Psaumes 74

1 Maskil d'Asaph. Ô Dieu, pourquoi nous as-tu rejetés pour jamais? et pourquoi es-tu enflammé de colère contre le troupeau de ta pâture?

قصیدۀ آساف. ای خدا، چرا برای همیشه ما را ترک کرده‌ای؟ چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم خشمگین شده‌ای؟

2 Souviens-toi de ton assemblée que tu as acquise d'ancienneté. Tu t'es approprié cette montagne de Sion, sur laquelle tu as habité, [afin qu'elle fût] la portion de ton héritage.

قوم خود را که در زمان قدیم از اسارت بازخریدی، به یاد آور. تو ما را نجات دادی تا قوم خاص تو باشیم. شهر اورشلیم را که در آن ساکن بودی، به یاد آور.

3 Avance tes pas vers les masures de perpétuelle durée; l'ennemi a tout renversé au lieu Saint.

بر خرابه‌های شهر ما عبور کن و ببین دشمن چه بر سر خانهٔ تو آورده است!

4 Tes adversaires ont rugi au milieu de tes Synagogues; ils ont mis leurs enseignes pour enseignes.

دشمنانت در خانهٔ تو فریاد پیروزی سر دادند و پرچمشان را به اهتزاز درآوردند.

5 Là chacun se faisait voir élevant en haut les haches à travers le bois entrelacé.

مانند هیزم‌شکنانی که با تبرهای خود درختان جنگل را قطع می‌کنند،

6 Et maintenant avec des coignées et des marteaux ils brisent ensemble ses entaillures.

تمام نقشهای تراشیده را با گرز و تبر خرد کردند

7 Ils ont mis en feu tes sanctuaires, et ont profané le Pavillon dédié à ton Nom, [l'abattant] par terre.

و خانهٔ مقدّس تو را به آتش کشیده با خاک یکسان نمودند.

8 Ils ont dit en leur cœur: saccageons-les tous ensemble; ils ont brûlé toutes les Synagogues du [Dieu] Fort sur la terre.

عبادتگاه‌های تو را در سراسر خاک اسرائیل به آتش کشیدند تا هیچ اثری از خداپرستی برجای نماند.

9 Nous ne voyons plus nos enseignes; il n'y a plus de Prophètes; et il n'y a aucun avec nous qui sache jusques à quand.

هیچ نبی در میان ما نیست که بداند این وضع تا به کی ادامه می‌یابد تا ما را از آن خبر دهد.

10 Ô Dieu! jusques à quand l'adversaire te couvrira-t-il d'opprobres? L'ennemi méprisera-t-il ton Nom à jamais?

ای خدا، تا به کی به دشمن اجازه می‌دهی به نام تو اهانت کند؟

11 Pourquoi retires-tu ta main, même ta droite? Consume-les en la tirant du milieu de ton sein.

چرا دست خود را عقب کشیده‌ای و به داد ما نمی‌رسی؟ دست راست خود را از گریبان خود بیرون آور و دشمنانمان را نابود کن.

12 Or Dieu est mon Roi d'ancienneté, faisant des délivrances au milieu de la terre.

ای خدا، تو از قدیم پادشاه ما بوده‌ای و بارها ما را نجات داده‌ای.

13 Tu as fendu la mer par ta force; tu as cassé les têtes des baleines sur les eaux.

تو دریا را به نیروی خود شکافتی، و سرهای هیولاهای دریا را شکستی.

14 Tu as brisé les têtes du Léviathan, tu l'as donné en viande au peuple des habitants des déserts.

سرهای لِویاتان را فروکوفتی، و آن را خوراک جانوران صحرا ساختی.

15 Tu as ouvert la fontaine et le torrent, tu as desséché les grosses rivières.

چشمه‌ها جاری ساختی تا قوم تو آب بنوشند و رود همیشه پر آب را خشک کردی تا از آن عبور کنند.

16 A toi est le jour, à toi aussi est la nuit; tu as établi la lumière et le soleil.

شب و روز را تو پدید آورده‌ای؛ خورشید و ماه را تو در آسمان قرار داده‌ای.

17 Tu as posé toutes les limites de la terre; tu as formé l'Eté et l'Hiver.

تمام نظم جهان از توست. تابستان و زمستان را تو به‌وجود آورده‌ای.

18 Souviens-toi de ceci, que l'ennemi a blasphémé l'Eternel, [et] qu'un peuple insensé a outragé ton Nom.

ای خداوند، ببین چگونه دشمن به نام تو اهانت می‌کند.

19 N'abandonne point à la troupe [de telles gens] l'âme de ta tourterelle, n'oublie point à jamais la troupe de tes affligés.

قوم ستمدیدهٔ خود را برای همیشه ترک نکن؛ کبوتر ضعیف خود را به چنگ پرندهٔ شکاری مسپار!

20 Regarde à ton alliance; car les lieux ténébreux de la terre sont remplis de cabanes de violence.

گوشه‌های تاریک سرزمین ما از ظلم پر شده است، عهدی را که با ما بسته‌ای به یاد آر.

21 [Ne permets pas] que celui qui est foulé s'en retourne tout confus, et fais que l'affligé et le pauvre louent ton Nom.

نگذار قوم مظلوم تو بیش از این رسوا شوند. ایشان را نجات ده تا تو را ستایش کنند.

22 Ô Dieu! lève-toi, défends ta cause, souviens-toi de l'opprobre qui t'est fait tous les jours par l'insensé.

ای خدا، برخیز و حق خود را از دشمن بگیر، زیرا این مردم نادان تمام روز به تو توهین می‌کنند.

23 N'oublie point le cri de tes adversaires; le bruit de ceux qui s'élèvent contre toi monte continuellement.

فریاد اهانت‌آمیز آنها را که پیوسته بلند است، نشنیده مگیر.