Psaumes 83

1 Cantique et Psaume d'Asaph. Ô Dieu! ne garde point le silence, ne te tais point, et ne te tiens point en repos, [ô Dieu Fort!]

Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

2 Car voici, tes ennemis bruient; et ceux qui te haïssent ont levé la tête.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

3 Ils ont consulté finement en secret contre ton peuple, et ils ont tenu conseil contre ceux qui se sont retirés vers toi pour se cacher.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

4 Ils ont dit: venez, et détruisons-les, en sorte qu'ils ne soient plus une nation, et qu'on ne fasse plus mention du nom d'Israël.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

5 Car ils ont consulté ensemble d'un même esprit; ils ont fait alliance contre toi.

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

6 Les tentes des Iduméens, des Ismaélites, des Moabites, et des Hagaréniens;

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

7 les Guébalites, les Hammonites, les Hamalécites, et les Philistins, avec les habitants de Tyr.

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

8 Assur aussi s'est joint avec eux; ils ont servi de bras aux enfants de Lot: (Sélah)

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)

9 Fais-leur comme tu fis à Madian, comme à Sisera, [et] comme à Jabin, auprès du torrent de Kison;

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

10 Qui furent défaits à Hen-dor, et servirent de fumier à la terre.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

11 Fais que les principaux d'entr'eux soient comme Horeb, et comme Zéeb; et que tous leurs Princes soient comme Zébah et Tsalmunah;

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

12 Parce qu'ils ont dit: conquérons-nous les habitations agréables de Dieu.

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

13 Mon Dieu! rends-les semblables à une boule, et au chaume chassé par le vent;

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

14 Comme le feu brûle une forêt, et comme la flamme embrase les montagnes.

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

15 Poursuis-les ainsi par ta tempête, et épouvante-les par ton tourbillon.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

16 Couvre leurs visages d'ignominie, afin qu'on cherche ton Nom, ô Eternel!

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

17 Qu'ils soient honteux et épouvantés à jamais, qu'ils rougissent, et qu'ils périssent;

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

18 Afin qu'on connaisse que toi seul, qui as nom l’Eternel, es Souverain sur toute la terre.

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.