Psaumes 89
1 Maskil d'Ethan Ezrahite. Je chanterai les bontés de l'Eternel à toujours; je manifesterai de ma bouche ta fidélité d'âge en âge.
Ég vil syngja um miskunn Drottins að eilífu! Ungir sem gamlir skulu fá að heyra um trúfesti þína.
2 Car j'ai dit: ta bonté continue à toujours, [comme] les cieux, tu as établi en eux ta fidélité [quand tu as dit]:
Elska þín og náð vara að eilífu og trúfesti þín stendur óhögguð eins og himinninn.
3 J'ai traité alliance avec mon élu, j'ai fait serment à David mon serviteur, [en disant]:
Svo segir Drottinn Guð: „Ég hef gert sáttmála við Davíð, minn útvalda þjón.
4 J'établirai ta race à toujours, et j'affermirai ton trône d'âge en âge; (Sélah)
Ég hef unnið þann eið, að afkomendur hans skuli sitja á konungsstóli héðan í frá og að eilífu!“
5 Et les cieux célèbrent tes merveilles, ô Eternel! ta fidélité aussi [est] célébrée dans l'assemblée des Saints.
Himinninn lofi máttarverk þín, Drottinn og herskarar englanna vegsami trúfesti þína.
6 Car qui est-ce au-dessus des nues qui soit égal à l'Eternel? Qui est semblable à l'Eternel entre les fils des forts?
Því að hver á himnum kemst í samjöfnuð við Guð? Hinn mesti meðal englanna, hver er hann við hlið Drottins?!
7 Le [Dieu] Fort se rend extrêmement terrible dans le Conseil secret des Saints, il est plus redouté que tous ceux qui sont à l'entour de lui.
Hinir voldugu englar nálgast hann með ótta og virðingu. Hann er ægilegur í þeirra augum.
8 Ô Eternel Dieu des armées, qui est semblable à toi, puissant Eternel? aussi ta fidélité est à l'entour de toi.
Drottinn, þú konungur hinna himnesku hersveita, enginn kemst í samjöfnuð við þig! Trúfestin er einkenni þitt!
9 Tu as puissance sur l'élévation des flots de la mer; quand ses vagues s'élèvent, tu les fais rabaisser.
Þú hefur hemil á ofstopa hafsins, stöðvar óveðursöldur. Með einu orði lægir þú þær.
10 Tu as abattu Rahab comme un homme blessé à mort; tu as dissipé tes ennemis par le bras de ta force.
Þú rotaðir skrímslið, það lá marflatt – og tvístraðir óvinum þínum með undramætti.
11 A toi sont les cieux, à toi aussi est la terre; tu as fondé la terre habitable, et tout ce qui est en elle.
Himinninn og jörðin, allt er það þitt. Þú skapaðir það.
12 Tu as créé l'Aquilon et le Midi; Tabor et Hermon se réjouissent en ton Nom.
Þú skapaðir norðrið og suðrið líka. Tabor og Hermon kætast, hin háu fjöll, sem hönd þín gjörði.
13 Tu as un bras puissant, ta main est forte, et ta droite est haut élevée.
Mikill er máttur þinn! Hægri hönd þín er upphafin í mætti og dýrð!
14 La justice et l'équité sont la base de ton trône; la gratuité et la vérité marchent devant ta face.
Tvær eru undirstöður hásætis þíns: Réttvísi og réttlæti, og miskunn og trúfesti eru fylgdarsveinar þínir.
15 Ô que bienheureux est le peuple qui sait ce que c'est que du cri de réjouissance! Ils marcheront, ô Eternel! à la clarté de ta face.
Sælir eru þeir sem heyra fagnaðarópið – þeir sem ganga í ljósinu sem stafar frá Drottni.
16 Ils s'égayeront tout le jour en ton Nom, et ils se glorifieront de ta justice.
Þín vegna gleðjast þeir alla daga og fagna yfir þínum réttlátu verkum.
17 Parce que tu es la gloire de leur force; et notre pouvoir est distingué par ta faveur.
Þú ert styrkur þeirra. Þetta er undursamlegt! Já, við hressumst og gleðjumst því við vitum að þú hefur velþóknun á okkur!
18 Car notre bouclier est l'Eternel, et notre Roi est le Saint d'Israël.
Sjálfur Drottinn er okkar vörn og hann, hinn heilagi í Ísrael – sjálfur Guð – hefur gefið okkur konung.
19 Tu as autrefois parlé en vision touchant ton bien-aimé, et tu as dit: J'ai ordonné mon secours en faveur d'un homme vaillant; j'ai élevé l'élu d'entre le peuple.
Þú talaðir við spámann þinn í sýn og sagðir: „Ég hef fundið rétta manninn meðal fólksins, hann skal verða konungur!
20 J'ai trouvé David mon serviteur, je l'ai oint de ma sainte huile;
Það er Davíð, þjónn minn! Ég hef smurt hann minni heilögu olíu.
21 Ma main sera ferme avec lui, et mon bras le renforcera.
Ég vil veita honum kraft og styrkja hann á göngunni.
22 L'ennemi ne le rançonnera point, et l'inique ne l'affligera point;
Óvinir hans skulu ekki fella hann, né illmennin kúga hann.
23 Mais je froisserai devant lui ses adversaires, et je détruirai ceux qui le haïssent.
Ég mun láta hann sjá er ég eyði óvinum hans og þurrka út hatursmenn hans.
24 Ma fidélité et ma bonté seront avec lui; et sa gloire sera élevée en mon Nom.
Ég mun stöðugt vernda hann og blessa og umvefja hann elsku minni. Mín vegna mun hann verða mikill.
25 Et je mettrai sa main sur la mer, et sa droite sur les fleuves.
Ríki hans mun ná frá Miðjarðarhafi til Evfratfljóts.
26 Il m'invoquera, [disant: ] Tu es mon Père; mon [Dieu] Fort, et le Rocher de ma délivrance.
Hann mun segja við mig: „Þú ert faðir minn, Guð minn, klettur hjálpræðis míns.“
27 Aussi je l'établirai l'aîné [et] le souverain sur les Rois de la terre.
Ég mun líta á hann sem frumgetinn son minn og gera hann fremstan meðal konunga jarðarinnar.
28 Je lui garderai ma bonté à toujours, et mon alliance lui sera assurée.
Ég mun elska hann að eilífu og vera honum góður. Ég mun halda sáttmála minn við hann að eilífu.
29 Je rendrai éternelle sa postérité, et je ferai que son trône sera comme les jours des cieux.
Hann mun aldrei skorta erfingja og hásæti hans mun standa um eilífð eins og himinninn.
30 Mais si ses enfants abandonnent ma Loi, et ne marchent point selon mes ordonnances;
Ef afkomendur hans hafna lögmáli mínu og óhlýðnast mér,
31 S'ils violent mes statuts, et qu'ils ne gardent point mes commandements;
þá mun ég hegna þeim,
32 Je visiterai de verge leur transgression, et de plaie leur iniquité.
en aldrei mun ég þó hætta að miskunna þeim,
33 Mais je ne retirerai point de lui ma bonté, et je ne lui fausserai point ma foi.
né bregðast loforði mínu.
34 Je ne violerai point mon alliance, et je ne changerai point ce qui est sorti de mes lèvres.
Nei, sáttmála minn mun ég alls ekki rjúfa. Ekkert orða minna tek ég aftur.
35 J'ai une fois juré par ma sainteté; (si je mens jamais à David; )
Ég hef heitið Davíð því (og hinn heilagi Guð talar sannleika)
36 Que sa race sera à toujours, et que son trône sera comme le soleil, en ma présence:
að konungsætt hans mun vara um aldir alda, já rétt eins og sólin!
37 Qu'il sera affermi à toujours comme la lune; et il y en aura dans les cieux un témoin certain; (Sélah)
Konungdómur hans skal standa að eilífu eins og tunglið, – trúfasta vitnið á himninum!“
38 Néanmoins tu l'as rejeté, et l'as dédaigné; tu t'es mis en grande colère contre ton Oint.
En, – hvers vegna hefur þú þá útskúfað mér?! Hafnað þeim sem þú valdir til konungs?
39 Tu as rejeté l'alliance faite avec ton serviteur; tu as souillé sa couronne, [en la jetant] par terre.
Hefur þú rofið sáttmálann við hann? Þú sem kastaðir kórónu hans í skítinn!
40 Tu as rompu toutes ses cloisons; tu as mis en ruine ses forteresses.
Múra hans hefur þú brotið og rifið niður varnarvirkin.
41 Tous ceux qui passaient par le chemin l'ont pillé; il a été mis en opprobre à ses voisins.
Allir vegfarendur ræna hann. Hann er til háðungar nágrönnum sínum.
42 Tu as élevé la droite de ses adversaires, tu as réjoui tous ses ennemis.
Þú magnaðir óvini hans gegn honum, og nú kætast þeir!
43 Tu as aussi émoussé la pointe de son épée, et tu ne l'as point redressé en la bataille.
Þú slóst sverð hans til jarðar og neitaðir honum um hjálp í bardaganum.
44 Tu as fait cesser sa splendeur, et tu as jeté par terre son trône.
Þú hefur bundið enda á vegsemd hans og hrint hásæti hans um koll.
45 Tu as abrégé les jours de sa jeunesse, [et] l'as couvert de honte; (Sélah)
Hann lítur út sem öldungur þótt ungur sé, og það er af þínum völdum. Þú hefur hulið hann skömm.
46 Jusques à quand, ô Eternel? te cacheras-tu à jamais? ta fureur s'embrasera-t-elle comme un feu?
Ó, Drottinn, hve lengi á þetta ástand að vara? Ætlar þú að fela þig fyrir mér að eilífu? Hve lengi á reiði þín að brenna?
47 Souviens-toi de combien petite durée je suis; pourquoi aurais-tu créé en vain tous les fils des hommes?
Mundu hve mannsævin er stutt og að verk okkar flestra eru hégómleg og smá.
48 Qui est l'homme qui vivra, et ne verra point la mort, et qui garantira son âme de la main du sépulcre? (Sélah) (Sheol h7585)
Enginn maður lifir endalaust. Öll deyjum við að lokum. Og hver getur stigið upp úr gröf sinni? (Sheol h7585)
49 Seigneur, où sont tes bontés précédentes lesquelles tu as jurées à David sur ta fidélité?
Drottinn, hvar er nú kærleikur þinn til mín? Hvar er gæskan sem þú lofaðir Davíð með eiði?
50 Seigneur! souviens-toi de l'opprobre de tes serviteurs, [et comment] je porte dans mon sein [l'opprobre qui nous a été fait] par tous les grands peuples,
Veistu það, Drottinn, að öll þjóðin hæðist að mér!
51 [L'opprobre] dont tes ennemis ont diffamé, ô Eternel! dont ils ont diffamé les traces de ton Oint.
Óvinir þínir spotta mig, manninn sem þú útvaldir til konungs.
52 Béni soit à toujours l'Eternel; Amen! Oui, Amen!
En þrátt fyrir allt og allt, sé Drottinn lofaður um eilífð! Amen, amen.
