Psaumes 78

1 Maskil d'Asaph. Mon peuple, écoute ma Loi, prêtez vos oreilles aux paroles de ma bouche.

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

2 J'ouvrirai ma bouche en similitudes: je manifesterai les choses notables du temps d'autrefois.

زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

3 Lesquelles nous avons ouïes et connues, et que nos pères nous on racontées.

می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

4 Nous ne les cèlerons point à leurs enfants, [et] ils raconteront à la génération à venir les louanges de l'Eternel, et sa force, et ses merveilles qu'il a faites.

اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

5 Car il a établi le témoignage en Jacob, et il a mis la Loi en Israël; et il donna charge à nos pères de les faire entendre à leurs enfants.

خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

6 Afin que la génération à venir, les enfants, [dis-je], qui naîtraient, les connut, [et] qu'ils se missent en devoir de les raconter à leurs enfants;

و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

7 Et afin qu'ils missent leur confiance en Dieu, et qu'ils n'oubliassent point les exploits du [Dieu] Fort, et qu'ils gardassent ses commandements.

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

8 Et qu'ils ne fussent point, comme leurs pères, une génération revêche et rebelle, une génération qui n'a point soumis son cœur, et l'esprit de laquelle n'a point été fidèle au [Dieu] Fort.

در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

9 Les enfants d'Ephraïm armés entre les archers, ont tourné le dos le jour de la bataille.

افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

10 Ils n'ont point gardé l'alliance de Dieu, et ont refusé de marcher selon sa Loi.

آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

11 Et ils ont mis en oubli ses exploits et ses merveilles qu'il leur avait fait voir.

کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

12 Il a fait des miracles en la présence de leurs pères au pays d'Egypte, au territoire de Tsohan.

کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

13 Il a fendu la mer, et les a fait passer au travers, et il a fait arrêter les eaux comme un monceau [de pierre].

خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

14 Et il les a conduits de jour par la nuée, et toute la nuit par une lumière de feu.

بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

15 Il a fendu les rochers au désert, et leur a donné abondamment à boire, comme [s'il eût puisé] des abîmes.

در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

16 Il a fait, dis-je, sortir des ruisseaux de la roche, et en a fait découler des eaux comme des rivières.

بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

17 Toutefois ils continuèrent à pécher contre lui, irritant le Souverain au désert.

ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

18 Et ils tentèrent le [Dieu] Fort dans leurs cœurs, en demandant de la viande qui flattât leur appétit.

آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

19 Ils parlèrent contre Dieu, disant: le [Dieu] Fort nous pourrait-il dresser une table en ce désert?

حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

20 Voilà, [dirent-ils], il a frappé le rocher, et les eaux en sont découlées, et il en est sorti des torrents abondamment, mais pourrait-il aussi nous donner du pain? apprêterait-il bien de la viande à son peuple?

درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

21 C'est pourquoi l'Eternel les ayant ouïs, se mit en grande colère, et le feu s'embrasa contre Jacob, et sa colère s'excita contre Israël.

خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

22 Parce qu'ils n'avaient point cru en Dieu, et ne s'étaient point confiés en sa délivrance.

زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

23 Bien qu'il eût donné commandement aux nuées d'en haut, et qu'il eût ouvert les portes des cieux;

با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

24 Et qu'il eût fait pleuvoir la manne sur eux afin qu'ils en mangeassent, et qu'il leur eût donné le froment des cieux;

و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

25 Tellement que chacun mangeait du pain des puissants. Il leur envoya donc de la viande pour s'en rassasier.

بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

26 Il excita dans les cieux le vent d'Orient, et il amena par sa force le vent du midi.

سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

27 Et il fit pleuvoir sur eux de la chair comme de la poussière, et des oiseaux volants, en une quantité pareille au sable de la mer.

تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

28 Et il la fit tomber au milieu de leur camp, [et] autour de leurs pavillons.

پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

29 Et ils en mangèrent, et en furent pleinement rassasiés, car il avait accompli leur souhait.

پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

30 [Mais] ils n'en avaient pas encore perdu l'envie, et leur viande était encore dans leur bouche.

اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

31 Quand la colère de Dieu s'excita contre eux, et qu'il mit à mort les gras d'entre eux, et abattit les gens d'élite d'Israël.

غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

32 Nonobstant cela, ils péchèrent encore, et n'ajoutèrent point de foi à ses merveilles.

با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

33 C'est pourquoi il consuma soudainement leurs jours, et leurs années promptement.

بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

34 Quand il les mettait à mort, alors ils le recherchaient, ils se repentaient, et ils cherchaient le [Dieu] Fort dès le matin.

هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

35 Et ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, et que le [Dieu] Fort et Souverain était celui qui les délivrait.

و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

36 Mais ils faisaient beau semblant de leur bouche, et ils lui mentaient de leur langue;

اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

37 Car leur cœur n'était point droit envers lui, et ils ne furent point fidèles en son alliance.

دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

38 Toutefois, comme il est pitoyable, il pardonna leur iniquité, tellement qu'il ne les détruisit point, mais il apaisa souvent sa colère, et n'émut point toute sa fureur.

اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

39 Et il se souvint qu'ils n'étaient que chair, qu'un vent qui passe, et qui ne revient point.

زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

40 Combien de fois l'ont-ils irrité au désert, et combien de fois l'ont-ils ennuyé dans ce lieu inhabitable?

بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

41 Car coup sur coup ils tentaient le [Dieu] Fort; et bornaient le Saint d'Israël.

بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

42 Ils ne se sont point souvenus de sa main, ni du jour qu'il les avait délivrés de la main de celui qui les affligeait.

قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

43 [Ils ne se sont point souvenus] de celui qui avait fait ses signes en Egypte, et ses miracles au territoire de Tsohan:

بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

44 Et qui avait changé en sang leurs rivières et leurs ruisseaux, afin qu'ils n'en pussent point boire.

در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

45 Et qui avait envoyé contre eux une mêlée de bêtes, qui les mangèrent; et des grenouilles, qui les détruisirent.

انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

46 Et qui avait donné leurs fruits aux vermisseaux, et leur travail aux sauterelles.

محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

47 Qui avait détruit leurs vignes par la grêle, et leurs sycomores par les orages.

تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

48 Et qui avait livré leur bétail à la grêle, et leurs troupeaux aux foudres étincelantes.

رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

49 Qui avait envoyé sur eux l'ardeur de sa colère, grande colère, indignation et détresse, [qui sont] un envoi de messagers de maux.

او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

50 Qui avait dressé le chemin à sa colère, et n'avait point retiré leur âme de la mort; et qui avait livré leur bétail à la mortalité.

او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

51 Et qui avait frappé tout premier-né en Egypte, les prémices de la vigueur dans les tentes de Cam.

همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

52 Qui avait fait partir son peuple comme des brebis; et qui l'avait mené par le désert comme un troupeau.

آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

53 Et qui les avait conduits sûrement, et sans qu ils eussent aucune frayeur, là où la mer couvrit leurs ennemis.

ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

54 Et qui les avait introduits en la contrée de sa Sainteté, [savoir] en cette montagne que sa droite a conquise.

سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

55 Et qui avait chassé de devant eux les nations qu'il leur a fait tomber en lot d'héritage, et avait fait habiter les Tribus d'Israël dans les tentes de ces nations.

ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

56 Mais ils ont tenté et irrité le Dieu Souverain, et n'ont point gardé ses témoignages.

اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

57 Et ils se sont retirés en arrière, et se sont portés infidèlement, ainsi que leurs pères; ils se sont renversés comme un arc qui trompe.

مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

58 Et ils l'ont provoqué à la colère par leurs hauts lieux, et l'ont ému à la jalousie par leurs images taillées.

بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

59 Dieu l'a ouï, et s'est mis en grande colère, et il a fort méprisé Israël.

وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

60 Et il a abandonné le pavillon de Silo, le Tabernacle où il habitait entre les hommes.

خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

61 Et il a livré en captivité sa force et son ornement entre les mains de l'ennemi.

و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

62 Et il a livré son peuple à l'épée et s'est mis en grande colère contre son héritage.

بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

63 Le feu a consumé leurs gens d'élite, et leurs vierges n'ont point été louées.

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

64 Leurs Sacrificateurs sont tombés par l'épée, et leurs veuves ne les ont point pleuré.

کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

65 Puis le Seigneur s'est réveillé comme un homme qui se serait endormi, et comme un puissant homme qui s'écrie ayant encore le vin dans la tête.

سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

66 Et il a frappé ses adversaires par derrière, et les a mis en opprobre perpétuel.

دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

67 Mais il a dédaigné le Tabernacle de Joseph, et n'a point choisi la Tribu d'Ephraïm.

او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

68 Mais il a choisi la Tribu de Juda, la montagne de Sion, laquelle il aime;

اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

69 Et il a bâti son Sanctuaire comme [des bâtiments] haut élevés, et l'a établi comme la terre qu'il a fondée pour toujours.

در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

70 Et il a choisi David, son serviteur, et l'a pris des parcs des brebis;

سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

71 [Il l'a pris, dis-je, ] d'après les brebis qui allaitent, et l'a amené pour paître Jacob son peuple, et Israël son héritage.

او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

72 Aussi les a-t-il fait repus selon l'intégrité de son cœur, et conduits par la sage direction de ses mains.

داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.