేనాపి ప్రవేష్టుం నాశక్యత|