Psaumes 80

1 Psaume d'Asaph, [donné] au maître chantre, [pour le chanter] sur Sosannim-héduth. Toi qui pais Israël, prête l'oreille, toi qui mènes Joseph comme un troupeau, toi qui es assis entre les Chérubins, fais reluire ta splendeur.

Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

2 Réveille ta puissance au-devant d'Ephraïm, de Benjamin, et de Manassé; et viens pour notre délivrance.

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

3 Ô Dieu! ramène-nous, et fais reluire ta face; et nous serons délivrés.

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

4 Ô Eternel, Dieu des armées, jusques à quand seras-tu irrité contre la requête de ton peuple?

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

5 Tu les as nourris de pain de larmes, et tu les as abreuvés de pleurs à grande mesure.

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

6 Tu nous as mis pour un sujet de dispute entre nos voisins, et nos ennemis se moquent de nous entre eux.

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

7 Ô Dieu des armées ramène-nous, et fais reluire ta face; et nous serons délivrés.

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

8 Tu avais transporté une vigne hors d'Egypte; tu avais chassé les nations, et tu l'avais plantée.

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

9 Tu avais préparé une place devant elle, tu lui avais fait prendre racine, et elle avait rempli la terre.

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

10 Les montagnes étaient couvertes de son ombre, et ses rameaux étaient [comme] de hauts cèdres.

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

11 Elle avait étendu ses branches jusqu'à la mer, et ses rejetons jusqu'au fleuve.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

12 Pourquoi as-tu rompu ses cloisons, de sorte que tous les passants en ont cueilli les raisins?

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

13 Les sangliers de la forêt l'ont détruite, et toutes sortes de bêtes sauvages l'ont broutée.

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

14 Ô Dieu des armées retourne, je te prie; regarde des cieux, vois, et visite cette vigne;

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

15 Et le plant que ta droite avait planté, et les provins que tu avais fait devenir forts pour toi.

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

16 Elle est brûlée par feu, elle est retranchée; ils périssent dès que tu te montres pour les tancer.

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

17 Que ta main soit sur l'homme de ta droite, sur le fils de l'homme que tu t'es fortifié.

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

18 Et nous ne nous retirerons point arrière de toi. Rends-nous la vie, et nous invoquerons ton Nom.

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

19 Ô Eternel! Dieu des armées, ramène-nous, [et] fais reluire ta face; et nous serons délivrés.

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.